Αν αυτό είναι το κυβερνητικό στοίχημα, πρέπει να είναι φανερό ποιο είναι το δικό μας: α) Να μιλούμε για το απόλυτο δικαίωμα των προσφύγων να καίνε τη φυλακή τους – δεν χρειαζόμαστε πορίσματα της Πυροσβεστικής και της… αστυνομίας! β) Να τους υποστηρίξουμε με όλα τα μέσα στο αίτημά τους να μεταφερθούν στην ενδοχώρα και στην Ευρώπη. Δεν είναι η ώρα της “ανθρωπιστικής στήριξης”, αλλά της πολιτικής στήριξης στο αίτημά τους για ελευθερία! γ) Να αποκρούσουμε και καταγγείλουμε κάθε προσπάθεια καταστολής των προσφύγων (όπως χθες, εντελώς αναίτια) και βίαιου ξαναμαντρώματός τους. “No food, just freedom!” φώναζαν χιλιάδες στο προχθεσινό τους συλλαλητήριο – δεν θέλουμε φαγητό και σκηνές, δεν θέλουμε φιλανθρωπία, θέλουμε να φύγουμε! Πώς αλλιώς να μας το πουν για να το καταλάβουμε;;!! δ) Να καταγγείλουμε την κυβερνητική καταστολή. Ο Χρυσοβορίδης έχει κουβαλήσει στη Λέσβο τρομακτική αστυνομική δύναμη, γιατί ξέρει ότι μόνο με κτηνώδη καταστολή θα πετύχει το ξαναμάντρωμα των προσφύγων σε δύο φάσεις (πρώτα στον νέο καταυλισμό και στη συνέχεια στη νέα φυλακή). ε) Να καταγγείλουμε τη συγκάλυψη, ανοχή και συνεργασία των αστυνομικών δυνάμεων με τους παρακρατικούς που στήνουν μπλόκα, προπηλακίζουν και επιτίθενται σε πρόσφυγες, εργαζόμενους/ες σε ΜΚΟ, αλληλέγυους/ες και μέλη αντιρατσιστικών/αντιφασιστικών και αριστερών συλλογικοτήτων. στ) Να καταγγείλουμε το κυβερνητικό σχέδιο για νέο κλειστό κέντρο-φυλακή. ε) Να καταγγείλουμε την κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση, συνεταίρους και απόλυτα συνενόχους σε αυτή την πολιτική. Κυρίως όμως, να εξαντλήσουμε τις δυνατότητές μας να δράσουμε “εδώ και τώρα”, έχοντας κατανοήσει το “τι παίζεται” και πόσο σημαντικό είναι! και το σημαντικότερο: ότι αυτό το τόσο σημαντικό παίζεται τώρα και όχι για πολύ – χθες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά… Πανελλαδική δράση, πανελλαδικός και διεθνής συντονισμός τώρα!