Ο πληθωρισμός αυξάνεται, όπως και το κόστος των βασικών ειδών καθημερινής ανάγκης. […] Τα προβλήματα δεν μπορούν πλέον να καλυφθούν με ψεύτικες στατιστικές και προπαγάνδα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. […] Διάφοροι ηγέτες προσπαθούν ήδη να αποδώσουν την τρέχουσα κρίση αποκλειστικά στον πόλεμο της Ουκρανίας. […]
Ομως η πραγματική κρίση δεν είναι η έλλειψη φυσικού αερίου, ούτε ο πληθωρισμός, η πραγματική κρίση είναι αυτό το σύστημα, το οποίο εδώ και καιρό είναι ηθικά και οικονομικά χρεοκοπημένο». Το παραπάνω απόσπασμα θα μπορούσε να προέρχεται από μπροσούρα κάποιας συλλογικότητας της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Ενα συντριπτικό ποσοστό αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων θα έσπευδε να συμφωνήσει με το βασικό του σκεπτικό. Ομως το απόσπασμα που παραθέσαμε, μεταφρασμένο στα ελληνικά, προέρχεται από την προκήρυξη του γερμανικού νεοναζιστικού κόμματος Ο Τρίτος Δρόμος (Der Dritte Weg), το οποίο καλούσε σε διαδήλωση στις 2 Οκτωβρίου στην πόλη Plauen με σύνθημα «Η πραγματική κρίση είναι το σύστημα».
Ο Τρίτος Δρόμος ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2013 από στελέχη της οργάνωσης «Ελεύθερο Νότιο Δίκτυο» (Freies Netz Süd), πριν από την απαγόρευσή της από το υπουργείο Εσωτερικών της Βαυαρίας στις 23 Ιουλίου 2014. Στο πολιτικό του πρόγραμμα διακηρύσσει τη δημιουργία ενός «γερμανικού σοσιαλισμού», την «αποκατάσταση της Μεγάλης Γερμανίας στα αρχικά της σύνορα», τη «διατήρηση και ανάπτυξη της βιολογικής ουσίας του γερμανικού λαού» και την εισαγωγή της θανατικής ποινής.
Η γερμανική Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος αποκαλεί επίσημα τον Τρίτο Δρόμο «νεοναζιστικό κόμμα», προειδοποιώντας για «τον επικίνδυνο ρόλο που παίζει στις πράξεις βίας εις βάρος ατόμων που ζητούν άσυλο και εναντίον χώρων που φιλοξενούν πρόσφυγες». Επίσης η Κεντρική Υπηρεσία Πολιτικής Επιμόρφωσης στο Βρανδεμβούργο τονίζει ότι ο Τρίτος Δρόμος είναι «προσανατολισμένος στη βία και είναι έτοιμος να εξωθήσει και άλλους στη βία.
Ο σημερινός του εχθρός είναι οι πρόσφυγες που φτάνουν στη χώρα». Στοιχεία, άλλωστε, που δεν είναι δυνατόν να κρυφτούν αφού, πίσω από τις «αντισυστημικές» αερολογίες, στην ίδια προκήρυξη, οι αναφορές μίσους εναντίον των μεταναστών και της αλληλέγγυας προς αυτούς Αριστεράς που υπονομεύει «την πατρίδα και το έθνος», δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών για τον ιδεολογικό πυρήνα που κινητοποιεί τα μέλη και τους οπαδούς της νεοναζιστικής οργάνωσης.
Το Plauen είναι μια πόλη 65.000 κατοίκων στο ελεύθερο κρατίδιο της Σαξονίας, στην ανατολική Γερμανία, πολύ κοντά στα σύνορα με την Τσεχία. Η ανακοίνωση για την πορεία των ναζί ενεργοποίησε τα αντιφασιστικά αντανακλαστικά. Αλλωστε είναι νωπές οι μνήμες όταν, τρία χρόνια πριν, οι νεοναζί είχαν παρελάσει στους δρόμους της πόλης με τις σημαίες και τις δάδες τους, φορώντας τη χαρακτηριστική χακί-φαιά αμφίεση που παραπέμπει στα χιτλερικά τάγματα εφόδου της SA. Εικόνες που έκαναν τον γύρο του κόσμου, ντροπιάζοντας την πόλη και τους κατοίκους της.
Η φετινή πρόκληση δεν μπορούσε να μείνει αναπάντητη. Η αντίδραση στους νοσταλγούς των κρεματορίων δόθηκε μέσω της τέχνης της γραφιστικής. Ετσι, με πρωτοβουλία της περιφερειακής διοίκησης, οι βιτρίνες των εταιρειών που βρίσκονται στο κτίριο καλύφθηκαν με μεγάλα, πολύχρωμα πόστερ. Πρόκειται για συνολικά 24 μοτίβα με θέμα την ανεκτικότητα, από την έκθεση «The Tolerance Project» που οργάνωσε ο Mirko Ilic.
