Η πολιτική της κυβέρνησης στους εργατικούς χώρους: Διώξεις, πειθαρχικά, μηνύσεις, μετακινήσεις

Η δεξιά πο­λι­τι­κή υπέρ των ιδιω­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων και της διά­λυ­σης του δη­μό­σιου τομέα που έχει επι­λέ­ξει η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ, για να εφαρ­μο­στεί χρειά­ζε­ται και δεξιά πρα­κτι­κή.

Έτσι, το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα πα­ρα­τη­ρεί­ται ένα μα­ζι­κό φαι­νό­με­νο άσκη­σης ατο­μι­κής τρο­μο­κρα­τί­ας σε συν­δι­κα­λι­στές και ερ­γα­ζό­με­νους που επι­λέ­γουν να υπη­ρε­τή­σουν το δη­μό­σιο συμ­φέ­ρον, από την πλευ­ρά διοι­κή­σε­ων και πο­λι­τι­κών ηγε­σιών που έχει το­πο­θε­τή­σει η κυ­βέρ­νη­ση σε ερ­γα­τι­κούς χώ­ρους, πα­νε­πι­στή­μια, νο­σο­κο­μεία κ.λπ.

Πριν ξα­ναλ­λά­ξει προς το χει­ρό­τε­ρο ο συν­δι­κα­λι­στι­κός νόμος (1264/1982), που έχει συμ­φω­νή­σει η κυ­βέρ­νη­ση με τους «θε­σμούς», εξα­πο­λύ­ο­νται μη­νύ­σεις, κλή­σεις σε απο­λο­γία, διώ­ξεις, απει­λές για πει­θαρ­χι­κά, τι­μω­ρη­τι­κές με­τα­κι­νή­σεις, όπως και ανά­συρ­ση και εκ­δί­κα­ση όλων των διώ­ξε­ων των προη­γού­με­νων μνη­μο­νια­κών κυ­βερ­νή­σε­ων σε αγω­νι­στές και συν­δι­κα­λι­στές.

Η απερ­γο­σπα­στι­κή τρο­πο­λο­γία, που ανα­γκά­στη­κε να ψη­φί­σει η κυ­βέρ­νη­ση μαζί με τη Νέα Δη­μο­κρα­τία, για την τι­μω­ρία όσων συμ­με­τεί­χαν στην απερ­γία-απο­χή από την «αξιο­λό­γη­ση» απο­δει­κνύ­ε­ται ότι δεν απο­τε­λεί με­μο­νω­μέ­νο γε­γο­νός.

Οι αντι­δρα­στι­κές με­ταρ­ρυθ­μί­σεις στο δη­μό­σιο τομέα, για να πε­ρά­σουν, χρειά­ζε­ται να σω­πά­σουν με κάθε τρόπο οι συν­δι­κα­λι­στές και το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα.

Είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά δύο πα­ρα­δείγ­μα­τα που βιώ­νου­με το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα.

Στο νο­σο­κο­μείο της Ζα­κύν­θου, μετά το θά­να­το μιας ασθε­νούς τον προη­γού­με­νο χει­μώ­να, για­τροί και το προ­σω­πι­κό του νο­σο­κο­μεί­ου απαί­τη­σαν να διε­ρευ­νη­θούν τα αίτια και συ­στά­θη­καν επι­τρο­πές για το ζή­τη­μα. Η διοί­κη­ση του νο­σο­κο­μεί­ου κάνει μή­νυ­ση κατά πα­ντός υπευ­θύ­νου, αντί να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει τα πο­ρί­σμα­τα των επι­τρο­πών.

Ο Στ. Κο­ντο­νής (υπουρ­γός και βου­λευ­τής της πε­ριο­χής) επι­χει­ρεί να τρο­μο­κρα­τή­σει τους ερ­γα­ζό­με­νους: «Οι τρα­μπου­κι­σμοί δεν γί­νο­νται ανε­κτοί και όσοι με­τέρ­χο­νται τέ­τοιες με­θό­δους θα λο­γο­δο­τή­σουν στη Δι­καιο­σύ­νη».

