Το 2020 θα μείνει στην ιστορία σαν την χρονιά που ο κόσμος σταμάτησε. Τουλάχιστον έτσι θέλουν να το ονομάζουν όσοι έχουν μια κάποια ποιητική διάθεση απέναντι στην πανδημία. Μια πανδημία που έκλεισε τον μισό πληθυσμό της γης στα σπίτια του και που στοίχισε, μέχρι τώρα που γράφω αυτό το κείμενο, πάνω από 2 εκατομμύρια ζωές. Μια πανδημία όπου οι πολιτικοί σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας καλούσαν να δείξουμε υπευθυνότητα και κοινωνική ευθύνη και που οι γκουρού των μέσων δικτύωσης και οι σταρ του χολυγουντ μας προέτρεπαν να βρούμε τον χαμένο μας εαυτό μέσα από τον διαλογισμό, τη γιόγκα και την αυτοβελτίωση. Οσο διαλογισμό όμως και αν κάνουμε, τη ζοφερή αλήθεια που μας έδειξε η πανδημία, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να την επεξεργαστούμε αρκετά.
