Όπως στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ο κορωνοϊός στις ΗΠΑ εισήχθη από τα πιο εύπορα στρώματα που ταξιδεύουν συχνότερα για επαγγελματικούς και ψυχαγωγικούς λόγους, αλλά στοχεύει σε δυσανάλογο βαθμό τους πιο αδύναμους κοινωνικά. Μια πραγματικότητα που βιώνουν αυτές τις εβδομάδες με τον πιο τραγικό τρόπο οι κοινότητες των μαύρων σε μια σειρά πολιτείες, όχι επειδή έχουν κάποια γενετική προδιάθεση που τους καθιστά επιρρεπής, αλλά επειδή λόγω της οικονομικής τους θέσης και του τρόπου ζωής τους είναι πιο εκτεθειμένοι στην πανδημία και υγειονομικά πιο ευάλωτοι στις συνέπειές της.
Τα πρώτα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά, Στο Μιλγουόκι του Ουισκόνσιν, πριν την πανδημία, οι μαύροι κάτοικοι είχαν ήδη κατά μέσο όρο 14 χρόνια μικρότερο προσδόκιμο από τους λευκούς, ενώ πάσχουν συχνότερα από άσθμα, καρδιολογικά προβλήματα, υπέρταση και διαβήτη, όλα καταστάσεις που μειώνουν την αντίσταση έναντι στον κορονοϊό. Η ελλιπής πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και η κακή διατροφή λόγω φτώχειας είναι δυο μόνο από τους παράγοντες που εξηγούν αυτή την εικόνα, όχι μόνο στο Μιλγουόκι, αλλά και σε πολλές ακόμα περιοχές της χώρας.
Με τα στοιχεία της Παρασκευής, αν και οι Αφροαμερικανοί αντιπροσωπεύουν 26% του πληθυσμού στην κομητεία του Μιλγουόκι, αποτελούσαν σχεδόν το 50% των κρουσμάτων και κυρίως το 81% των 27 καταγεγραμμένων θανάτων. Η κομητεία είναι μια από τις λίγες περιοχές που καταγράφουν επίσημα τα στοιχεία των νεκρών ανάλογα και με το φυλετικό τους υπόβαθρο.
Ακόμα πιο τρομαχτική είναι εικόνα στο Μίσιγκαν, όπου οι μαύροι αποτελούν 14% των κατοίκων, αλλά 35% των κρουσμάτων και 40% των θανάτων. Στην νότια πολιτεία της Λουιζιάνα δεν δημοσιεύονται στοιχεία για τον ιό ανά φυλή, ωστόσο στη Νέα Ορλεάνη όπου καταγράφεται 40% των θανάτων της πολιτείς, η πλειοψηφία είναι μαύροι. Μεγάλα είναι τα ποσοστά στη Βόρεια Καρολίνα και το Ιλινόις, που σημειώνουν το φυλετικό υπόβαθρο ασθενών, αν και όχι των θανάτων στη δεύτερη περίπτωση. Αν και είναι το 14% του πληθυσμού στο Ιλινόις, οι μαύροι κάτοικοι αντιπροσωπεύουν το 38% των κρουσμάτων. Στην κομητεία του Κουκ, όπου υπάγεται το Σικάγο και υπάρχουν σχετικά στοιχεία, 58% των θανάτων αφορά την αφροαμερικανική κοινότητα, που αποτελεί 23% του πληθυσμού, ενώ στην ίδια την πόλη του Σικάγο, όπου είναι το 29% των κατοίκων, αντιπροσωπεύει το 70% των θανάτων, η πλειοψηφία εκ των οποίων με υποκείμενα νοσήματα.
Η φτώχεια, η περιβαλλοντική μόλυνση, η γκετοποίηση και η περιορισμένη πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έχουν οδηγήσει σε δυσανάλογα μεγάλη παρουσία χρόνιων ασθενειών στις κοινότητες των μαύρων της πολιτείας, όπου το 48% εξ αυτών πάσχει από υπέρταση. Επιπλέον, η κοινωνική αποστασιοποίηση είναι πολύ δυσκολότερη γι’ αυτούς τους ανθρώπους, επειδή ζουν σε πιο συνωστισμένες συνθήκες, αναγκάζονται συχνότερα να χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ και να ασκούν επαγγέλματα που δε γίνονται από το σπίτι.
Την ίδια ώρα το περίφημο πια CDC, το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ, που κανονικά καταγράφει στη διάρκεια επιδημιών την ηλικία, το φυλετικό υπόβαθρο και την τοποθεσία των ασθενών, έχει δημοσιεύσει μόνο τα δεδομένα για την τοποθεσία και την ηλικία σε ό,τι αφορά τον κορονοϊό και αρνείται να δημοσιοποίηση αυτά που αφορούν το επίμαχο δημογραφικό στοιχείο.
Με πληροφορίες από wbez.org και propublica.org
Πηγή: katiousa.gr
