Από το ρεπορτάζ της efsyn.gr
Καταπέλτης η εισαγγελέας του Μικτού Ορκωτού Εφετείου που δικάζει σε δεύτερο βαθμό του δύο άνδρες, οι οποίοι πρωτόδικα είχαν καταδικαστεί σε ισόβια και επιπλέον ποινή 15ετούς κάθειρξης ο καθένας, για το βιασμό και τη δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη.
Η εισαγγελική λειτουργός πρότεινε στους εφέτες και τους ενόρκους την ενοχή και των δύο, χωρίς ελαφρυντικά, δηλώνοντας την απόλυτη βεβαιότητά της για την από κοινού βασανιστική θανάτωσή της. Ο θάνατος της φοιτήτριας «θα ερχόταν έτσι κι αλλιώς, απλώς οι δύο κατηγορούμενοι διάλεξαν να την πετάξουν στη θάλασσα», αφού την βίασαν, την μαχαίρωσαν, την χτύπησαν με σίδερο και στη συνέχεια την έριξαν ζωντανή στο νερό.
«Η Ελένη εκείνο το βράδυ ήξερε ότι απλώς πηγαίνει για σουβλάκια, ήταν απλά ντυμένη. Αν ήθελε να κάνει τρίο θα το έκανε στο σπίτι της, δεν ήταν ανάγκη να πάει σε άλλο σπίτι» είπε και υπογράμμισε πως τόσο ο 24χρονος όσο και ο 22χρονος συμμετείχαν εξίσου στην άγρια σεξουαλική κακοποίηση, στο φόνο της και στη μεταφορά της, ενώ βρισκόταν σε κωματώδη κατάσταση και στην κατακρήμνισή της σε βραχώδη παραλία της Ρόδου.
Στην αγόρευσή της η εισαγγελέας αποδόμησε τους ισχυρισμούς τους περί βούλησης της φοιτήτριας, ζήτησε να μην γίνουν αποδεκτοί από το δικαστήριο και τόνισε πως το κορίτσι προσπάθησε να αντισταθεί και προειδοποίησε ότι θα τους καταγγέλλει στην αστυνομία, γεγονός που φαίνεται να επηρέασε τους δύο άνδρες, οι οποίοι σκεπτόμενοι τις συνέπειες, τής κατάφεραν πλήγματα στο κεφάλι με σίδερο, προκαλώντας της αιμορραγία και οίδημα. «Τα σκισμένα ρούχα της Ελένης καταδεικνύουν την υπέρμετρη πάλη που προηγήθηκε… Αν η Ελενη συμμετείχε σε αυτό το σκηνικό οικεία βουλήσει, θα ζούσε ακόμα και δεν υπήρχε λόγος για όλο αυτό που έγινε».
Αναφερόμενη στο μήνυμα που έστειλε το θύμα σε φίλη του σχολίασε ότι αυτό σημαίνει ότι «δεν περνάω καλά, κάτι συμβαίνει». Είχε ένστικτο. Παρά την αντίθετη βούλησή της και με την άσκηση σωματικής βίας προχώρησαν μαζί της διαδοχικά σε συνουσία. Η άσκηση βίας αποδεικνύεται από τις αμυχές στο κορμί της, τις κακώσεις, τα σημάδια από τα μαχαίρια. Οι κακώσεις έγιναν εν ζωή».
«Την πέταξαν ζωντανή στη θάλασσα για να μην εντοπιστεί ποτέ και να πεθάνει εκεί»
«Οι κατηγορούμενοι αντιλαμβανόμενοι την κατάσταση την μετέφεραν στο μπάνιο κι εκείνη αιμορραγούσε ακατάσχετα. Όταν είδαν την κρισιμότητα της κατάστασης την μετέφεραν από κοινού στο αυτοκίνητο. Είναι βέβαιο ότι απαιτούνταν δυο άτομα για τη μεταφορά αφού το κορίτσι δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του. Αντί την ύστατη στιγμή να την βοηθήσουν, την οδήγησαν σε ερημική παραλία. Σταμάτησαν σε ένα πλάτωμα και έριξαν την Ελενη ζωντανή στη θάλασσα για να μην εντοπιστεί ποτέ και να πεθάνει εκεί. Και οι δυο σήκωσαν το σώμα, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς τους. Προκύπτει από την κατάθεση του ιατροδικαστή: η Ελένη ήταν ψηλή κοπέλα και βρισκόταν σε κωματώδη κατάσταση και άρα δεν ήταν δυνατόν να την σηκώσει κάποιος μόνος. Ούτε υπάρχουν σημάδια από σύρσιμο επάνω της. Τεκμαίρεται ότι συνεργάστηκαν και οι δυο για να πετάξουν την Ελένη στη θάλασσα» σημείωσε η εισαγγελέας.
Έδωσε έμφαση και στο χρόνο μετά την κατακρήμνιση της φοιτήτριας, αφού οι δύο κατηγορούμενοι επιστρέφοντας στο εξοχικό, καθάρισαν και το αυτοκίνητο και τους χώρους του σπιτιού που ήταν γεμάτοι αίμα. Φρόντισαν επίσης, σύμφωνα με την εισαγγελική λειτουργό, να εξαφανίσουν και τα προσωπικά αντικείμενα της Ελένης: «Σε 40-45 λεπτά εντοπίστηκαν ξανά στο ίδιο σημείο που έριξαν την Ελενη για να «ξεφορτωθούν» τα πράγματά της. Όμως πολλά κόλλησαν στη βλάστηση γιατί ο γκρεμός δεν ήταν κάθετος».
Κατά την άποψη της εισαγγελέως το δικαστήριο δεν πρέπει να κάνει αποδεκτούς τους ισχυρισμούς του Ροδίτη κατηγορούμενου περί άρσης του καταλογισμού λόγω ψυχολογικών προβλημάτων. Όπως ανέφερε, ούτε από τον ψυχίατρο που εξέτασε και τους δύο μετά τη σύλληψη διαπιστώθηκαν ζητήματα ψυχοπαθολογιών που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την κρίση των κατηγορουμένων, ούτε όμως προέκυψε από κάποιο στοιχείο ότι οι δύο δράστες δεν αντιλήφθηκαν τις πράξεις τους ή ότι είχαν μειωμένη αντίληψη.
Ένταση σημειώθηκε όταν η μητέρα της Ελένης, Κυριακή Αρμουτίδου, φώναξε προς την πλευρά των κατηγορουμένων με τους αστυνομικούς να την οδηγούν εκτός της αίθουσας. Στην προηγούμενη συνεδρίαση οι δύο απολογήθηκαν ισχυριζόμενοι όσα είχαν πει και στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, επιρρίπτοντας ουσιαστικά ο ένας την ευθύνη στον άλλον και περιγράφοντας ο καθένας τον εαυτό του ως εκείνον που δεν αντέδρασε στην βία, που έβγαζε ο άλλος απέναντι στην φοιτήτρια, όταν εκείνη αρνήθηκε να έχει σεξουαλική επαφή μαζί τους.
