Γιώτα Τέσση
Το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών καλεί το ελληνικό Δημόσιο να αποζημιώσει τρεις συλληφθέντες που υπέβαλαν αγωγή για όσα εξευτελιστικά βίωσαν στον έκτο όροφο της ΓΑΔΑ, τον Σεπτέμβριο του 2012. Η υπόθεση χαρακτηρίστηκε από τη βρετανική εφημερίδα «Guardian» ως «η νύχτα του Αμπου Γκράιμπ» στη ΓΑΔΑ και αυτό επιβεβαιώνεται από το σκεπτικό των δικαστών, που κάνουν λόγο για «εξευτελιστική μεταχείριση των συλληφθέντων, λαμβανομένης υπόψη της έντασης, της διάρκειας, του ψυχικού και σωματικού πόνου και των μελλοντικών συνεπειών στην ψυχική και σωματική υγεία τους».
Ηταν 30 Σεπτεμβρίου 2012 όταν 15 αντιφασίστες που πραγματοποιούσαν μοτοπορία ενάντια στη δράση της Χρυσής Αυγής συνελήφθησαν στο κέντρο της Αθήνας από τις διαβόητες ομάδες ΔΕΛΤΑ και μεταφέρθηκαν στη ΓΑΔΑ, κατηγορούμενοι για αντίσταση κατά της αρχής, απείθεια, πρόκληση σωματικής βλάβης κ.ά. Την επόμενη μέρα, οδηγήθηκαν σε εισαγγελέα, κατήγγειλαν βασανισμό τους στη ΓΑΔΑ, υπέβαλαν μηνύσεις και ασκήθηκαν ποινικές διώξεις εναντίον 17 αστυνομικών. Η Δικαιοσύνη όχι μόνο αθώωσε τους αστυνομικούς, κυρίως για τις βιαιοπραγίες κατά τη σύλληψη, αλλά μετέτρεψε σε έργω εξύβριση την ποινή των βασανιστηρίων που είχε αποδοθεί σε έναν από τους επικεφαλής τους, τον Πολυχρόνη Τομπουλίδη, και έτσι παραγράφηκε και αυτή.
Σε μεταγενέστερη δίκη, κάθισαν στο εδώλιο και οι 15 αντιφασίστες και οι περισσότεροι απαλλάχθηκαν από τις κατηγορίες (τρεις καταδικάστηκαν για αντίσταση κατά της Αρχής και οι ίδιοι, μαζί με ακόμη δύο, κρίθηκαν ένοχοι για διατάραξη κοινής ειρήνης με βιαιοπραγίες). Το 2017, τρεις από τους 15 κατέθεσαν αγωγή κατά του ελληνικού Δημοσίου και το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών τούς δικαίωσε: καλεί το ελληνικό Δημόσιο να καταβάλει συνολικά 19.000 ευρώ (από 7.000 ευρώ σε δύο ενάγοντες και 5.000 ευρώ σε μία ενάγουσα), αποτυπώνοντας στο σκεπτικό της απόφασης το εύρος της αστυνομικής ασυδοσίας.
Το σκεπτικό
Το δικαστήριο έλαβε υπόψη την εκδικητική συμπεριφορά των αστυνομικών, μετά τον τραυματισμό του συναδέλφου τους Πολυχρόνη Τουμπουλίδη, αλλά και το γεγονός ότι ένας από τους συλληφθέντες δέχτηκε σοβαρά χτυπήματα στο κεφάλι από ΔΕΛΤΑδες, αφότου τον είχαν ακινητοποιήσει, του είχαν περάσει χειροπέδες και του είχαν αφαιρέσει το κράνος.
Οι δικαστές σημειώνουν ότι «το ελληνικό Δημόσιο δεν μερίμνησε ώστε οι συλληφθέντες διαδηλωτές και οι αστυνομικοί των ομάδων ΔΕΛΤΑ να μην έρθουν σε επαφή μετά τις βίαιες και επικίνδυνες συγκρούσεις που προηγήθηκαν μεταξύ τους» και χαρακτηρίζει «παράνομη, απρεπή και άκρως καταφρονητική» τη συμπεριφορά κυρίως του Πολυχρόνη Τουμπουλίδη, με την ανοχή ή και τη συμμετοχή των αστυνομικών στους οποίους είχε ανατεθεί η φύλαξη των συλληφθέντων.
«Αυτό είχε αποτέλεσμα τη δημιουργία κλίματος φόβου στους συλληφθέντες, οι οποίοι είχαν καταστεί απανθρωποποιημένα έρμαια της ασυδοσίας που είχε επιτραπεί στα αστυνομικά όργανα που τους κακομεταχειρίζονταν και μάλιστα μέσα στη ΓΑΔΑ, κατάσταση η οποία ξεκίνησε και κλιμακώθηκε με την έλευση του Τουμπουλίδη, αποκλιμακώθηκε δε μετά την αποχώρησή του, χωρίς ωστόσο να παύσει εντελώς η κακομεταχείριση των συλληφθέντων».
