Από το ρεπορτάζ της efsyn.gr
Ωμή διαστρέβλωση του νέου ρεπορτάζ του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel για την υπόθεση των εγκλωβισμένων προσφύγων του Εβρου συνιστούν οι δηλώσεις του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Τάκη Θεοδωρικάκου ότι το περιοδικό «ζητά σήμερα συγγνώμη για τα όσα έγραφε τον Αύγουστο σχετικά με τη νησίδα του Εβρου και τον δήθεν θάνατο του 5χρονου κοριτσιού», όπως και τα ρεπορτάζ των περισσότερων φιλοκυβερνητικών μέσων ενημέρωσης, που αναφέρονταν με πανομοιότυπο τρόπο σε «συγγνώμη» του περιοδικού και σε «δήθεν θάνατο» του μικρού κοριτσιού.
Καμία αναφορά σε «συγγνώμη» δεν υπάρχει στο δημοσίευμα του περιοδικού, ενώ η αναφορά σε «δήθεν θάνατο» αποτελεί λαθροχειρία της ελληνικής μετάφρασης, καθώς ο όρος που χρησιμοποιεί το Spiegel είναι «φερόμενος θάνατος», κάτι τελείως διαφορετικό.
Η αξιοσημείωτη ομοιότητα των δημοσιευμάτων που αναπαράγουν τα ίδια επινοημένα ή διαστρεβλωμένα στοιχεία προϊδεάζει ότι η πηγή τους δεν ήταν το ίδιο το δημοσίευμα του περιοδικού. Μάλιστα, στη μετάφραση που δημοσιοποίησαν τα διαδικτυακά μέσα περιλαμβάνεται όχι μόνο η λαθροχειρία αλλά και η εξής σημείωση μέσα σε παρένθεση: «(σ.σ.: πρόκειται για δηλώσεις του δημοσιογράφου Maximilian Pop, επισκόπησή μας Α.Π.: 1320/20.8.22)». Η σημείωση προστέθηκε προφανώς από κάποιον που επεξεργάστηκε τη μετάφραση και θέλησε να ενημερώσει τους δημοσιογράφους για στοιχεία που περιλαμβάνονταν σε προηγούμενη επισκόπηση Τύπου, η οποία φέρει Αριθμό Πρωτοκόλλου. Φαίνεται ότι τα μέσα ενημέρωσης δεν μπήκαν καν στον κόπο να διαβάσουν το κείμενο που δημοσίευσαν, ώστε να εντοπίσουν την προσθήκη.
Η έρευνα επανέρχεται στην υπόθεση των εγκλωβισμένων προσφύγων καθώς είχε αποσύρει τα ρεπορτάζ που δημοσίευσε τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο μετά από επιστολή του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Νότη Μηταράκη, στην οποία ισχυριζόταν ότι δεν είχαν βρεθεί οι πρόσφυγες σε ελληνικό έδαφος και ότι δεν υπήρξε νεκρό παιδί.
Το νέο ρεπορτάζ διαψεύδει τους ισχυρισμούς ότι δεν βρίσκονταν σε ελληνικό έδαφος οι πρόσφυγες και ότι δεν μπορούσε να τους εντοπίσει και να τους διασώσει, όπως είχε δηλώσει στη Βουλή ο κ. Θεοδωρικάκος.
«Αυτό δεν είναι ιδιαιτέρως πιστευτό. Σύμφωνα με το δεδομένα γεωγραφικού προσδιορισμού από τις φωτογραφίες των προσφύγων, οι πρόσφυγες βρίσκονταν στη νησίδα στο Κισσάρι τουλάχιστον στις 25 Ιουλίου 2022, το γεωγραφικό στίγμα της οποίας ήταν διαθέσιμο τόσο στις αρχές όσο και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Η νησίδα έχει μήκος λιγότερο από ένα χιλιόμετρο και απέχει σε μερικά σημεία μόνο λίγα μέτρα από την ελληνική ενδοχώρα. Σε κοντινή απόσταση υπάρχει φυλάκιο της ελληνικής συνοροφυλακής. Μοιάζει κυνικό το επιχείρημα της ελληνικής κυβέρνησης ότι σε καμία περίπτωση δεν θα ήταν δυνατό να διασώσει τους πρόσφυγες επειδή είναι εν μέρει τουρκική η νησίδα στο Κισσάρι», σημειώνει το Spiegel.