Δεύ­τε­ρο ανη­συ­χη­τι­κό και εν­δει­κτι­κό κρού­σμα εμ­φα­νί­ζε­ται στο Γε­ω­πο­νι­κό Πα­νε­πι­στή­μιο Αθη­νών (ΓΠΑ), όπου ο πρό­ε­δρος του συλ­λό­γου διοι­κη­τι­κού προ­σω­πι­κού κα­λεί­ται σε απο­λο­γία και πι­θα­νή πει­θαρ­χι­κή δίωξη, επει­δή, εκ­φρά­ζο­ντας τη δια­φω­νία του για οι­κο­νο­μι­κής φύσης ζη­τή­μα­τα (ασκώ­ντας τα υπη­ρε­σια­κά του κα­θή­κο­ντα), κα­τη­γο­ρεί­ται ότι οδη­γή­θη­κε στο πα­ρά­πτω­μα της «κα­κό­βου­λης άσκη­σης κρι­τι­κής των πρά­ξε­ων της προϊ­στα­μέ­νης αρχής».

Επι­πλέ­ον, κα­τη­γο­ρεί­ται ότι υπέ­πε­σε στο πα­ρά­πτω­μα της «ανα­ξιο­πρε­πούς ή ανάρ­μο­στης ή ανά­ξιας συ­μπε­ρι­φο­ράς» κατά την αντι­πα­ρά­θε­ση του με άλλον ερ­γα­ζό­με­νο!

«Γί­νε­ται ξε­κά­θα­ρο πως τα μέσα που δια­θέ­τουν οι εκά­στο­τε Διοι­κή­σεις επι­στρα­τεύ­ο­νται με πε­ρισ­σή ευ­κο­λία με σκοπό τον εκ­φο­βι­σμό και την κάμψη των δια­φω­νιών… Οι πει­θαρ­χι­κές διώ­ξεις ήσ­σο­νος ση­μα­σί­ας γί­νο­νται ση­μα­ντι­κό ερ­γα­λείο προ­κει­μέ­νου η Διοί­κη­ση να παί­ξει κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο στην εξέ­λι­ξη, με­τα­κί­νη­ση και παύ­ση-από­λυ­σή μας ανά­λο­γα με τις συ­μπά­θειες και αντι­πά­θειες και όχι με τη δου­λειά μας», όπως ανα­φέ­ρε­ται σε σχε­τι­κή ανα­κοί­νω­ση του συλ­λό­γου διοι­κη­τι­κού προ­σω­πι­κού ΓΠΑ.

Ο σύλ­λο­γος ερ­γα­ζο­μέ­νων έχει αντι­δρά­σει με στά­σεις ερ­γα­σί­ας μία ώρα κάθε μέρα για τη βδο­μά­δα 6-10 Νο­εμ­βρί­ου, ενώ είναι ενή­με­ρες και προς έκ­δο­ση υπο­στη­ρι­κτι­κών ανα­κοι­νώ­σε­ων η ομο­σπον­δία ΟΔΠΤΕ και η ΑΔΕΔΥ.

Ζά­κυν­θος: Συ­κο­φα­ντί­ες και απει­λές κατά των ερ­γα­ζο­μέ­νων

Του Νίκου Πο­τα­μί­τη*

Στο νο­σο­κο­μείο της Ζα­κύν­θου δια­δρα­μα­τί­ζε­ται μια, αντι­προ­σω­πευ­τι­κή για το μέ­γε­θος αλλά και την ποιό­τη­τα, κα­τάρ­ρευ­ση του αφη­γή­μα­τος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, με κο­ρύ­φω­ση απει­λών, διώ­ξε­ων και πα­ρεμ­βά­σε­ων στη δι­καιο­σύ­νη. Εμ­φα­νί­ζε­ται το­πι­κά μια δια­πλε­κό­με­νη «πα­ρα­κρα­τι­κή εξου­σία», με πλη­ρο­φο­ριο­δό­τες, προ­στά­τες και όψι­μους κομ­μα­τι­κούς πα­ρά­γο­ντες, που «όλα τα ξέ­ρουν» και «όλα τα μπο­ρούν.

Συ­γκε­κρι­μέ­να για το χώρο της υγεί­ας στο νησί μας και ει­δι­κό­τε­ρα για το νο­σο­κο­μείο μας τα πράγ­μα­τα έχουν ως εξής:

Ολό­κλη­ρη η ια­τρι­κή και μη ια­τρι­κή κοι­νό­τη­τα του νο­σο­κο­μεί­ου για πάνω από έξι χρό­νια, με αγώ­νες της στο δρόμο, στή­ρι­ξε την έγκαι­ρη με­τα­φο­ρά στο νέο νο­σο­κο­μείο και διεκ­δί­κη­σε με τρόπο σκλη­ρά αντι­πο­λι­τευ­τι­κό, όχι μόνο τη στή­ρι­ξη του νέου νο­σο­κο­μεί­ου, αλλά και την ίδια την απο­δό­μη­ση και πτώση των μνη­μο­νια­κών κυ­βερ­νή­σε­ων μέχρι που το ση­με­ρι­νό κυ­βερ­νών κόμμα να πάρει την εξου­σία.

