Κέντρο κράτησης στην Κω με συνοπτικές διαδικασίες

Στην ίδρυση κλειστού προαναχωρησιακού κέντρου κράτησης στην Κω, σε χώρο 72 στρεμμάτων στο πρώην στρατόπεδο Καπετάν Λαζαρή, όπου βρίσκεται και το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης του νησιού, προχώρησε η κυβέρνηση.

Μάλιστα, ορίζοντας για την έναρξη λειτουργίας του κέντρου φαίνεται να είναι ο Μάρτιος, μήνα για τον οποίο προβλέπεται η έναρξη της δαπάνης σίτισης των κρατουμένων.

Με βάση την εξαιρετικά στενή προθεσμία, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη απηύθυνε ήδη πρόσκληση σε δέκα εταιρείες για την κατασκευή του έργου, εκτιμώμενου κόστους 4.500.000 ευρώ, μέσω της κατεπείγουσας διαδικασίας της διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση.

Ξενίζουν πάντως αρκετά από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί στην προσπάθειά του να θεμελιώσει την ανάγκη δημιουργίας του κέντρου κράτησης, και μάλιστα με κατεπείγουσες διαδικασίες, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη Δημήτρης Αναγνωστάκης, που υπέγραψε στις 8 Φεβρουαρίου την απόφαση δημοπράτησης της κατασκευής του έργου.

«Η Χώρα δέχεται συνεχείς και έντονες μεταναστευτικές πιέσεις απρόβλεπτες ως προς το μέγεθος και την ένταση τους λόγω γεγονότων που λαμβάνουν χώρα στη σφαίρα του διεθνούς περιβάλλοντος. Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής είναι η υπερσυσσώρευση παράτυπων μεταναστών […] γεγονός που θέτει σε σοβαρό κίνδυνο το εσωτερικό περιβάλλον ασφάλειας», αναφέρει.

Δεν διευκρινίζει όμως γιατί είναι «παράτυποι μετανάστες» και όχι άνθρωποι που ζητούν και δικαιούνται διεθνή προστασία οι άνθρωποι που έρχονται στη χώρα μας λόγω των γεγονότων του διεθνούς περιβάλλοντος.

Ούτε διευκρινίζει γιατί αποτελούν «συνεχείς και έντονες μεταναστευτικές πιέσεις» οι αφίξεις προσφύγων και μεταναστών μετά τον Απρίλιο, όταν εφαρμόστηκε η ευρωτουρκική διακήρυξη.

Αναφέρεται άλλωστε σε «συνέχιση των αυξημένων μεικτών μεταναστευτικών ροών» μετά την εφαρμογή της ευρωτουρκικής διακήρυξης, αμφισβητώντας ευθέως το κεντρικό επιχείρημα της κυβέρνησης που μιλά για επιτυχία της διακήρυξης, καθώς έχει οδηγήσει στην ελαχιστοποίηση της προσφυγικής και μεταναστευτικής ροής.

Μιλά άλλωστε για «λόγους κατεπείγουσας ανάγκης, οφειλόμενης σε γεγονότα απρόβλεπτα», χωρίς άλλη διευκρίνιση, ενώ δεν εξηγεί γιατί είναι απρόβλεπτα τα γεγονότα, στον βαθμό που επιβάλλουν δημοπράτηση του έργου χωρίς διαγωνισμό, τη στιγμή που σχεδόν ένα χρόνο τώρα έχει εξαγγείλει ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής την επαναφορά της πολιτικής της κράτησης.

Μπροστά μάλιστα στον στόχο να πολλαπλασιαστούν οι απελάσεις με κάθε θυσία, φτάνει στο σημείο να απαξιώσει τις δικονομικές εγγυήσεις που διασφαλίζουν τη δίκαιη διαδικασία ασύλου και το σεβασμό των δικαιωμάτων των αλλοδαπών, με επίκληση στη θολή έννοια της δημόσιας ασφάλειας, έννοια που έχει χρησιμοποιηθεί καταχρηστικά από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως κατήγγειλε εμφατικά τότε ο ΣΥΡΙΖΑ.

