Ο Ντάνιελ Λόρκερ θυμάται όταν ήταν παιδί να ακούει από το σπίτι του τον ύμνο της αγαπημένης του ομάδας, της Μπορούσια Ντόρτμουντ.
Να στέκεται στο Βεστφάλενσταντιον, ανάμεσα στο κιτρινόμαυρο τείχος των οπαδών της που τραγουδούσαν τους στίχους: «Φτιάξτε ένα όχημα από το Γκελσενκίρχεν ως το Άουσβιτς». Το Γκελσενκίρχεν είναι η πόλη της μεγάλου αντιπάλου της Ντόρτμουντ, της Σάλκε.
Ακόμα και σήμερα, τόσα χρόνια μετά, το τραγούδι που λέει να στείλουν τους οπαδούς της Σάλκε στο Άουσβιτς, εκεί όπου οι Ναζί δολοφόνησαν τους Εβραίους, έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη του Λόρκερ.
Τόσο έντονα το θυμάται, που ξεκίνησε να συμμετέχει στο πρωτοποριακό εκπαιδευτικό πρότζεκτ της Ντόρτμουντ, που προσφέρει στους οπαδούς της τη δυνατότητα να επισκεφτούν στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως το Άουσβιτς και η Τρεμπλίνκα. Εκεί όπου μεταξύ του 1933 και του 1945, οι Ναζί σκότωσαν σχεδόν 6 εκατομμύρια Εβραίους και εκατομμύρια άλλους.
Τα αντι-σημητικά συνθήματα και τα σχετικά με «μαϊμούδες» σχόλια που απευθύνονταν στους μαύρους παίκτες δεν ήταν ασυνήθιστα στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και τη δεκαετία του 90′ στο ποδόσφαιρο, θυμάτια ο Λόρκερ. Αλλά εκείνη θεωρεί ότι ήταν η στιγμή που το ποδόσφαιρο άρχισε να αντιδρά στο μίσος που είχε εμφυτευτεί «στα σπλάχνα του».
Σε ομάδες όπως η Ντόρτμουντ, ήταν οι φίλαθλοι αυτοί που πήραν την πρωτοβουλία για τον αγώνα κατά του ρατσισμού, συνεργαζόμενοι με τον Σύλλογο για να εξαλείψουν το ακροδεξιό στοιχείο από τις κερκίδες.
«Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 το κίνημα των χούλιγκαν είχε μεγάλη δύναμη στη Γερμανία», λέει στο CNN ο Λόρκερ, πρώην οργανωμένος των «ούλτρας», των πιο φανατικών οπαδών της Ντόρντμουντ. «Στις αρχές της δεκαετίας του ’00, το κίνημα των «ούλτρα» άρχισε να το αλλάζει αυτό. Αυτοί άρχισαν να ασχολούνται με το τι θα τραγουδήσουν στο στάδιο και ξεκίνησαν τη συζήτηση για τις λέξεις που πρέπει να χρησιμοποιούνται εντός του γηπέδου».
Σήμερα, ο Λόρκερ είναι αναπόσπαστο μέρος της μάχης της Ντόρτμουντ κατά του μίσους, και βοηθά στο πρότζεκτ των οπαδών που εκπαιδεύει τους υποστηρικτές της ομάδας σχετικά με τον αντι-Σημιτισμό.
«Οι φίλαθλοι είναι μέρος της κοινωνίας και είμαστε ένας μεγάλος ποδοσφαιρικός σύλλογος με περισσότερα από 150.000 μέλη. Είμαστε μέλη της γερμανικής κοινωνίας και σίγουρα πρέπει να είμαστε ενημερωμένοι για ένα τόσο σημαντικό θέμα», λέει όταν τον ρωτούν αν θεωρεί ότι τέτοιες πράξεις είναι άσχετες με το ποδόσφαιρο.
Οι ομάδες παίρνουν τον έλεγχο
Η Ντόρτμουντ δεν είναι η μοναδική ομάδα που «φωνάζει» την αντίθεσή της στον ρατσισμό και τις διακρίσεις.
Τον περασμένο Ιανουάριο, ο πρόεδρος της Άιντραχτ Φρανκφούρτης, Πίτερ Φίσερ, ορκίστηκε να απαγορεύσει την είσοδο σε όποιον υποστήριζε το ακδροδεξιό κόμμα της Γερμανίας, AfD. Σε αντίποινα, το AfD τον κατηγόρησε για συκοφαντία.
Ο CEO της Βέρντερ Βρέμης, άσκησε επίσης κριτική στο AfD, λέγοντας ότι το να ψηφίζει κανείς το κόμμα αυτό αντιτίθεται στις αξίες του Συλλογου. Το AfD, το οποίο απορρίπτει συνεχώς τις κατηγορίες ότι είναι αντισημιτικό και αντι-ισλαμικό κόμμα, συγκέντρωσε 12,6% στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2017. Είναι το πρώτο ακροδεξιό κόμμα που μπήκε στο κοινοβούλιο της Γερμανίας τα τελευταία σχεδόν 60 χρόνια.
