των Μάριου Αυγουστάτου, Χάρη Παπαδόπουλου
Άναψε η συζήτηση για τα «Εγκλήματα του κομμουνισμού». Κατ’αρχήν ούτε ένας σοβαρός άνθρωπος, έστω και «υποστηρικτής» του «υπαρκτού», δε θα συμφωνούσε ποτέ ότι τα καθεστώτα στα οποία αναφέρονται ήταν «κομμουνιστικά»
Λένε για «εγκλήματα», αλλά ούτε ΛΕΞΗ για το γεγονός ότι ο καπιταλισμός, δολοφονεί για την πλάκα του κάθε χρόνο σχεδόν 20 εκατομμύρια:
– 8 εκατομμύρια κάθε χρόνο από έλλειψη πρόσβασης σε πόσιμο νερό (poverty.com), 800+ εκατομύρια άνθρωποι παγκοσμίως δεν έχουν πρόβαση σε τρεχούμενο νερό (who.int)
– 7,6 εκατομμύρια που πεθαίνουν κάθε χρόνο από πείνα – 3,1 εκατομύρια ΠΑΙΔΙΑ. Η πείνα είναι η αιτία για το 45% της παιδικής θνησιμότητας (www.worldhunger.org)
– 3 εκατομμύρια χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους εξαιτίας έλλειψης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (chop.edu).
– 500.000 θάνατοι το χρόνο, ως αποτέλεσμα της ελονοσίας (ναι στο 2017 του iphone & του 4G, της ελονοσίας…)
– Πείτε μας για Χιροσίμα και Ναγκασάκι, για τους νεκρούς των ΝΑΤΟϊκών σφαγείων (τουλάχιστον από το Β’ΠΠ, για να μην πάμε παλιότερα σε αποικιοκρατίες και Α’ΠΠ).
Για πείτε μας οι υπέρμαχοι του καπιταλισμού για τα νεκρά προσφυγόπουλα, θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων, του Χάους που έχουν προκαλέσει οι πολιτικές σας σε Αφρική, Ασία και όχι μόνο. Πείτε μας για την Ευρώπη φρούριο και τα χιλιάδες πνιγμένα παιδιά στη Μεσόγειο.
Για να μη μιλήσουμε για τα ψυχολογικά, τις καταθλίψεις από την ανεργία, από τη φτώχεια, την έλλειψη πρωτοβάθμιας δημόσιας υγείας και παιδείας (βεβαίως ΚΑΙ στην καρδιά του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού) που αργοπεθαίνουν ανάμεσα σε ουρές συσσιτίων, ανάμεσα σε ψυχιατρεία, φυλακές και παγκάκια.
Οι εκατόμβες των νεκρών περιτυλιγμένες με ετικέτες Coca Cola και το logo των McDonalds το ΜΟΝΟ που κραυγάζουν είναι: ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΑΣ, ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ.
#εγκλήματα_κομμουνιστών ή #εγκλήματα_καπιταλισμού
Υ.Γ. Τα καθεστώτα του κρατικού καπιταλισμού σε Ρωσία, Κίνα και Ανατολική Ευρώπη εμφανιζόντουσαν με θράσος ως «υπαρκτός σοσιαλισμός». Όμως ο χαρακτήρας των καθεστώτων, όπως και των ανθρώπων, δηλώνεται από τις πράξεις και όχι από τις διακηρύξεις τους.
Κάθε επανάσταση των καταπιεσμένων είναι, στο ξεκίνημά της, σκληρή και κάποτε βάναυση. Είναι όμως πάντοτε αληθινή και εκφράζει ανοιχτά τους σκοπούς της.
Και κάθε αντεπανάσταση που συντρίβει τους ξεσηκωμένους λέει ξεδιάντροπα ψέματα. Έτσι εκδηλώνεται ο αντιδραστικός της χαρακτήρας. Η αντίδραση αναγκάζεται να κρύψει τους πραγματικούς της σκοπούς, τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης. Και η αντιδραστική γραφειοκρατία που συνέθλιψε την επανάσταση των προλεταρίων της Ρωσίας είναι αυτή που διατύπωσε τα μεγαλύτερα ψέματα σε όλη την Ιστορία.
Η Ρωσία του Στάλιν και των επιγόνων του κράτησε για δεκαετίες τα σύμβολα της Οκτωβριανής Επανάστασης, την ίδια ώρα που ανέτρεψε από τα θεμέλια το περιεχόμενό της. Δεν υπήρξε στον κόσμο πιο τσακισμένη, φοβισμένη, αλλοτριωμένη και εξατομικοποιημένη εργατική τάξη από αυτή της Ρωσίας μετά την επικράτηση της γραφειοκρατίας. Και σε καμιά άλλη χώρα του πλανήτη δεν εξοντώθηκε σε τέτοιο βαθμό η επαναστατική και κομμουνιστική πρωτοπορία, όσο στις Δίκες της Μόσχας και στα στρατόπεδα της Σιβηρίας. Ο Στάλιν ξεπέρασε τον Χίτλερ στη Γερμανία και τον Πινοσέτ στη Χιλή σε αντικομμουνιστικό μένος αλλά και σε αποτελεσματικότητα στην εξάλειψη της επαναστατικής παράδοσης. Στο μεγάλο σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας και οι τρεις τους έχουν κρατήσει θέση, μαζί με τους μεγάλους «δημοκράτες» της Δύσης που τα επιτεύγματά τους είναι θεμελιωμένα πάνω στην εκμετάλλευση και την εξαθλίωση δισεκατομμυρίων πληβείων.
