Η τουρκικής και κουρδικής καταγωγής καλλιτέχνις και δημοσιογράφος Zehra Dogan καταδικάστηκε τον Μάρτιο του 2017, σε δύο χρόνια και δέκα μήνες φυλακή για μια ανάρτηση στα social media η οποία έδειχνε ένα έργο ζωγραφικής με τα ερείπια της κουρδικής πόλης Nusaybin μετά την καταστροφή της από τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας.
Ένα χρόνο αργότερα, ο Banksy, σε συνεργασία με τον καλλιτέχνη γκράφιτι Borf, αποκάλυψε μια τοιχογραφία σε τοίχο του Houston Bowery, που απεικονίζει τις ημέρες που η Dogan έχει περάσει στη φυλακή. Το έργο περιλαμβάνει ένα πορτρέτο της Dogan, πίσω από κάγκελα φυλακής, με το ένα από αυτά να εμφανίζεται ως μολύβι.
Η Dogan έστειλε μια επιστολή στον Banksy, ευχαριστώντας τον για την τοιχογραφία που διαμαρτύρεται για τη σύλληψή της. Ο Βanksy δημοσίευσε τη χειρόγραφη επιστολή, μαζί με μια αγγλική μετάφραση στον λογαριασμό του στο Instagram με τον τίτλο: «Έλαβα μια επιστολή από την Zehra Dogan που είναι στη φυλακή Ντιγιαρμπακίρ της Τουρκίας». Η Dogan ξεκινά περιγράφοντας τις συνθήκες υπό τις οποίες γράφει και λέει πως είναι «σε ένα μπουντρούμι που έχει ιστορία αιματηρών βασανιστηρίων, σε μια πόλη με πολλές απαγορεύσεις, σε μια άρρητη χώρα».
Η επιστολή είναι παράνομη, εξηγεί η Dogan, επειδή της έχει επιβληθεί απαγόρευση επικοινωνίας που δεν της επιτρέπει να τηλεφωνεί ή να στέλνει επιστολές. «Γράφω και παραδίδω αυτή την επιστολή με κρυφό τρόπο», λέει. Στην επιστολή της, η Dogan αφηγείται πώς οι κρατούμενοι μπορούν να ακούσουν τους «τρομερούς ήχους δεκάδων μαχητικών αεροπλάνων που αναχωρούν για να βομβαρδίσουν τα όμορφα εδάφη, τα βουνά και τις πόλεις μας». Η Zehra Dogan γράφει: «Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω την αίσθηση του να διαβάζεις σε εφημερίδες ότι κάποιος που γνωρίζεις σκοτώνεται σχεδόν κάθε μέρα. Η αυτοκτονία δεν είναι ασυνήθιστη στη φυλακή».
Η επιστολή της Dogan καταλήγει εκφράζοντας την ευτυχία που ένιωσε η ίδια και οι συντρόφισσές της όταν διάβασαν στις εφημερίδες για τη διαμαρτυρία του Banksy και το έργο στη Νέα Υόρκη. «Με την υποστήριξή σας, η ζωγραφική μου έχει πλέον επιτελέσει την αποστολή της να δείξει τις φρικαλεότητες … Δεν έχω τρόπο να ευχαριστήσω τόσο εσένα, όσο και τον Borf. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι η ζωγραφική μου θα προβληθεί σε μια πόλη όπως η Νέα Υόρκη». Η Dogan δεν έχει πρόσβαση σε καμβά και χρώματα στη φυλακή, οπότε δημιουργεί έργα σε απομεινάρια από χαρτί και χρησιμοποιεί τρόφιμα, ποτά και το δικό της αίμα για να τα χρωματίσει.
Πηγή:artinews.gr
