Την Πέμπτη 7 Φλεβάρη θα μαζευτεί στο Βαθύ ένα συνονθύλευμα κόσμου, ένα ποτ-πουρί διαφορετικών και φαινομενικά καθόλου κοινών κομματιών της κοινωνίας της Σάμου με σκοπό να διαδηλώσουν για το κλείσιμο του hotspot στο νησί και τον απεγκλωβισμό των μεταναστών από τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Στην ίδια πλατεία θα βρεθούν το Εργατικό Κέντρο χέρι-χέρι με τους εμπορικούς συλλόγους, το Επιμελητήριο Σάμου, ενώ ξεχωριστό κάλεσμα έχουν κάνει και οι Σάμος SOS, μια ανεξάρτητη κίνηση πολιτών γνωστή για τις ξενοφοβικές και αντιμουσουλμανικές της θέσεις γύρω από το θέμα.
Ενώ από την μια μας συγκινεί (ελπίζουμε να είναι εμφανής η ειρωνία) ο ανθρωπιστικός χαρακτήρας όλων αυτών των κομματιών της κοινωνίας που επέλεξαν να συνδιαμορφώσουν επάνω σε ένα κοινό κείμενο και να παλέψουν για τα δικαιώματα των μεταναστών και την γκετοποίηση που τους έχει επιβληθεί στο νησί, είναι αναπόφεκτο να μην γεννηθούν κάποιες εύλογες απορίες σε κάθε υγιή σκεπτόμενο άνθρωπο. Αυτές θα προσπαθήσουμε να θέσουμε, ξεκινώντας με μια μικρή εισαγωγή.
Πρώτα απ’όλα ας συμφωνήσουμε ότι η άνοδος των ακραίων στοιχείων στην Σάμο με το μεταναστευτικό είναι μια υπαρκτή συνθήκη. Πολλά περιστατικά έχουν πάρει μέρος τα τελευταία χρόνια δείχνοντας μας πως το αυγό του φιδιού κοντεύει πλέον να εκκολαφθεί. Από την επίθεση στην Αντιφασιστική συγκέντρωση τον Οκτώβρη του 2015, τον ξυλοδαρμό αλληλέγγυων στο Παλαιόκαστρο, τα δημόσια(!) καλέσματα αλλά και τις δράσεις ομάδων κρούσης ενάντια σε μετανάστες, τον τραμπουκισμό μελών της Πανσαμιακής Επιτροπής Ειρήνης και την βίαιη απομάκρυνση τους από το μικρόφωνο το καλοκαίρι στους Μυτιληνιούς (ιστορία που πρόσφατα επαναλήφθηκε, όταν στην συνέλευση συλλόγων γονέων, εκπαιδευτικός επιχείρησε να διαβάσει ένα κείμενο με όνομα “Δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά”) είναι μόνο κάποια από τα πολλά παραδείγματα που μας δείχνουν πως ο φασισμός στην Σάμο, ζεί και βασιλεύει.
Γυρνώντας πάλι στο συλλαλητήριο της Πέμπτης, ένας πραγματικά θα αναρωτηθεί πως κατάφεραν τα εργατικά σωματεία και πέτυχαν μια τέτοια “διαταξική” συνεργασία με συλλόγους και ομάδες που είτε έχωναν το κεφάλι τους στο χώμα τα προηγούμενα χρόνια που τα μνημόνια διαδέχονταν το ένα το άλλο, είτε είχαν στηρίξει συγκεντρώσεις με ξεκάθαρα ισλαμοφοβικό και εθνικιστικό πολιτικό πλαίσιο στο παρελθόν. Πως κατάφερε και γεφυρώθηκε αυτό το χάσμα; Δεν είναι λίγο οξύμωρο να κατεβαίνουν στους δρόμους για τους μετανάστες, όταν πολλές από αυτές τις φωνές πριν δύο εβδομάδες κατηγορούσαν τις πορείες των αφρικανών μεταναστών στο Βαθύ οτι τους χαλούσαν την μόστρα της πλατείας ή ότι σταματούσαν την κυκλοφορία; Να φωνάζουν “Στοπ στο έγκλημα” μαγαζάτορες της πλατείας Πυθαγόρα που δεν επιτρέπουν σε σκουρόχρωμους να κάτσουν στα μαγαζιά τους ή γονείς που δεν επιτρέπουν παιδεία στα ανήλικα προσφυγόπουλα; Δηλαδή, την Πέμπτη στην διαδήλωση, αμα εμφανιστούν ακραία στοιχεία ή πανό με φασιστικό/εθνικιστικό περιεχόμενο θα περιθωριοποιηθούν;
Αντιλαμβανόμαστε ότι οι εκλογές είναι μπροστά μας (είναι και οι δημοτικές μην ξεχνάμε) και το Εργατικό Κέντρο προσπαθεί να καπηλευτεί την κατάσταση όσο γίνεται, προσφέροντας ανακωχή στους φασίστες και τους τοπικούς συνεργάτες τους και παράλληλα λειτουργώντας σαν ασπίδα σε μια ακόμα εθνικιστική φιέστα. Μια συγκέντρωση για τους μετανάστες χωρίς τους μετανάστες, με γερές δόσεις υποκρισίας και διπροσωπίας. Άλλο ένα κάλεσμα για Σαμιώτικη/Εθνική ενότητα, εργατών, φοιτητών, συνταξιούχων παρέα με την εκκλησία, με τους ξενοδόχους και αυτούς που ονειρεύονται τάγματα εφόδου και πογκρόμ στους μετανάστες.
Σε όλες αυτές τις επικλήσεις για «Πανσαμιακή» ενότητα έχει μπει και το θέμα της υγείας, σε μια προσπάθεια περάσει στο μυαλό του κόσμου πως η κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν είναι θέμα ταξικό και πως πρέπει να ξεχάσουμε τις διαφορές μας για το «κοινό καλό του τόπου».
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους μετανάστες. Απαιτούμε το κλείσιμο των hotspot, λέμε όχι στην γκετοποίηση, τον εγκλεισμό και την περιθωριοποίηση. Ζητάμε το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης για όλους τους αιτούντες άσυλο. Αντιλαμβανόμαστε όμως, πως κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί μόνο με κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών, χτίζοντας δομές αγώνα που να κοιτάνε πέρα από τα έθνη, τα φύλα και την θρησκεία από τα κάτω, γιατί οι μετανάστες είναι το πραγματικό κομμάτι της κοινωνίας που δεν έχει τίποτα να χάσει.
Παράλληλα, θα είμαστε πάντα στο δρόμο, ενάντια στους μισάνθρωπους και τους παρακρατικούς φασίστες που πάντα λειτουργούσαν και θα λειτουργούν για τα συμφέροντα των ανωτέρων τάξεων.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥΣ
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΝΗΣΙΑ ΠΛΩΤΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ/ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
-Αντιφασιστική Κίνηση Σάμου