Και ξαφ­νι­κά όλα άλ­λα­ξαν! Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πήρε την κυ­βέρ­νη­ση και οι «αγω­νι­στές» νο­σο­κο­μεια­κοί απέ­να­ντι στα μνη­μό­νια έγι­ναν «υπο­νο­μευ­τές» της «με­γά­λης αρι­στε­ρής ιδέας με το πα­ράλ­λη­λο πρό­γραμ­μα».

Οι χτε­σι­νοί «ακτι­βι­στές» του δρό­μου, των συλ­λα­λη­τη­ρί­ων, των ημε­ρί­δων, των συ­νε­ντεύ­ξε­ων τύπου και των αυ­το­κι­νη­το­πο­μπών για κα­λύ­τε­ρο νο­σο­κο­μείο έγι­ναν αίφ­νης «σα­μπο­τέρ» των χει­ρουρ­γεί­ων, του νο­σο­κο­μεί­ου γε­νι­κά και του ΕΣΥ ακόμη γε­νι­κό­τε­ρα!

Στην υγεία οι διο­ρι­σμοί ια­τρι­κού και νο­ση­λευ­τι­κού-πα­ραϊ­α­τρι­κού προ­σω­πι­κού γί­νο­νται, από τριε­τί­ας τώρα, μόνο με το στα­γο­νό­με­τρο και μόνο για να πα­ρα­τα­θεί (όχι να απο­φευ­χθεί) η τε­λι­κή κα­τάρ­ρευ­ση του ΕΣΥ, που δεν χρη­μα­το­δο­τεί­ται πια παρά μόνο με το 40% του ποσού που δα­πα­νού­νταν το 2008. Ακρι­βώς όπως το απαί­τη­σαν οι «δα­νει­στές» δη­λα­δή !

Η ση­με­ρι­νή κυ­βέρ­νη­ση των «απα­τη­μέ­νων ονεί­ρων» και της «ναυα­γι­σμέ­νης αρι­στε­ρο­σύ­νης» έρ­χε­ται και νο­μι­μο­ποιεί στα νο­σο­κο­μεία την ερ­γα­σία για­τρών με «μπλο­κά­κι», αλλά και προ­ω­θεί τη λει­τουρ­γία των κλι­νι­κών ου­σια­στι­κά σε κυ­κλι­κό ωρά­ριο, ώστε και πρό­στι­μα να μην πλη­ρώ­νει στην Ευ­ρώ­πη για την υπε­ρερ­γα­σία των για­τρών, αλλά και λεφτά για εφη­με­ρί­ες να μην ξο­δεύ­ει  (αφού, αν εφαρ­μο­στεί, «ελευ­θε­ρώ­νει» τους ερ­γα­ζό­με­νους για­τρούς από την πρω­ι­νή βάρ­δια για να τους χρη­σι­μο­ποι­ή­σει το βράδυ) απο­δυ­να­μώ­νο­ντας όμως έτσι την πρω­ι­νή λει­τουρ­γία των κλι­νι­κών, μειώ­νο­ντας τη δυ­να­τό­τη­τα λήψης αδειών και προ­ω­θώ­ντας απρο­κά­λυ­πτα τον ιδιω­τι­κό τομέα της Υγεί­ας (για όποιον δη­λα­δή, έχει να πλη­ρώ­σει).

Πα­ράλ­λη­λα αντι­κα­θι­στά τη δια­λυ­μέ­νη πρω­το­βάθ­μια φρο­ντί­δα υγεί­ας (ΙΚΑ-ΠΕ­ΔΥ), με ελά­χι­στων ει­δι­κο­τή­των για­τρούς διε­τί­ας (ΤΟΜΥ), που θα πλη­ρώ­νο­νται από ΕΣΠΑ.

Τα κακό όμως δεν στα­μα­τά εδώ.

