Με κατήγορο τον Μιχαλολιάκο

Με κατήγορο τον Μιχαλολιάκο

Δίωξη για συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση ασκήθηκε σε δύο άτομα και εννέα αγνώστους, για επιθέσεις σε γραφεία της Χ.Α. από το 2017 έως το 2019 ● Οι δύο κατηγορούμενοι είχαν αφεθεί ελεύθεροι, ελλείψει επαρκών στοιχείων, όμως η δικογραφία κρατήθηκε ανοιχτή, επειδή είχε δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής ο Αρχηγός του ναζιστικού μορφώματος

Θα μπορούσε να γίνει μια δίκη που θα έχει στο εδώλιο δυο νέους, που κατηγορούνται για σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης και στην παράσταση υποστήριξης της κατηγορίας τον πρωτόδικα καταδικασθέντα για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης Νίκο Μιχαλολιάκο;

Αυτό θα κρίνει το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, που καλείται να αποφασίσει με βούλευμα, αν θα παραπέμψει στο ακροατήριο δυο άτομα, προκειμένου να δικαστούν για τα αδικήματα της συγκρότησης και ένταξης στην τρομοκρατική οργάνωση «Ταξιαρχία» που, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, με τη συμμετοχή ακόμη «εννέα άγνωστων στην ανάκριση προσώπων», πραγματοποιούσε επιθέσεις σε χώρους και μέλη της Χρυσής Αυγής από τον Μάρτιο του 2017 ως τον Νοέμβριο του 2019.

Επειδή η ανάληψη ευθύνης για τις επιθέσεις αυτές έχει γίνει από διαφορετικές οργανώσεις (Ταξιαρχία Παύλος Φύσσας, Ταξιαρχία Σαχζάτ Λουκμάν, Ταξιαρχία Abd Elsalam, Ταξιαρχία Petrit Zifle), το κατηγορητήριο αναφέρει ότι πρόκειται για μια οργάνωση-ομπρέλα που έχει πανομοιότυπο τρόπο δράσης και στην ανάληψη ευθυνών αλλάζει την υπογραφή της κατά το δεύτερο συνθετικό.

Η ανάκριση διήρκεσε τρία ολόκληρα χρόνια και άλλαξε τρεις ανακρίτριες. Οι κατηγορούμενοι, ένας 38χρονος και ένας 39χρονος, είχαν αφεθεί ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους μετά την πρώτη απολογία τους. Παρ’ όλο που υπήρχαν άλλες τρεις επιθέσεις εναντίον της Χρυσής Αυγής το 2017 (σε χρόνο που από τις Αρχές προσδιορίζεται η δράση της οργάνωσης), ούτε ο 38χρονος ούτε ο 39χρονος κατηγορούνται γι’ αυτές.

Συμπληρωματική δίωξη

Ωστόσο, πριν από έναν μήνα, τούς ασκήθηκε συμπληρωματική δίωξη για επίθεση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στον Ασπρόπυργο, τον Φεβρουάριο του 2019. Ανάμεσα στις επιθέσεις που τους χρεώνονται είναι και εκείνη στα γραφεία της οργάνωσης του Μιχαλολιάκου στην οδό Δηλιγιάννη, για την οποία δεν υπάρχει ανάληψη ευθύνης.

Μόλις πριν από λίγο καιρό, οι δικηγόροι τους, Άννυ Παπαρρούσου και Μαρίνα Δαλιάνη, πληροφορήθηκαν ότι από τον Μάρτιο του 2020 είχε δηλώσει παράσταση υποστήριξης κατηγορίας ο Νίκος Μιχαλολιάκος. Δεν είχε ακόμα ολοκληρωθεί η δίκη της Χρυσής Αυγής και ο αρχηγός έσπευδε να υποστηρίξει το κατηγορητήριο, αλλά αποσιωπώντας αυτήν την κίνηση. Δε γράφτηκε το παραμικρό ούτε στην ιστοσελίδα της Χ.Α. ούτε στα δυο φύλλα της εφημερίδας, στις 11 και στις 18 Μαρτίου 2020.

«Η αποσιώπηση –από την πρώτη κιόλας ανάκριση– της παράστασης πολιτικής αγωγής από τον Νίκο Μιχαλολιάκο ήταν ακριβώς η αιτία που κρατήθηκε ανοιχτή τόσα χρόνια μια τέτοια διαδικασία, αφού η παντελής έλλειψη στοιχείων δεν μπορούσε να φέρει εξαρχής την προφυλάκιση. Ταυτόχρονα, μας “καταδίκασε” σε μια τιμωρητική προποινή με εξαντλητικούς περιοριστικούς όρους», λέει στην «Εφ.Συν.» ο ένας από τους κατηγορούμενους και κάνει λόγο για μια «στοχευμένη δίωξη, κατ’ εντολήν του πρώην υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ξεκάθαρα στο πλαίσιο της θεωρίας των δύο άκρων, με μια αγαστή συνεργασία διωκτικών και δικαστικών αρχών».

