Φωτογραφία από το άρθρο: Αυτά Συμβαίνουν Όταν Μαζεύονται 6.000 Νεοναζί
Μαρία Λούκα
Γύρω στις 6:30 το απόγευμα της 15ης Ιουνίου του 2005 και ενώ ο ήλιος βρισκόταν ακόμη ψηλά στον βαυαρικό ουρανό, ο ορίζοντας σκοτείνιασε απότομα για την οικογένεια Βουλγαρίδη και την ελληνική κοινότητα του Μονάχου. Ενώ ο Θόδωρος Βουλγαρίδης, μετανάστης δεύτερης γενιάς στη Γερμανία, βρισκόταν στο μικρό κατάστημα που είχε πάρει μόλις πριν από δύο εβδομάδες στην πολύβουη Τραπεντροόστρασε και έκανε τις τελευταίες προετοιμασίες για τα εγκαίνια του κλειδαράδικου που σκόπευε να ανοίξει, άγνωστοι εισέβαλαν στο μαγαζί και τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ με τρεις σφαίρες στο κεφάλι. Αυτή ήταν η απαρχή του δράματος και της καφκικής περιπέτειας για την οικογένεια Βουλγαρίδη. Ήταν, συνάμα, ένα ακόμη τραγικό επεισόδιο της εγκληματικής δράσης των Γερμανών νεοναζί που για πάνω από μια δεκαετία σκορπούσαν φόβο και θάνατο στις πολυπολιτισμικές γειτονιές της χώρας, αξιοποιώντας την ανεπάρκεια -αν όχι την ανοχή- των διωκτικών Αρχών.
«Ήταν ένα σοκ. Έβλεπα το πρόσωπο του ανθρώπου παραμορφωμένο από τις σφαίρες και το σώμα του πεσμένο σε μια λίμνη αίματος. Δεν είχα αντικρίσει ποτέ ξανά ένα τόσο φρικιαστικό θέαμα» – πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης
Ο Θόδωρος Βουλγαρίδης ήταν το έβδομο από τα συνολικά δέκα θύματα της νεοναζιστικής οργάνωσης NSU (Nationalsozialistischer Untergrund – Εθνικοσοσιαλιστικό Υπόγειο Δίκτυο). Μεταξύ αυτών ήταν οκτώ πολίτες τουρκικής καταγωγής, ένας πολίτης ελληνικής καταγωγής και μια Γερμανίδα αστυνομικός. Παρά το γεγονός, όμως, ότι το ρατσιστικό κίνητρο στις δολοφονίες ήταν ορατό και η μεθοδολογία των δραστών πανομοιότυπη σε όλες τις περιπτώσεις, οι γερμανικές Αρχές αρνούνταν πεισματικά να στραφούν προς εκείνην την πλευρά. Ενέπλεξαν τις οικογένειες των θυμάτων σε μια βασανιστική ταλαιπωρία ερωτήσεων και υποψιών, αφήνοντας πολύτιμο χώρο και χρόνο στην οργάνωση να συνεχίσει το φρικτό έργο της.
Η ίδια η Angela Merkel ζήτησε δημόσια συγγνώμη από τις οικογένειες των θυμάτων, κάνοντας λόγο για «ντροπή της Γερμανίας».
Η περίπτωση της οικογένειας Βουλγαρίδη είναι χαρακτηριστική. Μετά τη δολοφονία, ακολούθησε ένα γαϊτανάκι πολύωρων και, συχνά, εξευτελιστικών ανακρίσεων του αδερφού, της κόρης, της πρώην συζύγου του θύματος και του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος, που επεδίωκε να συσχετίσει τη δολοφονία με ενδεχόμενη σχέση του θύματος με κυκλώματα οργανωμένου εγκλήματος, χαρτοπαιξίας, εμπορίου ναρκωτικών, με το κουρδικό PKK και διάφορα άλλα απίθανα σενάρια. Η πρώην σύζυγος του θύματος, Υβόννη Βουλγαρίδη, ανακρίθηκε πολλές φορές επί τρεις-τέσσερις ώρες και πιέστηκε να ομολογήσει ότι η ίδια έδωσε εντολή για τη δολοφονία του συζύγου της. Η Αστυνομία ρωτούσε τη 15χρονη τότε κόρη τους αν ο πατέρας της ήταν έμπορος ναρκωτικών ή αν την κακοποιούσε σεξουαλικά. Όλη η προσπάθεια λειτουργούσε αποπροσανατολιστικά και αφορούσε την ηθική σπίλωση ενός ανθρώπου που ήταν πλήρως ενταγμένος στη γερμανική κοινωνία και δεν είχε δημιουργήσει ποτέ κανένα πρόβλημα.
Η σύλληψη της Beate Zschäpe
Ώσπου, το 2011, μέσα από μια σειρά συμπτώσεων, ξεκίνησε να ξετυλίγεται το κουβάρι του ακροδεξιού εξτρεμισμού, αποκαλύπτοντας την αλήθεια και εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τις γερμανικές Αρχές. Την 1η Νοεμβρίου του 2011, δολοφονείται στο Ντέμπλεν ένας Τούρκος εστιάτορας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που είχαν διαπραχθεί και οι άλλες δολοφονίες. Είχε προηγηθεί το 2007 και η δολοφονία μιας 22χρονης Γερμανίδας αστυνομικού στο Χαϊλμπρόν. Στις 4 Νοεμβρίου του 2011, επιχειρείται μια ληστεία σε τράπεζα στο Άιζεναχ, κοντά στην Ερφούρτη. Η Αστυνομία ακολουθώντας τα ίχνη των δραστών ανακαλύπτει, σ’ ένα καμένο τροχόσπιτο, νεκρούς τους νεοναζί Uwe Mundlos και Uwe Böhnhardt. Εικάζεται ότι αυτοκτόνησαν, όταν αντιλήφθηκαν τον αστυνομικό κλοιό. Εκεί εντοπίζεται το υπηρεσιακό πιστόλι της δολοφονημένης αστυνομικού. Την ίδια μέρα στο Τσβικάου, το σπίτι που έμεναν οι δύο μαζί με την Beate Zschäpe, πιάνει φωτιά και σημειώνεται έκρηξη. Στα ερείπια της γιάφκας βρέθηκε ένα όπλο που ταυτοποιήθηκε και για τις δέκα δολοφονίες. Μεταξύ των ευρημάτων συγκαταλέγεται κι ένα DVD με σκηνές από τους τόπους των εγκλημάτων, όπου ένα καρτούν του Ροζ Πάνθηρα ξεναγούσε τους θεατές. Στις 8 Νοεμβρίου, η Beate Zschäpe παραδόθηκε στην Αστυνομία, δηλώνοντας ότι η ίδια προκάλεσε την έκρηξη.
Πηγή: https://www.vice.com
