Όλες – όλοι Τρίτη 6 Δεκέμβρη 6 μ.μ. Προπύλαια
Στις 6 Δεκέμβρη του 2008 ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας μαζί με τον συνεργάτη του Σαραλιώτη τραυματίζει θανάσιμα με το υπηρεσιακό του πιστόλι τον 15χρονο μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια. Άλλη μια κρατική δολοφονία, άλλη μια επίδειξη κρατικής βίας με θύμα έναν ανήλικο, μόλις στα 15 του.
Η κοινωνία πάγωσε από το γεγονός αλλά και κατέβηκε στο δρόμο να διαμαρτυρηθεί. Oι διαμαρτυρίες, αυτές εξελίχθηκαν σε μια γενικευμένη εξέγερση. 14 χρόνια μετά, η κυβέρνηση έχει φτάσει στο έπακρο τις τακτικές κρατικής καταστολής των διαδηλώσεων και των κινημάτων. Από την αρχή της θητείας της εφαρμόζει μια ακραία πολιτική που εκφράζεται σε μια άκρατη αστυνομική βία.
Η αστυνομία, πρόθυμη, καταστέλλει απεργιακές κινητοποιήσεις, όπως στο εργοστάσιο της Μαλαματίνας, επιτίθεται απρόκλητα στο 3ο Ελευθεριακό Φεστιβάλ στο ΑΠΘ, χτυπά κάθε αντίσταση. Επιπλέον, το κράτος σπεύδει να διαφυλάξει τα σύνορά του, που είναι και σύνορα της Ευρώπης, με την κτηνώδη τακτική των pushbacks προσφυγ(ισσ)ων και μεταναστ(ρι)ών. Η καταστολή των πολιτικών αντιστάσεων είναι σημαντική προϋπόθεση για την εφαρμογή των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, τη διάλυση τη Δημόσιας Υγείας, την επιβολή διδάκτρων στα Δημόσια Πανεπιστήμια, την εισβολή σε Πανεπιστήμια και Φοιτητικές Εστίες, την απόπειρα θέσπισης Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, την εφαρμογή μιας από τις πιο αυταρχικές πολιτικές διαχείρισης της πανδημίας.
Οι υπέρογκες δαπάνες για πολεμικούς εξοπλισμούς, αφήνουν χωρίς χρηματοδότηση την Υγεία, την Παιδεία και την Κοινωνικής Πολιτική. Ο διορισμός, ακόμα, επιπλέον αστυνομικών και η ενίσχυση του στόλου της αστυνομίας ώστε να ενισχυθεί το κρατικό μέτωπο της καταστολής αέχει ως αποτέλεσμα να μένουν άνεργοι εκπαιδευτικοί, γιατροί και υγιειονομικοί, ενώ η Δημόσια Υγεία και Παιδεία έχει ανάγκη από διορισμούς μόνιμων εργαζομένων. Διαμορφώνεται, σταδιακά ένα καθεστώς τρομοκρατίας. Θέλουν να επιβάλουν τη σιωπή, το φόβο και την υποταγή. Κράτος και κεφάλαιο θέλουν να εξαλείψουν κάθε μορφή αντίστασης.
Μετρώντας κι άλλους νεκρούς από την αστυνομία, τον Ζακ Κωστόπουλο, τον Βαγγέλη Μάγγο, τον Νίκο Σαμπάνη, τα θύματα ζητούν δικαίωση. Ζούμε τις πιο άγριες μέρες κρατικής καταστολής: πρωτοφανές λουκέτο στις σχολές κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου, ξυλοδαρμούς και κυνήγι, προσαγωγές και βασανισμούς αλλά και «τυχαίους θανάτους» κρατουμένων στα αστυνομικά τμήματα, παγώνοντας με το βιασμό της 19χρονης από αστυνομικούς του κολαστηρίου που λέγεται ΑΤ Ομονοίας.
Ο Δεκέμβρης του 2008 είναι επίκαιρος και μας δείχνει το δρόμο. Μας καλεί να διαμαρτυρηθούμε ενάντια στην αυθαιρεσία και την ωμότητα της κρατικής καταστολής, του κρατικού αυταρχισμού.
Όλοι και όλες, λοιπόν, στη διαδήλωση της 6ης Δεκέμβρη!
Κίνηση «Απελάστε τον Ρατσισμό»