H έρευνα εντοπίζει λάθη στα δημοσιεύματα που αποσύρθηκαν, σημειώνοντας ότι είναι λανθασμένη η εντύπωση πως οι πρόσφυγες βρίσκονταν επί ένα μήνα στην ίδια νησίδα. «Ούτε βρίσκονταν συνεχώς στην ίδια νησίδα, ούτε βρίσκονταν συνεχώς σε ελληνικό έδαφος. Στην πραγματικότητα, η ακριβής τοποθεσία των προσφύγων μπορεί να αποδειχτεί μόνο για μερικές ημέρες», σημειώνει. Υπογραμμίζει ωστόσο: «η αναφορά της ελληνικής κυβέρνησης για τα γεγονότα είναι επίσης ανακριβής. Κατά περιόδους, […] πρόσφυγες της ομάδας βρίσκονταν πράγματι σε ελληνικό έδαφος – και θα μπορούσαν πιθανότατα να εντοπιστούν εκεί από την ελληνική αστυνομία χωρίς κανένα πρόβλημα».
Καταλήγει ότι δεν μπορεί να υπάρξει σήμερα καθοριστική απάντηση στο θέμα του θανάτου της μικρής Μαρίας. Σημειώνει ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμες φωτογραφίες του παιδιού εν ζωή, ότι δεν καταγράφεται στις λίστες και ότι τα πιστοποιητικά γέννησης δεν μπορεί να είναι πλήρως αξιόπιστα στη σπαρασσόμενη από εμφύλιο Συρία. Επισημαίνει ωστόσο ότι οι γονείς επιμένουν για τον θάνατο, όπως και δύο πρόσφυγες της ομάδας τους οποίους εντόπισε στην Ολλανδία και τη Γερμανία. Σημειώνει επίσης ότι οι γονείς ζήτησαν να γίνει εκταφή, αλλά ότι δεν υπάρχει πλάκα στον τάφο, από φόβο μήπως τον εντοπίσουν άλλοι και προσπαθήσουν να τον συλήσουν.
Αν και αναφέρει ότι «υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι κάποιοι από τους πρόσφυγες θα μπορούσαν να έχουν επινοήσει τον θάνατο μέσα στην απελπισία τους. Ισως νόμισαν ότι θα διασώζονταν», καταλήγει ότι το ζήτημα παραμένει ανοιχτό: «Οι νησίδες καλύπτονται μερικά από νερό τον χειμώνα. Οσο περνάει ο καιρός, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να βρεθεί ένα σώμα. Αυτός είναι ο λόγος που πιθανόν αυτή η ιστορία δεν θα καταλήξει ποτέ σε συμπέρασμα πέραν κάθε αμφιβολίας».
Τέλος, αποκαθιστά το όνομα του ανταποκριτή του στην Ελλάδα Γιώργου Χρηστίδη, σημειώνοντας ότι οι ανταποκρίσεις του ήταν εξαιρετικά προσεκτικές και απέδιδαν στους πρόσφυγες τις καταγγελίες για τον θάνατο του παιδιού, ωστόσο άλλαξαν στη συνέχεια από τα κεντρικά γραφεία. Σημειώνει επίσης ότι ο ανταποκριτής είχε πάρει άδεια από τους αρχισυντάκτες του να επισκεφτεί το ΚΥΤ στο Φυλάκιο, επικαλούμενος την ιδιότητα του μεταφραστή.