Για τη Μπορούσια Ντόρτμουντ η μάχη κατά του αντισημιτισμού και του ρατσισμού ήταν μια μακρά και συχνά δύσκολη υπόθεση.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και του 1990, ο σύλλογος προσέλκυσε υποστηρικτές από την άκρα δεξιά, συμπεριλαμβανομένων των διαβόητων «Borussenfront», που έγινε μία από τις πιο τρομακτικές συμμορίες χούλιγκαν.
Ωστόσο, ο συνδυασμός των αριστερών πεποιθήσεων Ultra και των πρότζεκτ της ομάδας βοήθησαν να περιοριστεί η επιρροή της άκρας δεξιάς.
Ο Λόρκερ συμμετέχει στο πρότζεκτ της Ντόρτμουντ που εκπαιδεύει τους υποστηρικτές του συλλόγου για τη φρίκη του Ολοκαυτώματος. Λειτουργεί ήδη από το 2011 και οι οπαδοί της πηγαίνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου δολοφονήθηκαν αρκετοί Εβραίοι από το Ντόρτμουντ. Μέχρι στιγμής ο Λόρκερ έχει πάει με το πρότζεκτ αυτό στα στρατόπεδα του Άουσβιτς, του Μαϊντάνεκ του Μπέλζεκ και της Τρεμπλίνκα, καθώς και στο Ζάμοστς, μια πόλη στην Πολωνία, όπου μεταφέρθηκαν κατα τον Β’ Παγκόσμιο, πολλές εβραϊκές οικογένειες από το Ντόρτμουντ. «Είναι μόνο ένα μέρος του προγράμματος μας, αλλά θα έλεγα ότι ο αντίκτυπος ήταν πολύ δυνατός», δήλωσε ο Λόρκερ στο CNN. «Αν υπάρξει κάποιο περιστατικό στο γήπεδο, πολλοί άνθρωποι έρχονται και λένε τι έγινε και θέλουμε να αντιδράσουμε. Ξέρουμε ότι μπορεί να συμβαίνει ένα περιστατικό κάθε φορά, αλλά η αντίδραση στο περιστατικό είναι πολύ ισχυρή».
Είναι τόσο μεγάλη η ανταπόκριση των υποστηρικτών της Ντόρτμουντ στο πρόγραμμα εκπαίδευσης που συχνά ο Λόρκερ αναγκάζεται να διώχνει ανθρώπους.
Μάλιστα λέει ότι η επιτυχία του προγράμματος ήταν τέτοια που η Ντόρτμουντ έχει αρχίσει να βοηθάει άλλους συλλόγους να σχεδιάζουν ανάλογα πρότζεκτ και εκτιμά ότι 10 με 15 ομάδες στη Γερμανία προσφέρουν πια ένα παρόμοιο πρόγραμμα.
Το Ντόρτμουντ αντιτίθεται στο ρατσισμό
Βρίσκεται στην καρδιά της βιομηχανικής περιοχής Ρουρ, το Ντόρτμουντ ήταν ανέκαθεν πόλος έλξης των ακροδεξιών.
Ίσως γι’αυτό το έργο τους κατά των διακρίσεων καθίσταται ακόμα πιο ζωτικό σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Φέλιξ Τάμσουτ, που έχει εντρυφήσει στην κουλτούρα των οπαδών στη Γερμανία.
«Νομίζω ότι, γενικά, υπάρχουν αρκετές ομάδες στη Γερμανία που έχουν αριστερούς, αντιφασιστές υποστηρικτές, αλλά λίγες από αυτές βρίσκονται στην κοινωνικοοικονομική περιοχή που βρίσκεται το Ντόρτμουντ», λέει.
Και εξηγεί: «Όσον αφορά στην πόλη, την περιοχή, την ιστορία, τον τρόπο που ψηφίζουν, οι άνθρωποι εκεί ρέπουν προς τα ακροδεξιά κόμματα. Δεν μιλάω για τεράστια ποσοστά, αλλά σε κάθε περίπτωση οι κάτοικοι του Ντόρτμουντ είναι περισσότερο επιρρεπείς στην ακροδεξιά απ ‘ότι αυτοί σε άλλες μεγάλες πόλεις και αυτή είναι η πραγματικότητα στην οποία ζει και υπάρχει η Μπορούσια Ντόρτμουντ. Μέσα σε αυτή την πραγματικότητα, το Ντόρτμουντ αντιτίθεται στον ρατσισμό, στις διακρίσεις, τον αντισημιτισμό, την ομοφοβίας και τον σεξισμό», τονίζει ο Τάμσουτ.
