Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι παραβιάστηκαν τα σχετικά άρθρα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. | EPA / PATRICK SEEGERΓια πρώτη φορά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδικάζει την Ελλάδα για τη μη διερεύνηση ρατσιστικού κινήτρου σε υπόθεση ρατσιστικής βίας.
Η υπόθεση αφορά την επίθεση που δέχτηκε από τάγμα εφόδου ο Αφγανός Rafi Sakir το 2009 στον Αγ. Παντελεήμονα και είναι απολύτως ενδεικτική για τα φαινόμενα ανοχής και συγκάλυψης τέτοιων επιθέσεων από αστυνομικούς, που παρατηρούνταν την περίοδο πριν από την άσκηση των ποινικών διώξεων εναντίον των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής, την έναρξη της μεγάλης δίκης και την απόσυρση των ταγμάτων εφόδου από τους δρόμους.
Το ιστορικό
Ο Rafi Sakir δέχτηκε λοιπόν επίθεση από ομάδα μαυροφορεμένων κρανοφόρων, οπλισμένων με μαχαίρια και λοστούς.
Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με τραύματα στον θώρακα και στο χέρι, όπου και νοσηλεύτηκε για τέσσερις ημέρες και τελικά κατέληξε στα κρατητήρια του Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα επειδή δεν είχε νομιμοποιητικά έγγραφα, ενώ εκδόθηκε και διαταγή απέλασης σε βάρος του!
Αφέθηκε ελεύθερος, με διαταγή να εγκαταλείψει τη χώρα εντός 30 ημερών, μόνο όταν προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Αντίστοιχη μεταχείριση είχε και ένας από τους αυτόπτες μάρτυρες της επίθεσης, ο ανήλικος Αφγανός πρόσφυγας A.S., ο οποίος αναγνώρισε δύο άτομα ως τους κύριους δράστες.
Μερικές ώρες αργότερα απέσυρε την κατάθεσή του και στη συνέχεια ασκήθηκε εναντίον του ποινική δίωξη για παράνομη είσοδο στην Ελλάδα, ψευδορκία και ψευδείς δηλώσεις, ενώ τα άτομα που είχε αναγνωρίσει του έκαναν μήνυση για δυσφήμιση.
Μάλιστα η Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών, η οποία αφιλοκερδώς χειρίστηκε την υπόθεση, κατήγγειλε τότε την κράτηση του τραυματία παθόντα σε επικίνδυνες για την υγεία του συνθήκες, καθώς και την κράτηση του ασυνόδευτου ανήλικου αυτόπτη μάρτυρα.
Κατήγγειλε όμως και τον εκφοβισμό των συνηγόρων τους από «αγανακτισμένους πολίτες», οι οποίοι με άνεση περιφέρονταν στον χώρο του αστυνομικού τμήματος, παρακολουθούσαν προκλητικά τις ενέργειες των συνηγόρων και γνώριζαν στοιχεία της δικογραφίας που βρισκόταν στο στάδιο της προανάκρισης.
Και όλα αυτά υπό την παρουσία και την ανοχή των κρατικών οργάνων. Τελικά η δικογραφία στάλθηκε στον εισαγγελέα χωρίς να έχει καν ληφθεί ένορκη κατάθεση από το ίδιο το θύμα και χωρίς να του ζητηθεί να αναγνωρίσει τους δράστες της επίθεσης!
Φυσικά οι δράστες δεν ταυτοποιήθηκαν και η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.
Το σκεπτικό
Ετσι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι παραβιάστηκαν τα σχετικά άρθρα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου περί απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης και περί αποτελεσματικής προσφυγής λόγω των ελλείψεων στην ιατρική φροντίδα του προσφεύγοντος και των συνθηκών κράτησής του στο αστυνομικό τμήμα.
Αποφάσισε ακόμη ότι υπήρξε μια σειρά ελλείψεων στη διερεύνηση της υπόθεσης από τις αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές, οι οποίες εκτός των άλλων δεν προσπάθησαν καν να διαπιστώσουν λεπτομερώς τη φύση και την αιτία των τραυμάτων του θύματος με τη βοήθεια ιατροδικαστή, τα συμπεράσματα του οποίου θα μπορούσαν να συμβάλουν στον εντοπισμό των δραστών!
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τονίζει επίσης ότι οι αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές δεν έλαβαν τις απαραίτητες πρωτοβουλίες, προκειμένου να διερευνήσουν την πιθανή σχέση της επίθεσης εναντίον του Sakir με τις επιθέσεις που καταγγέλλονται στις εκθέσεις διεθνών και εθνικών φορέων, όπως ο Συνήγορος του Πολίτη και το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, και οι οποίες συχνά συνδέονται με τη Χρυσή Αυγή.
Προσθέτει, τέλος, ότι παρά τις ενδείξεις ρατσιστικής επίθεσης η αστυνομία παρέλειψε να θέσει την υπόθεση εντός του πλαισίου αυτού και τη διαχειρίστηκε ως μεμονωμένη περίπτωση.
Το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας αναφέρει ότι η «υπόθεση του Sakir εκπροσωπεί τις περιπτώσεις δεκάδων άλλων θυμάτων που έμειναν αφανή θύματα σκοτεινής ρατσιστικής βίας» και επισημαίνει ότι «εκτός από τις σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις που έχουν τεθεί ήδη σε εφαρμογή, είναι αναγκαία η λήψη εξειδικευμένων μέτρων από την πολιτεία προκειμένου η πρόσβαση των θυμάτων στη Δικαιοσύνη και η προστασία των μαρτύρων και των συνηγόρων τους να είναι ουσιαστική».
Πηγή: http://www.efsyn.gr/arthro/eyro-kampana-gia-ton-ag-panteleimona