Το κόνσεπτ της έκθεσης είναι ότι οι καλλιτέχνες που συμμετείχαν δημιούργησαν αφίσες που περιλάμβαναν τη λέξη «ανοχή» στη μητρική τους γλώσσα (μεταξύ αυτών και ο δικός μας Δημήτρης Αρβανίτης). Οι αφίσες του πρότζεκτ έχουν ήδη παρουσιαστεί σε 130 τοποθεσίες σε 40 χώρες, μεταξύ των οποίων το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη, το Τορόντο, η Μπανγκόκ και το Πεκίνο. Το Plauen ήταν η τρίτη γερμανική πόλη, μετά το Μόναχο και το Βερολίνο, που φιλοξένησε την έκθεση.
Τα 24 έργα εκτέθηκαν στην γκαλερί Forum K, σε συνεργασία με την Plauen Art Association. Η ναζιστική πρόκληση, όμως, κατέστησε επιτακτική την ανάγκη το μήνυμα αυτής της έκθεσης να γίνει ορατό στον δημόσιο χώρο. Οπως δήλωσε ο περιφερειακός διευθυντής Thomas Hennig: «Το Σαββατοκύριακο, έχουμε δύο ανακοινώσεις συγκέντρωσης από το ακροδεξιό φάσμα. Θα εξαντλήσουμε τις νομικές δυνατότητες, προκειμένου να μην προσφέρουμε στους δεξιούς εξτρεμιστές στο Vogtland κανένα πεδίο δράσης. Επιπλέον, θέλουμε με αυτή τη δράση να στείλουμε κατά της εξτρεμιστικής Δεξιάς ένα σαφές μήνυμα: ορατό και πολύχρωμο».
Σε συνεργασία, λοιπόν, με τον Ralf Fischer, διευθύνοντα σύμβουλο της Sachsendruck GmbH, γιγάντιες αφίσες με θέμα την «Ανοχή» εκτέθηκαν στις 2/10/2022 στις βιτρίνες του κτιρίου της περιφερειακής διοίκησης, στην Plauen’s Postplatz, καθώς και σε άλλα σημεία απ’ όπου θα περνούσε η πορεία των ναζί. Επιπροσθέτως, τοποθετήθηκε στο φουαγιέ του περιφερειακού γραφείου της συνοικίας Vogtland ένα ιδιαίτερο σχέδιο με το σύνθημα «Το Vogtland είναι πολύχρωμο» («Das Vogtland ist bunt»).
Ο αντιφασισμός μετράει όσα ακριβώς χρόνια μετράει και ο φασισμός, ο οποίος συμπληρώνει φέτος επίσημα έναν αιώνα ύπαρξης. Η αντίσταση στον φασισμό, στις μεταλλάξεις και στα παρακλάδια του έχει τη δική της αγωνιστική ιστορία και συναντάται σε ποικίλες μορφές, που εκτείνονται από την ειρηνική διαμαρτυρία μέχρι την πολεμική αντιπαράθεση.
Δράσεις σαν αυτή στο Plauen, πέρα από την αδιαμφισβήτητη αισθητική τους αξία, καλό είναι να μας υπενθυμίζουν ότι πρέπει να νιώθουμε πολύ τυχεροί και τυχερές όταν έχουμε την «πολυτέλεια» να αντιπαρατιθέμεθα στον ναζιστικό ζόφο ειρηνικά προτάσσοντάς του πολύχρωμα πόστερ γραφιστικής με μηνύματα για την ανεκτικότητα. Ομως η ιστορία του 20ού και του 21ου αιώνα αποδεικνύει ότι η διατήρηση μιας κοινωνίας ανεκτικής που θα μας χωράει όλους προϋποθέτει μηδενική ανοχή στους κάθε είδους φορείς της δυσανεκτικότητας.
Είχε επιτυχία η καλλιτεχνική παρέμβαση κατά των ναζί; Εχουν επιτυχία γενικότερα όλες αυτές οι δράσεις και οι κινητοποιήσεις της κοινωνίας σε κάθε επίπεδο, στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον, κατά του αναδυόμενου φασισμού; Αυτό δεν είναι εύκολο να αποτιμηθεί με μια απλή κουβέντα.
Οπως σημειώνει ο Μαρκ Μπρέι στο βιβλίο του «Antifa. Εγχειρίδιο προς αντιφασιστική χρήση» (Οι εκδόσεις των συναδέλφων, Αθήνα 2019, σ. 172): «Η τραγική ειρωνεία του σύγχρονου αντιφασισμού έγκειται στο ότι όσο πιο επιτυχημένος είναι τόσο περισσότερο αμφισβητείται ο λόγος ύπαρξής του. Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του βρίσκονται σε μια θεωρητική λήθη: πόσα δολοφονικά φασιστικά κινήματα έχουν ξεριζωθεί στη γέννησή τους τα τελευταία 70 χρόνια από αντιφασιστικές ομάδες προτού η βία τους κάνει μετάσταση; Δεν θα μάθουμε ποτέ – και αυτό πράγματι είναι πολύ καλό».
● Για να δείτε όλες τις αφίσες επισκεφθείτε το tinyurl.com/ymjdcp34
Πηγή: efsyn.gr