Αν και τα αντισημιτικά περιστατικά στις μεγάλες κατηγορίες του γερμανικού ποδοσφαίρου είναι σποραδικά, δεν είναι ωστόσο σπάνια.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο ισραηλινός παίκτης της Ίνγκολσταντ, Άλμογκ Κοέν, δέχτηκε αντισημητικά σχόλια στο Twitter από έναν οπαδό αντίπαλης ομάδας, ο οποίος του είπε να «εξαφανιστεί στον θάλαμο» αναφερόμενος στους θαλάμους αερίων που χρησιμοποιούσαν οι Ναζί για να δολοφονήσουν του Εβραίους στο Ολοκαύτωμα. Το tweet καταδικάστηκε από τη γερμανική ένωση ποδοσφαίρου και τον πρεσβευτή του Ισραήλ στη Γερμανία.
«Γενικά μιλώντας, η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με 20-30 χρόνια πριν και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο κίνημα των «ούλτρα» και τον ακτιβισμό των οπαδών» λέει ο Τάμσουτ στο CΝΝ. «Όμως, ο αντισημιτισμός επιστρέφει σιγά-σιγά στη γερμανική κοινωνία, οπότε είναι λογικό να έχει αντίκτυπο και στο ποδόσφαιρο. Όχι τόσο στο υψηλό επίπεδο, αλλά στις μικρότερες κατηγορίες… είναι μία τελείως διαφορετική υπόθεση», καταλήγει.
Ο αντισημητισμός στην Ευρώπη σήμερα
Μια έρευνα του CNN που διεξήχθη στη Γερμανία, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Σουηδία, τη Γαλλία, την Πολωνία, την Ουγγαρία και την Αυστρία αποτυπώνει την «κυριαρχία» του αντισημιτισμού το 2018.
Στη Γερμανία, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, το 55% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι ο αντισημιτισμός είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα στη χώρα σήμερα και το 40% των νεαρών Γερμανών ενηλίκων ηλικίας 18 έως 34 ετών δεν γνωρίζουν τίποτα για το Ολοκαύτωμα.
Για τον Μάρκους Γκούνεβιχ, βοηθό διευθυντή στο μουσείο Steinwache του Ντόρτμουντ, τα αποτελέσματα δεν προκαλούν έκπληξη.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, οι οπαδοί της Μπορούσια Ντόρτμουντ επισκέπτονται το μουσείο που κάποτε φιλοξενούσε την πιο περίφημη πολιτική φυλακή της πόλης. «Οι άνθρωποι γνωρίζουν το Άουσβιτς και γνωρίζουν ότι 6 εκατομμύρια Εβραίοι δολοφονήθηκαν, αλλά οι λεπτομέρειες ήταν άγνωστες στους περισσότερους ανθρώπους, ακόμη και σε δασκάλους», λέει στο CNN. «Οπότε, δεν μπορείτε να περιμένετε από τους μαθητές να γνωρίζουν».
Σύμφωνα με τον Γκούνεβιχ, την εποχή που οι Ναζί κατέλαβαν την εξουσία το 1933, στην περιοχή ζούσαν 4.500 Εβραίοι. Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχαν απομείνει μόλις 100.
Ο ίδιος, ελπίζει πως η συνεργασία του μουσείου με την Μπορούσια θα βοηθήσει τους οπαδούς της να μάθουν περισσότερα για το Ολοκαύτωμα και την τύχη των Εβραίων της περιοχής κατά την διάρκειά του. Πιστεύει ακόμα ότι η δουλειά που γίνεται από τον σύλλογο είναι κομβική και για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού και της ξενοφοβίας στην κοινωνία.
«Η ιστορία είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ταυτότητας και ο κόσμος είναι μέρος της ποδοσφαιρικής κουλτούρας» σημειώνει ο ίδιος.
«Γι αυτούς τους ανθρώπους, για τους περισσότερους ανθρώπους, η ταυτότητα είναι κάτι πολύ σημαντικό. Αυτό που έχουμε καταφέρει είναι να κάνουμε την Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα παρελθόν και το Ολοκαύτωμα μέρος της τοπικής ιστορίας και κομμάτι της ταυτότητας αρκετού κόσμου. Έτσι εξαιτίας της «ταυτότητας» των οπαδών της Ντόρτμουντ και της στήριξής τους στον τοπικό σύλλογο, ενδιαφέρονται εξίσου για την ιστορία. Οι εκδρομές που οργανώνουμε με τους οπαδούς του συλλόγου είναι μέρος αυτής της τεράστιας προσπάθειας που γίνεται από τον σύλλογο να καταπολεμηθεί ο ρατσισμός και ο νεοναζισμός. Δεν είναι μόνο θέμα της ιστορίας και της ταυτότητας αυτού του κόσμου, αλλά και της μάχης που δίνεται από τον κόσμο ενάντια στους νεοναζί ακόμα και μέσα στο γήπεδο, που ιδιαίτερα τις δεκαετίες του ’80 και ’90 είχαν ισχυρή παρουσία κάτι που ευτυχώς με τα χρόνια άλλαξε».
Πηγή: CNN μέσω https://www.reader.gr
