του Θανάση Κούρκουλα
Το προεκλογικό σόου Κασιδιάρη-Πλεύρη με τους ναζιστικούς χαιρετισμούς μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου που δικάζει σε δεύτερο βαθμό την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, δεν ήταν μόνο γραφικό˙ ήταν κι’ επικίνδυνο. Δεν έχει σημασία που ήταν μόλις καμιά τριανταριά οι οπαδοί του Κασιδιάρη που χαιρετούσαν «αρχαιοελληνικά» ουρλιάζοντας «Ηλία, θυμήσου, είμαστε μαζί σου» όταν οι φασίστες αποχωρούσαν. Η αποστολή εξετελέσθη, το σόου παίχτηκε από τα κανάλια, η διαφήμιση έγινε, ενώ η αστυνομία απαγόρευε την είσοδο σε αντιφασίστες που ήθελαν να μπουν στην δικαστική αίθουσα με την ψευδή δικαιολογία ότι οι θέσεις ήταν κατειλημμένες. Πρόκειται για ξαναζεσταμένη εκδοχή του έργου «το σύστημα χαϊδεύει τους φασίστες» ακόμη κι’ αν είναι σαφώς μικρότερης κλίμακας από την υποβοηθούμενη εκτόξευση της Χρυσής Αυγής την περίοδο 2010-2013.
Σήμερα τα απομεινάρια της συμμορίας του Μιχαλολιάκου έχουν στόχο να ξανα-συσπειρώσουν τους απογοητευμένους ψηφοφόρους της ΧΑ και να ξαναμπούν στη βουλή, με βασικό όχημα τους «Έλληνες» του Κασιδιάρη. Οι δημοσκόποι δίνουν στον Κασιδιάρη 1,5 – 2 % και κρατούν ζωντανό το όνειρο του πάλαι ποτέ οργανωτή των ταγμάτων εφόδου της ΧΑ, που συνεχίζει να εκπέμπει ανενόχλητος διαδικτυακά από τη φυλακή. Οι ναζί οπαδοί του τόλμησαν να έχουν παρουσία στη ΔΕΘ, οργανώνοντας συγκέντρωση 300 ατόμων. Από την άλλη, η αυθεντική κοίτη του ναζισμού στην Ελλάδα, η Χρυσή Αυγή του Μιχαλολιάκου, έκανε αίφνης φέτος συνέδριο και οργάνωσε ναζιστική φιέστα στις Θερμοπύλες στις 10 Σεπτέμβρη. Όλα δείχνουν ότι, πλησιάζοντας προς τις εκλογές, ο ανταγωνισμός των ακροδεξιών και των φασιστών για ένα κομμάτι πίτας από την απογοήτευση που σπέρνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα ξερνάει ολοένα και περισσότερο μίσος, επιθέσεις στην Aριστερά και στους μετανάστες.
Ως αντιφασιστικό κίνημα και Αριστερά πρέπει να πάρουμε πολύ σοβαρά υπόψη τις προκλήσεις των φασιστών και να απαντήσουμε αναλόγως. Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στα θεσμικά όργανα του συστήματος ούτε στην κυβέρνηση που καθημερινά ξερνάει ρατσιστικό δηλητήριο ενορχηστρώνοντας απαγωγές κι’ εξαφανίσεις προσφύγων στα σύνορα για να τους επαναπροωθεί στην Τουρκία του Ερντογάν. Όταν ο Μηταράκης, ο Οικονόμου και ο Γεωργιάδης τολμούν να κατηγορούν διασώστες όπως ο Ιάσονας Αποστολόπουλος σαν «εχθρούς της πατρίδας», δεν χρειάζεται να ψάξουμε αλλού τον λόγο που συντηρείται η ακροδεξιά και η φασιστική απειλή στην Ελλάδα. Όταν αξιωματούχοι της ΕΕ χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων των προσφύγων στα σύνορα, καμία αυταπάτη δεν χωρεί. Οι ιθύνοντες της ΕΕ στην πραγματικότητα συκοφαντούν τους πρόσφυγες ακόμα και όταν μιλούν για τα δικαιώματά τους, ακόμα κι’ όταν «παραιτούν» τους διευθυντές της Frontex που εμπλέκονται σε παράνομες επαναπροωθήσεις. Γιατί η ακραία φτώχεια και η ανεργία των κυβερνήσεών τους είναι που στρώνει τον δρόμο σε νοσταλγούς του Μουσολίνι όπως η Μελόνι στην Ιταλία.
Γι’ αυτούς τους λόγους, αν η μία συνιστώσα της απάντησης στον φασισμό είναι το αντιφασιστικό κίνημα, η άλλη είναι η ενίσχυση της αντισυστημικής Αριστεράς. Οι εκδοχές της «κυβερνώσας» «φιλο-ΕΕ» κεντρο-αριστεράς πανευρωπαϊκά έχουν ηττηθεί και δεν εμπνέουν πια ούτε τους ψηφοφόρους τους. Ακόμα και όσοι τις ψηφίζουν, το κάνουν με τη λογική του μικρότερου κακού. Γιατί δεν τολμούν να τα βάλουν με το «θηρίο» ούτε καν στα λόγια. Δεν τολμούν να πουν πως για τα κακά που μας συμβαίνουν δεν φταίνε οι πρόσφυγες, αλλά οι πλούσιοι και τα διευθυντήρια των Βρυξελλών. Πως χρειάζεται να φορολογηθεί ο πλούτος για να ενισχυθούν τα λαϊκά εισοδήματα. Για μια τέτοια αριστερά χρειάζεται να παλέψουμε το επόμενο διάστημα. Γιατί όσο μια τέτοια Aριστερά δεν είναι ορατή στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα, ολοένα και θα εμφανίζεται μια ακόμα χειρότερη εκδοχή, σήμερα από τον Σαλβίνι κι αύριο από την Μελόνι. Και κάθε Κασιδιάρης θα μπορεί να ονειρεύεται την μεταπήδηση από τη φυλακή στα κοινοβουλευτικά έδρανα.
