Το τελευταίο διάστημα, από λίγο πριν το καλοκαίρι, ο Σαμαράς φαίνεται να κινείται έχοντας στο μυαλό του μια πολυτέλεια. Την πολυτέλεια, των win-win scenarios, δηλαδή των σεναρίων που υπάρχει δυνατότητα να αξιοποιηθούν προς όφελος των ελίτ που σχεδιάζουν το νέο μνημόνιο και την συνέχιση της πολιτικής της λιτότητας.
Το καθεστώς, δια του εκπροσώπου του αυτή τη στιγμή, του Σαμαρά, δίνει την αίσθηση ότι προσπάθησε να μας υποχρεώσει να τον οδηγήσουμε σε εκλογές δύο φορές πριν το καλοκαίρι. Μία με την ΕΡΤ και την άλλη το Μάιο με την επίθεση στους εκπαιδευτικούς στις πανελλαδικές και ενδεχομένως να είχε στο μυαλό του, είτε πήγαινε, είτε δεν πήγαινε σε εκλογές, διάφορα σενάρια επωφελούς διαχείρισης αυτής της κατάστασης.
Φαίνεται σαν να είχαν την αντίληψη -ανεξάρτητα αν αυτή η αντίληψη ήταν σωστή ή λάθος, εφικτή ή ανέφικτη- ότι μπορούμε και έχουμε σε κάθε περίπτωση δεύτερα σχέδια, plan b και win-win scenarios. Με αυτό τον τρόπο λειτούργησε σε σχέση με τη Χ.Α. κυρίως η δεξιά, αλλά και συνολικά η συγκυβέρνηση που προέκυψε μετά τις εκλογές.