Αθήνα, 7 Νοεμβρίου 2017
Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους/στις 14 πρόσφυγες απεργούς πείνας του Συντάγματος οργάνωσε σήμερα το μεσημέρι συνέντευξη τύπου, δίνοντας το λόγο σε τρεις φωτορεπόρτερ. Σε ανθρώπους που εδώ και χρόνια καλύπτουν το προσφυγικό ζήτημα είτε όταν αυτό παρουσιάζεται ως «κρίση» είτε ως «κανονικότητα», μια κανονικότητα που είναι αποτέλεσμα της επιβολής αντιπροσφυγικών πολιτικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως η Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, και στην πράξη υλοποιείται πάνω στα σώματα των προσφύγων – από τα νησιά και τα κολαστήρια των Hotspot, μέχρι την παρεμπόδιση και την επιβολή πλαφόν στις επανενώσεις των οικογενειών.
Οι 14 πρόσφυγες περνούν το κατώφλι της δεύτερης βδομάδας απεργίας πείνας και οι συνέπειες για την υγεία τους επιδεινώνονται. Όπως αναφέρει η χθεσινή ανακοίνωση της Ιατρικής Ομάδας, τα κύρια συμπτώματα είναι ψυχρά άκρα, υπογλυκαιμία, πτώση των σφίξεων και της αρτηριακής πίεσης, έντονη κόπωση, μειωμένα αντανακλαστικά και έντονα επιγάστρια άλγη. Σε αυτά προστίθενται ως επιβαρυντικά στοιχεία οι καιρικές συνθήκες, η ηλικία των απεργών πείνας, αλλά και η κούραση από την φροντίδα των παιδιών που βρίσκονται μαζί τους. Οι γιατροί κάνουν έκκληση στις ελληνικές και τις γερμανικές αρχές να δείξουν τη στοιχειώδη ευαισθησία ανταποκρινόμενες στα δίκαια αιτήματά των απεργών πείνας, προτού αυτοί βρεθούν αντιμέτωποι/ες με κίνδυνο ζωής.
Οι Απεργοί/ες Πείνας και η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης καλούν αύριο, Τετάρτη, 8 Νοεμβρίου, στις 12.00 μ., σε διαδήλωση από το Σύνταγμα στη Γερμανική Πρεσβεία, θέτοντας από κοινού την γερμανική και την ελληνική κυβέρνηση ενώπιον των ευθυνών τους για την ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών πείνας: να προχωρήσουν άμεσα οι επανενώσεις των οικογενειών στη Γερμανία για όσους/όσες έχουν ξεπεράσει το όριο των 6 μηνών από την αποδοχή του αιτήματος, να υπάρχει διαφάνεια στη σειρά προτεραιότητας και να καλυφθούν όπως ο νόμος ορίζει το κόστος των εισιτηρίων από κρατική χρηματοδότηση.
Η συνέντευξη τύπου ξεκίνησε με τη δήλωση της απεργού πείνας Χ.
«Ο λόγος που θέλω να κάνω την ανακοίνωση είναι επειδή κλήθηκα σήμερα από τις αρχές σχετικά με το θέμα της οικογενειακής της επανένωσης. Κλήθηκα σήμερα να παραλάβω το εισιτήριο μου. Όμως δεν θα το παραλάβω γιατί δεν έχω τα χρήματα να πληρώσω για τον εαυτό μου και τα τέσσερα παιδιά μου. Επίσης θέλω να ταξιδέψω μαζί με όλους τους φίλους, τα αδέρφια μου εδώ που κάνουμε απεργία πείνας.
Είμαστε εδώ ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο, γιατί δε μπορούμε να καλύπτουμε τα εισιτήρια μας μόνοι μας, είμαστε εδώ γιατί παλεύουμε για τα αιτήματα μας, θα παλέψουμε για τα αιτήματα μας όλοι μαζί και θα νικήσουμε όλοι μαζί.
Θέλω να ευχαριστήσω όλες και όλους που έρχονται και συμπαραστέκεται στον αγώνα αυτόν.
Δηλώνω για ακόμη μια φορά πως παρότι έχει βγει το εισιτήριο μου δεν θα πάω να το παραλάβω, θα παραμείνω εδώ, θα συνεχίσω την απεργία πείνας μαζί με όλους τους άλλους, μέχρι τα αιτήματά μας γίνουν δεκτά.»