Οι δικαστές εξηγούν ότι, μετά την αποχώρηση του Τουμπουλίδη και καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, αστυνομικοί έριχναν λέιζερ στα μάτια των συλληφθέντων, πατούσαν τα δάχτυλα των ποδιών τους, χτυπούσαν στο κεφάλι τον εμφανώς τραυματισμένο κρατούμενο, δημιούργησαν κλίμα φόβου με την ασύδοτη και προσβλητική συμπεριφορά τους, η οποία εκδηλώθηκε με ύβρεις και χαστούκια, καθώς και με χυδαίες σεξιστικές φράσεις σε γυναίκες, ενώ οι συλληφθέντες από τις 9 το βράδυ μέχρι τις 9.30 το πρωί δεν είχαν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, με αποτέλεσμα να πίνουν νερό από άδεια πλαστικά μπουκάλια που τα βρήκαν στα σκουπίδια και τα γέμιζαν στην τουαλέτα. Η εξευτελιστική αυτή μεταχείριση αντιβαίνει στο Σύνταγμα και στην ΕΣΔΑ, καταλήγουν οι δικαστές.
Για την υπόθεση είχε διαταχθεί ΕΔΕ, το πόρισμα της οποίας χαρακτήριζε αβάσιμες τις καταγγελίες των συλληφθέντων και έκρινε τους αστυνομικούς μη πειθαρχικά ελεγκτέους…
«Συνεχίζουμε τον αγώνα κατά της ατιμωρησίας»
12 χρόνια μετά τα γεγονότα υπέρμετρης αστυνομικής βίας που χαρακτήρισαν την αντιμετώπιση μηχανοκίνητης πορείας αντιφασιστών στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, έρχεται το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών με την απόφασή του να προσφέρει μια πρώτη δικαίωση ως προς τις καταγγελίες των συλληφθέντων.
Παρά την προκλητική αθώωση των αστυνομικών το 2019, αναφορικά με τις καταγγελίες περί βασανιστηρίων στο κτίριο της ΓΑΔΑ, το δικαστήριο έρχεται αυτή τη φορά να διαπιστώσει εικόνες αποτροπιαστικές για χώρα που θέλει να συγκαταλέγεται στις δημοκρατίες: «εκφράσεις εμφυλιοπολεμικού φανατισμού», λήψη βίντεο και φωτογραφιών των συλληφθέντων από τους αστυνομικούς με απειλή προώθησής τους στη Χρυσή Αυγή και σεξιστικές ύβρεις στις γυναίκες κρατούμενες είναι μερικά από τα ψηφιδωτά της απόφασης που αναδομεί ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, όπου η ελληνική αστυνομία, δημιουργώντας ένα κλίμα τρόμου κατά των διαδηλωτών, αποτελούσε τον αγαστό σύμμαχο των νεοναζιστών. Με την –έστω και μερική- δικαίωση των συλληφθέντων από το διοικητικό δικαστήριο συνεχίζουμε τον δρόμο της αποκατάστασης της αλήθειας και του αγώνα κατά της ατιμωρησίας για εκείνη τη ζοφερή περίοδο.
Μαρίνα Δαλιάνη, Χάρης Λαδής
δικηγόροι
«Τα βασανιστήρια δεν σταμάτησαν στη χούντα»
Η απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθήνας σχετικά με την υπόθεση των βασανιστηρίων της αντιφασιστικής μοτοπορίας έρχεται απλά για να μας πει ότι δεν είμαστε τελικά ελέφαντες.
Σε μια υπόθεση όπου όλα τα στοιχεία εξαρχής έδειχναν ότι έχουν γίνει βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ, υπήρξε η συντονισμένη προσπάθεια κυβέρνησης – ΕΛ.ΑΣ. – αστικής δικαιοσύνης, με λίγα λόγια του κράτους, να συγκαλυφθεί αρχικά η υπόθεση και σε δεύτερο χρόνο να ευτελιστεί δικαστικά όσο γίνεται με έναν συνδυασμό ενεργειών, έτσι ώστε να μην καταδικαστεί κανένα «όργανο της τάξης».
Το δυστύχημα είναι ότι στην πραγματικότητα πέτυχαν τον στόχο τους. Εχουμε το δικαστικό παράδοξο το διοικητικό πρωτοδικείο (βλέποντας πως η υπόθεση οδεύει προς τα ευρωπαϊκά δικαστήρια και θα γίνει για μια ακόμα φορά περίγελος το ελληνικό δικαστικό σύστημα) να αναφέρει στην απόφασή του ότι οι συλληφθέντες «είχαν καταστεί απανθρωποποιημένα έρμαια της ασυδοσίας που είχε επιτραπεί στα αστυνομικά όργανα που τους κακομεταχειρίζονταν και τούτο μάλιστα εντός της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής» και μάλιστα να αναφέρονται ονομαστικά κάποια απ’ τα όργανα, και την ίδια ώρα κανένα όργανο να μην έχει καταδικαστεί για τα βασανιστήρια…
Καλό είναι να καταλάβουν όλοι ότι τα βασανιστήρια δεν σταμάτησαν στη χούντα. Ας σταματήσουν να μασάνε αυτή την καραμέλα. Βασανιστήρια εξακολουθούν και γίνονται. Ειδικά τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια οι καταγγελίες είναι αναρίθμητες. Υποχρέωσή μας, κανένα θύμα να μη μένει μόνο του.
Χρήστος Δούμας
ενάγων
Πηγή: efsyn.gr