«Κρίνεται άμεση και επιτακτική η ανάγκη επιστροφής κρατουμένων υπηκόων τρίτων χωρών, με ποινικό παρελθόν και καταδίκες, προς αποφυγή τυχόν ελευθέρωσής τους είτε μέσω προσφυγών, είτε καταχρηστικών αιτήσεων παροχής διεθνούς προστασίας, γεγονός που θα επιφέρει συνέπειες στη δημόσια ασφάλεια της Χώρας», αναφέρει η απόφαση.

Και σε άλλο σημείο:

«Οι διαδικασίες εξέτασης αιτημάτων παροχής διεθνούς προστασίας απαιτούν σημαντικό χρόνο, γεγονός που χρησιμοποιείται από τους νεοεισερχόμενους για την αποφυγή της επιστροφής τους στην Τουρκία».

Και σε άλλο:

«Η κατασκευή δομών κράτησης θα λειτουργήσει αποτρεπτικά ως προς τη δημιουργία νέων μεταναστευτικών ροών».

Δεν διστάζει μάλιστα να επικαλεστεί την αυστηρή κριτική διεθνών οργανισμών και τις καταδικαστικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου για τις συνθήκες κράτησης, αγγίζοντας το όριο της διαστρέβλωσης.

Διεθνείς οργανισμοί όπως η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και το Συμβούλιο της Ευρώπης τάσσονται κατά της διοικητικής κράτησης αλλοδαπών και συστήνουν πρώτα την εξάντληση των εναλλακτικών περιοριστικών μέτρων, όπως η τακτική παρουσία στις αρχές, η χρηματική εγγύηση και ο γεωγραφικός περιορισμός.

Πρόσφατα, ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Νιλς Μουίζνιεκς ζήτησε από τα κράτη να κινηθούν προς την κατεύθυνση της κατάργησης της κράτησης, και μάλιστα πλήρως για τους ανήλικους.

Υπογραμμίζει ότι δε νοείται κράτηση χωρίς επαρκώς αιτιολογημένη και εξατομικευμένη απόφαση των αρχών, αρχή που παραβιάζεται πάγια από τις αστυνομικές αρχές της Ελλάδας.

Το κόστος κατασκευής και λειτουργίας

Σύμφωνα με την απόφαση των υπουργών Προστασίας του Πολίτη, Μεταναστευτικής Πολιτικής, Υγείας και των αναπληρωτών υπουργών Οικονομικών και Οικονομίας, που δημοσιεύτηκε στις 9 Φεβρουαρίου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, το συνολικό κόστος κατασκευής και λειτουργίας του κέντρου για το 2017 εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 10.074.829,006.

Μετά το κόστος κατασκευής, το δεύτερο μεγαλύτερο κόστος αφορά την απόσπαση 150 αστυνομικών, για τους οποίους προβλέπονται έξοδα διανυκτέρευσης, ημερήσιας αποζημίωσης και εισιτηρίων συνολικού κόστους 3.270.750 ευρώ, που θα καλυφθούν από τον προϋπολογισμό της ΕΛ.ΑΣ.

Το κόστος κατασκευής όπως και το κόστος της καθαριότητας από την 9 Φεβρουαρίου 2017 (96.804 ευρώ), της σίτισης από την 1 Μαρτίου (1.071.275 ευρώ) και της δωδεκάμηνης παραχώρησης του χώρου από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας (60.000 ευρώ) θα καλυφθούν εξ ολοκλήρου από το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕ).

Η αμοιβή ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και διερμηνέων ανέρχεται σε 200.000, το κόστος για κλιματιστικά και συσκευές θέρμανσης σε 100.000 ευρώ, για ιατρικά και φαρμακευτικά υλικά σε 20.000 ευρώ και για είδη προσωπικής υγιεινής σε 40.000 ευρώ.

Η απόφαση του υπουργείου: Η απόφαση για τη δημιουργία Κέντρου Κράτησης στην Κω

Το ΦΕΚ με την απόφαση: Η Εφημερίδα της Κυβερνήσεως