Τους τε­λευ­ταί­ους μήνες, ει­δι­κό­τε­ρα μέσα από την κρίση που πε­ρά­σα­με ως νο­σο­κο­μείο με το θά­να­το μιας ασθε­νούς το χει­μώ­να, ανα­δεί­χτη­κε στην το­πι­κή και όχι μόνο, κοι­νω­νία, ένα νέο φαι­νό­με­νο.

Με­τρη­μέ­νοι στα δά­χτυ­λα του ενός χε­ριού κά­ποιοι, στε­λέ­χη του κυ­βερ­νώ­ντος κόμ­μα­τος ή άλλοι όψι­μοι φίλοι που «είδαν φως και μπή­καν», επι­δί­δο­νται συ­στη­μα­τι­κά σε το­πο­θε­τή­σεις, κρι­τι­κές που συχνά φτά­νουν να γί­νο­νται λάσπη και μά­λι­στα στον ανε­μι­στή­ρα του Δια­δι­κτύ­ου – ψεύδη ασύ­στο­λα και συ­κο­φα­ντία προ­σώ­πων, επι­στη­μο­νι­κών ή/και συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γά­νων που θυ­μί­ζουν άλλες «μαύ­ρες» επο­χές.

Το πα­ρα­πά­νω «χόμπι» το ασκούν βέ­βαια έξω από ερ­γα­σια­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες, συν­δι­κα­λι­στι­κά ή επι­στη­μο­νι­κά όρ­γα­να, έξω από την μά­χι­μη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που μας φέρ­νει όλους αντι­μέ­τω­πους με τη λι­τό­τη­τα και την αδι­κία.

Τέλος και αφού το νο­σο­κο­μείο Ζα­κύν­θου μόλις που συ­νέρ­χε­ται από την σο­βα­ρό­τα­τη κρίση του τε­λευ­ταί­ου χει­μώ­να (που κρά­τη­σε τα χει­ρουρ­γεία κλει­στά για πάνω από 4 μήνες), χωρίς όμως η αιτία να έχει εντο­πι­στεί, χωρίς να έχει απο­δώ­σει η ΕΔΕ στοι­χεία για συ­γκε­κρι­μέ­νες ευ­θύ­νες προ­σώ­πων, χωρίς τους το­ξι­κο­λο­γι­κούς ελέγ­χους από την ασθε­νή να έχουν ανα­κοι­νω­θεί, φαί­νε­ται ότι ξε­κι­νούν νέο γύρο αυ­θαι­ρε­σιών, απει­λών για πει­θαρ­χι­κές διώ­ξεις και επι­κίν­δυ­νες κι­νή­σεις.

Ακόμα σο­βα­ρό­τε­ρο γε­γο­νός όμως απο­τε­λεί το ότι δεν μας κοι­νο­ποιούν το πό­ρι­σμα της πε­ντα­με­λούς επι­τρο­πής διε­νέρ­γειας ελέγ­χων στο Γ.Ν. Ζα­κύν­θου (Α1β/Γ.Π.:92125,8/12/2016), που συ­γκρο­τή­θη­κε από τον Υπουρ­γό Υγεί­ας για το σκοπό αυτό, ενώ πα­ράλ­λη­λα εξα­πο­λύ­ουν αγω­γές και μη­νύ­σεις και συ­κο­φα­ντία για τους για­τρούς, απει­λώ­ντας και υβρί­ζο­ντας ακόμα και τους συν­δι­κα­λι­στές από την ΑΔΕΔΥ, την ΟΕΝΓΕ και την ΠΟ­Ε­ΔΗΝ που έκα­ναν σχε­τι­κή πα­ρά­στα­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας.

Πώς τολ­μούν να τα κά­νουν όλα αυτά; Πού πα­τά­νε; Είναι αλή­θεια ότι δεν ακού­νε «ζεστή την ανάσα» της κοι­νω­νί­ας πίσω τους. Δο­λο­φό­νη­σαν την ελ­πί­δα και πι­στεύ­ουν πως θα πάρει πολύ για να ανα­στη­θεί και πάλι.

*Διευ­θυ­ντής ορ­θο­πε­δι­κής κλι­νι­κής νο­σο­κο­μεί­ου Ζα­κύν­θου, πρό­ε­δρος Ένω­σης Νο­σο­κο­μεια­κών Για­τρών Ζα­κύν­θου, πε­ρι­φε­ρεια­κός σύμ­βου­λος Ιο­νί­ων νήσων, γραμ­μα­τέ­ας ΛΑΕ Ζα­κύν­θου.