Πέρασε ήδη πάνω από μια εβδομάδα από το 14ο Athens Pride, με το παρεμβατικό και τόσο πολιτικό σύνθημα «δηλώνω παρούσα». Είχα κατέβει στο Athens Pride και το 2014, αλλά τότε έμεινα στο περίπτερο του περιοδικού lgbt/Κόκκινο, χωρίς να πορευτώ στο δρόμο. Αυτή τη φορά όμως παρευρέθηκα στην πορεία. Ήθελα να υπερασπιστώ κι εγώ κάθε θηλυκότητα που καταπιέζεται ή δεν εκφράζεται ελεύθερα.
To προπερασμένο Σάββατο βγήκα από το μετρό στο σταθμό Πανεπιστήμιο, όταν μόλις είχε περάσει το αποκομμένο μπλοκ των queer ντεκαπάζ και sabbat, που βρισκόταν 500 μέτρα μπροστά από την υπόλοιπη πορεία. Αν και κατανοώ τους λόγους που οδήγησαν τις συναγωνίστριες να παρέμβουν αποκομμένες από το κύριο σώμα της πορείας, έκρινα πως ο συγκεκριμένος τρόπος παρουσίας δεν ήταν και τόσο παρεμβατικός στις χιλιάδες κόσμου που πορεύονταν πίσω τους.
Γρήγορα κατευθύνθηκα στο κύριο σώμα της πορείας. Πλησιάζοντας στα κρουστά και τη μεγάλη σημαία στην κεφαλή της πορείας ένιωσα σχεδόν όπως και στο 1ο Thessaloniki Pride το 2012. Το συναίσθημα να πορεύεσαι για πρώτη φορά ελεύθερα ως gay στην πρωτεύουσα της χώρας μαζί με χιλιάδες ακόμα λοατκια+ άτομα ήταν απελευθερωτικά μοναδικό. Παντού γύρω σου ομόφυλα ζευγάρια! Σε κάποια φάση αργότερα, στις συναυλίες του Pride, πέτυχα δίπλα μου και ένα ετερόφυλο ζευγάρι να φιλιέται με πάθος, με εμφανή την αίσθηση ότι ανήκαν οι δυο τους στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Παρόμοια σκηνή είχα ζήσει και στο 1ο Thessaloniki Pride.
Συγκινήθηκα πολλές στιγμές στη διάρκεια της πορείας το προπερασμένο Σάββατο. Περισσότερο όμως όταν συνάντησα το μικρό “μπλοκ” των ασέξουαλ. Το Pride ήταν ευκαιρία και για αυτούς/ές να συνυπάρξουν ισότιμα με όλες τις άλλες, έστω μία μέρα το χρόνο. Εκείνη την ώρα δεν ήταν «οι αγάμητες και οι ξενέρωτοι», όπως συχνά τους κατηγορεί μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Ήταν απλά και μόνο περήφανες/οι ασέξουαλ. Τις σταμάτησα για λίγα δευτερόλεπτα, για να βγάλω τη φωτό.
Όσες διαφωνίες και αν έχουμε με τα εταιρικά Athens και Thessaloniki Pride, δεν μπορούμε να θεωρούμε τις -όντως κλειστές- οργανωτικές επιτροπές τους ως τον κύριο εχθρό μας, ειδικά τη μέρα του Pride. Ο λάθος τρόπος διοργάνωσης δεν είναι λόγος για την αποχή μας. Δεν παλεύουμε την εμπορευματοποίηση και το ροζ ξέπλυμα των χορηγών, των γκέι αστυνομικών και των πρεσβειών του Ισραήλ και των ΗΠΑ με το να γυρνάμε την πλάτη στη μεγαλύτερη λοατκια+ κινητοποίηση όλης της χρονιάς! Αν οι αριστερές της Αθήνας διαφωνούν με τον τρόπο διοργάνωσης, ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν για δημιουργία ενός αυτο-οργανωμένου Pride με ανοιχτά και αντιεμπορευματικά χαρακτηριστικά. Αλλά ακόμα και τότε, θα ήταν πολιτικά κρίσιμο να οργανώνεται μαζική, ανεξάρτητη και διακριτή παρέμβαση στο εταρικό Athens Pride, καθώς εκεί θα βρίσκεται συγκεντρωμένη η λοατκια+ κοινότητα της πόλης!
Σε λίγες μέρες έρχεται και το εταιρικό 7o Thessaloniki Pride. Η συνέλευση του RADical Pride αποφάσισε να παρευρεθεί στα πλαίσια ανεξάρτητης παρέμβασης με διακριτό μπλοκ στο πίσω μέρος της πορείας. Θα φωνάξουμε και εμείς για την ισότητα στις rainbow οικογένειες. Μόνο που εκτός από δικαιώματα γονικής μέριμνας και παιδοθεσίας για τα ομόφυλα ζευγάρια, θα διεκδικήσουμε και τη νομική αναγνώριση των πολυσυντροφικών σχέσεων. Σας περιμένουμε όλες και όλους στη σχετική εκδήλωση που θα κάνουμε στον ΕΚΧ Σχολείο την Παρασκευή 22/6 στις 9 το βράδυ. Και ακόμα περισσότερο, σας περιμένουμε στο μπλοκ μας στο παρκάκι του Αλέξανδρου από τις 5μιση το απόγευμα του Σαββάτου 23/6.
event στο facebook: https://www.facebook.com/events/2189910297889940/
Στρατής Γατελούζος
