Βρέθηκα σήμερα σε ένα νηπιοτροφείο στην Καλλιθέα όπου φιλοξενεί παιδιά, που αδυνατούν οι γονείς να τους προσφέρουν ακόμη και την απαραίτητη διατροφή!!!
Εκεί λοιπόν εκτυλίχθηκε το εξής περιστατικό.
Μια μητέρα επισκέφθηκε τα παιδιά της για να μείνει λίγο μαζί τους, πέρασε η ώρα με αγκαλιές χαρές και παιχνίδια.
Ήρθε η ώρα όμως που έπρεπε να φύγει.
Κλάματα, τα μικρά κρατούσαν την μανούλα με τα χεράκια τους τόσο σφιχτά, που την πονούσαν, ενώ εκείνη το μόνο που μπορούσε να δώσει ήταν υποσχέσεις ότι θα ξανάρθει την επομένη ημέρα…
Τότε ήταν που το μεγαλύτερο, με ποτάμι τα δάκρυα άρχισε να την παρακαλάει με δυνατή φωνή να τα πάρει στο σπίτι…
Δεν μπορώ καρδούλα μου, δεν έχουμε τίποτα στο σπίτι ούτε να φάμε…
Το πρόσωπο της μικρής σοβάρεψε, σκέφτηκε λίγο και έδωσε την ποιο συγκλονιστική λύση στο πρόβλημα
που έχω ακούσει στην ζωή μου…
Πάρε μας μανούλα μου στο σπίτι και εμείς δεν θα πεινάμε ποτέ…

από το fb

Το νέο ελληνικό περιοδικό που βασίζεται στη δημοσιογραφική αλληλεγγύη και την κοινωνική βοήθεια, εντάσσεται στο παγκόσμιο δίκτυο περιοδικών και εφημερίδων δρόμου. Στόχος της ομάδας που βρίσκεται πίσω από το τολμηρό εγχείρημα;
Να δώσει φωνή, ελπίδα και προοπτική στους πιο αποκλεισμένους της ελληνικής κοινωνίας, που βιώνουν στις πιο ακραίες τους μορφές, τη φτώχεια και τον αποκλεισμό. Άλλωστε όπως και οι ίδιοι λένε, «η Σχεδία δεν είναι επαιτεία».
Πωλητές της «Σχεδίας» στους δρόμους της Αθήνας (σε πρώτη φάση και στη συνέχεια το δίκτυο θα επεκταθεί και σε άλλες πόλεις), θα είναι άποροι, άνεργοι και άστεγοι. Το περιοδικό στοιχίζει 3 ευρώ, από τα οποία το ενάμιση θα πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή ο οποίος φοράει μια χαρακτηριστική κόκκινη εμφάνιση – διαπίστευση. Επίσης, φέρει ειδική ταυτότητα με το όνομα και τη φωτογραφία τους, αλλά και τα στοιχεία επικοινωνίας του περιοδικού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα πριν από το 2010 βρισκόταν στο 60% του μέσου ευρωπαϊκού όρου.

Με τις μειώσεις που έχουν γίνει την τελευταία τριετία το ποσοστό αυτό έχει διαμορφωθεί στο 49%, πράγμα που σημαίνει ότι ο έλληνας εργαζόμενος που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό παίρνει κάτι λιγότερο από τα μισά χρήματα που εισπράττει ο μέσος ευρωπαίος στις αναπτυγμένες χώρες.

ΣΤΙΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Εν κρυπτώ και χωρίς καμία κοινωνική συνείδηση, η κυβέρνηση πέρασε άρθρο με το οποίο τα δικαιώματα των εργαζομένων σε επιχειρήσεις που πτωχεύουν, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα μετά τα έσοδα του κράτους.

Με το άρθρο 33 του Ν.4141-2013 που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 5 Απριλίου, οι απαιτήσεις του Δημοσίου προηγούνται αυτών των εργαζομένων σε επιχειρήσεις που δήλωσαν πτώχευση, ενώ μέχρι πρόσφατα πρώτα αποπληρώνονταν οι εργαζόμενοι.

Η ρύθμιση αυτή προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις, με τον Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας να στηλιτεύει την επιλογή της Κυβέρνησης να περάσει την τροπολογία νύχτα. Πιο συγκεκριμένα, η ανακοίνωση του αναφέρει πως πλέον «κατ’ ουσίαν εξανεμίζεται πλήρως η δυνατότητα ικανοποίησης των εργαζομένων για τα οφειλόμενα δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, ή έστω ένα μικρό μέρος των απαιτήσεων τους».

Τρεις ιστορίες μεταναστών που παίρνουν τον δρόμο της επιστροφής λόγω της κρίσης

Του Κωστα Ονισενκο

«Κρατάμε από τη χώρα σας τα καλά, θα θυμόμαστε τους Ελληνες που μας βοήθησαν και δεν μας έβλεπαν σαν εχθρούς, αλλά φεύγουμε γιατί δύσκολα βρίσκουμε πια ψωμί εδώ». Οι μετανάστες που συναντάμε στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (ΔΟΜ) στον Αλιμο καταθέτουν αιτήσεις εθελοντικού επαναπατρισμού και μαζί κάνουν έναν πρόχειρο απολογισμό παραμονής τους στην Ελλάδα. Ο περισσότεροι λένε ότι ήρθαν πριν από χρόνια, με ελπίδα αλλά και φόβο. Και φεύγουν με φόβο, γυρνώντας στις παλιές σελίδες της ζωής τους.

Η αλυσίδα Extra έκανε απολύσεις στο κατάστημα του Νέου Κόσμου. Οι γειτόνισσες, όμως είχαν άλλη γνώμη. Απέτρεψαν ήδη μία και ζητούν να επιστρέψουν άλλες 9 απολυμένες στη δουλειά

Εσείς πώς θα αντιδρούσατε αν απολύονταν υπάλληλοι από το σουπερμάρκετ που ψωνίζετε; Οι περισσότεροι από εμάς ίσως να μην το προσέχαμε καν, αλλά μια ομάδα από γειτόνισσες και πελάτισσες στο σουπερμάρκετ «Extra» στον Νέου Κόσμου αποφάσισαν να δράσουν διαφορετικά.

Με διαμαρτυρία τους στη διεύθυνση απέτρεψαν απόλυση εργαζόμενης, τη δέκατη κατά σειρά σε έναν χρόνο, και τώρα μαζεύουν κείμενο υπογραφών, ζητώντας το πάγωμα των απολύσεων και την επαναπρόσληψη των άλλων εννιά απολυμένων. «Είναι μια αυθόρμητη πρωτοβουλία αλληλεγγύης των γυναικών της γειτονιάς», μας λέει η Ελπίδα Αλεβίζου, κάτοικος Νέου Κόσμου. «Ξεκίνησε όταν έγινε στάση εργασίας, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα.

Οι εργαζόμενοι είχαν βγει έξω από το πρωί και παρά το τσουχτερό κρύο οι πελάτισσες του καταστήματος μείναμε έξω και συμπαρασταθήκαμε στους απεργούς». Τελικά η εργαζόμενη δεν απολύθηκε, οι πιέσεις όμως συνεχίζονται. «Στο κείμενο που μοιράζουμε γράφουμε ότι είμαστε πολύ ευχαριστημένες από την εξυπηρέτηση των σκληρά εργαζομένων στο σουπερμάρκετ και η επιχείρηση ας αναζητήσει αλλού τις αιτίες της μείωσης των εσόδων της», μας λέει η Ελπίδα.