«Νέος εμφύλιος»

Η κίνηση του Μιχαλολιάκου να σταθεί σε δικαστήριο εναντίον ατόμων που κατηγορούνται για ένα σύνολο επιθέσεων εναντίον της Χρυσής Αυγής, θυμίζει τις δηλώσεις που έκανε ο Ηλίας Παναγιώταρος λίγο μετά την εκλογή της Χρυσής Αυγής στο Κοινοβούλιο, σε συνέντευξή του στον Βρετανό δημοσιογράφο Πολ Μέισον, όταν έλεγε ότι η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη για έναν νέο εμφύλιο πόλεμο και εξηγούσε ότι «από τη μια πλευρά θα είναι οι εθνικιστές και οι Έλληνες που θέλουν τη χώρα μας να γίνει όπως ήταν πριν και από την άλλη πλευρά θα είναι οι παράνομοι μετανάστες και οι αναρχικοί».

Με την απόφαση του Κακουργιοδικείου που καταδίκασε τη Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση, η Δικαιοσύνη έβαλε ανάχωμα στα σχέδια του Μιχαλολιάκου να προκαλέσει έναν εμφύλιο πόλεμο χαμηλής έντασης και, ακολουθώντας το πρότυπο της ιταλικής Ακροδεξιάς της δεκαετίας του 1970, να δημιουργήσει έναν υποτιθέμενο εχθρό, τρομοκράτη και να οδηγήσει στην επέμβαση από το βαθύ ακροδεξιό παρακράτος. Η Δικαιοσύνη καλείται εκ νέου να βάλει ανάχωμα σε κάθε προσπάθεια του Μιχαλολιάκου να εμφανιστεί από κατηγορούμενος κατήγορος.

Μαρίνα Δαλιάνη, δικηγόρος: Η σκοπιμότητα του Μιχαλολιάκου

Στο τέλος του 2019 και ενώ η δίκη για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής σε πρώτο βαθμό βρισκόταν στην τελική ευθεία, οι διωκτικές αρχές, υπηρετώντας το δόγμα των ίσων αποστάσεων, ανέσυραν από το αρχείο αγνώστων δραστών μια σειρά ποινικών δικογραφιών με αντικείμενο ασήμαντες φθορές σε γραφεία της τότε υπόδικης οργάνωσης και τις αναβάθμισαν αυθαίρετα σε τρομοκρατικές πράξεις, αποδίδοντάς τες εν συνεχεία σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση, χωρίς όνομα, δομή και μέλη.

Οι νέες κατηγορίες, εξίσου αυθαίρετα με την αναβάθμισή τους, αποδόθηκαν σε δυο νέους που χωρίς καμία σύνδεση με τις επίδικες πράξεις, αλλά ούτε και μεταξύ τους, φέρονται να εντάχθηκαν στην άγνωστη ομάδα και να τέλεσαν το σύνολο των υπό έρευνα φθορών. Αυτή τη δομικά προβληματική υπόθεση επέλεξε ο ήδη πρωτοδίκως καταδικασθείς ως διευθυντής εγκληματικής οργάνωσης, γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος, προκειμένου να δηλώσει παράσταση προς υποστήριξη της έωλης κατηγορίας.

Ετσι, με μια δικονομική κίνηση υψηλής σκοπιμότητας, επιχειρεί να υφαρπάξει από την ελληνική Δικαιοσύνη την αναγνώριση ότι η Χρυσή Αυγή δεν τρομοκρατεί, αλλά είναι δήθεν η ίδια θύμα τρομοκρατίας.

Άννυ Παπαρρούσου, δικηγόρος: Δίωξη κατ’ απαίτησιν της Χ.Α.

Ο τρόπος με τον οποίο διέδραμε από την αρχή μέχρι το τέλος η ανάκριση, τα μηδενικά αποδεικτικά στοιχεία και το ότι μόλις τώρα μάθαμε ότι το 2020 ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος, δήλωσε παράσταση υποστήριξης της κατηγορίας, είναι ενδεικτικά για τη δομή της δικογραφίας.

Πρόκειται για μια δίωξη κατ’ απαίτηση της οργάνωσης του Μιχαλολιάκου, η οποία καταδικάστηκε πρωτόδικα ως εγκληματική. Η δίωξη χαρακτηρίζεται από διογκωμένες κατηγορίες που δεν έχουν καμία σχέση με τα πραγματικά περιστατικά. Υστερα από μια ανάκριση που διήρκεσε τρία χρόνια, η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, όπου πιστεύουμε ότι τα δεδομένα θα έρθουν στην πραγματική τους διάσταση.

Στην πραγματικότητα δεν πρέπει να ασκηθεί καμία ποινική δίωξη ελλείψει πραγματικών αποδεικτικών στοιχείων, κάτι που πιστεύουμε ότι θα επιλυθεί από το συμβούλιο που θα αναλάβει την υπόθεση.

Πηγή: efsyn.gr

 

 

52

ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Γράψτε μια απάντηση