Ο Μάριος Λώλος, πρόεδρος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, είπε παίρνοντας πρώτος το λόγο ότι μετά από τη δήλωση της Χ., δεν μένει τίποτα να ειπωθεί όταν μια πρόσφυγας αποφασίζει να μείνει και να τιμήσει τον αγώνα όλων, ενώ της προσφέρεται η δυνατότητα να διαχωρίσει ατομικά τη θέση της. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην εμπειρία της κάλυψης του προσφυγικού ζητήματος από τους φωτορεπόρτερ ακολουθώντας την προσφυγική διαδρομή από τα ελληνοτουρκικά σύνορα, τα νησιά και τις βάρκες, στην Ειδομένη και έπειτα στα προσφυγικά στρατόπεδα, τη διαδρομή που ακολούθησαν και οι 14 απεργοί πείνας του Συντάγματος.
Στα προσφυγικά στρατόπεδα το ελληνικό κράτος, συνέχισε, δείχνει ξεκάθαρα το πώς αντιλαμβάνεται την ένταξη των προσφύγων. Σε όλα τα καμπ οι φωτορεπόρτερ είτε δεν έχουν καθόλου πρόσβαση ή τους δίνεται άδεια μισής ώρας. Η ειρωνεία είναι ότι η απαγόρευση δημοσιότητας γίνεται με την πρόφαση «να μη διαταράξουμε τη ζωή των προσφύγων». Αναφέρθηκε επίσης στην πολιτική και επικοινωνιακή διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος, ανακαλώντας μια δήλωση του κ. Μουζάλα σε κλειστή ενημέρωση δημοσιογράφων, ότι «η διαχείριση του προσφυγικού από την Ελλάδα είναι πρότυπο, ένα case study για τις υπόλοιπες χώρες», σχολιάζοντας ότι για τον κ. Μουζάλα αποτελεί τιμή το όνειδος της Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, οι θάνατοι από κρύο στη Μόρια, η εκπόρνευση ανήλικων προσφύγων στο κέντρο της Αθήνας. Κατέληξε εκφράζοντας την αλληλεγγύη της Ένωσης Φωτορεπόρτερ στους 14 πρόσφυγες απεργούς πείνας για το δικαίωμα στην οικογενειακή επανένωση και λέγοντας χαρακτηριστικά: «Είμαστε αλληλέγγυοι για αυτό που βλέπουμε ως άνθρωποι, αλλά και ως εργαζόμενοι, από ταξική σκοπιά. Γιατί οι πρόσφυγες ήταν εργαζόμενοι πριν εκδιωχθούν από τον πόλεμο και είναι πάλι εργαζόμενοι, φτηνό εργατικό δυναμικό στα προάστια των ευρωπαϊκών μητροπόλεων».
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Δημήτρης Μπούρας, ο οποίος αναφέρθηκε στην ευθύνη και το χρέος των φωτορεπόρτερ απέναντι στους πρόσφυγες, τη «μεγάλη ευθύνη απέναντι στη Χ., που δεν δέχεται το τυράκι προκειμένου να δώσει τον αγώνα». Ο Δ. Μπούρας επικεντρώθηκε στις πολεμικές συγκρούσεις και στην αντιμετώπιση των προσφύγων στο ευρωπαϊκό έδαφος λέγοντας ότι οι πρόσφυγες τιτλοποιούνται και γίνονται νούμερο για να μοιραστούν χρηματοδοτήσεις σε κρατικούς φορείς και ΜΚΟ. Πρόσθεσε ότι οι απεργοί αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν το σώμα τους ως το τελευταίο όπλο, για να διεκδικήσουν τη ζωή τους.
Τρίτος πήρε το λόγο ο Άγγελος Χριστοφιλόπουλος. Ο Α. Χριστοφιλόπουλος, αναφέρθηκε επίσης στην κοινή εμπειρία στα θαλάσσια σύνορα, όπου οι φωτορεπόρτερ βρέθηκαν αντιμέτωποι με το δράμα των πνιγμένων προσφύγων. «Δεν μπορώ να το δεχτώ ως άνθρωπος να συμβαίνει πουθενά. Ζούμε στο 2017 και θα πρέπει να αλλάξουμε λίγο τη ροή της ιστορίας» είπε συμπληρώνοντας «Η Ευρώπη στήνει σύνορα και φράχτες ενώ θα έπρεπε να δουλέψουμε για να μην υπάρχουν καν σύνορα».
Στο τέλος της συνέντευξης, οι φωτορεπόρτερ δήλωσαν στους πρόσφυγες που τους ευχαρίστησαν:
«Δεν χρειάζεται να μας ευχαριστείτε, αυτή είναι η δουλειά μας. Εμείς ντρεπόμαστε και κατεβάζουμε τα μάτια και την κάμερα μπροστά στην αξιοπρέπεια των ανθρώπων. Αυτοί έχουν δύναμη ψυχής που ούτε κατά φαντασία την έχουμε εμείς».
