Στην Ελλάδα κάποιοι συζητούν για το πώς ο Αλβανός δε θα γίνει Έλληνας ποτέ, λες κι αυτός είναι ο δικός του καημός
Με αφορμή ένα post της Λένας Φουτσιτζή με τις φιλίες των χωρών στο Facebook, ο –X– μου έγραψε κάτι εξαιρετικά ενδιαφέον, το οποίο και δημοσιεύω με την άδειά του.
Πριν από μέρες, η Λένα Φουτσιτζή δημοσίευσε ένα χάρτη που δείχνει με ποιά χώρα επικοινωνεί ποιά μέσω Facebook.
Δεύτερη χώρα σε ρυθμό επικοινωνίας με την Ελλάδα είναι η Αλβανία
Τρίτη χώρα σε ρυθμό επικοινωνίας με την Ελβετία, είναι η Πορτογαλία
Ας πούμε λοιπόν κάποιες αλήθειες για τους Πορτογάλους της Ελβετίας:
Πρόκειται για Πορτογάλους πρώτης γενιάς, αλλά και δεύτερης, μετανάστες δηλαδή που γεννήθηκαν εδώ. Δουλεύουν κυρίως στις μεσαίες βαθμίδες είτε με πτυχία της Πορτογαλίας, είτε με πτυχία της Ελβετίας.
Δουλεύουν εννιά ώρες δουλειάς την ημέρα, με μια ώρα διάλλειμα, νομοθετικά κατοχυρωμένο στο μισό περίπου της βάρδιας, και πενθήμερη εργασία.
Φορολογούνται κανονικότατα.
Είναι, όπως κάθε μετανάστης, υποχρεωμένοι να έχουν δηλωμένο τόπο κατοικίας αλλά και αριθμό τηλεφώνου όπου το κράτος μπορεί να έρθει σε επαφή μαζί τους. Αν κάτι συμβεί που θέτει σε κίνδυνο της συνθήκες δουλειάς αλλά και παραμονής, έχουνε κάπου να απευθυνθούν. Φυσικά επειδή πρόκειται για την Ελβετία, το ότι θα ακουστεί το πρόβλημά σου δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα λυθεί κιόλας, αλλά ως παραπονούμενος νιώθεις ευγνώμων που έχεις κάπου να απευθυνθείς.
Προβλήματα γλώσσας υπάρχουν συνέχεια. Κανείς όμως δεν δίνει σημασία, η δουλειά θα βγει ακόμη κι αν γίνει περιγραφική εξήγηση, κι ακόμη κι αν οι αναφορές είναι γραμμένες ανορθόγραφα. Φυσικά υφέρπων ρατσισμός με ειρωνείες και γελάκια για κάθε λάθος υπάρχει πάντα, αλλά μέσα στο παιχνίδι είναι κι αυτά, δεν υπάρχει χώρα που κανείς δε θα κοροϊδεύει τα λάθη σου.
Από τη δική τους πλευρά, νιώθουν τυχεροί που δουλεύουν και παράγουν. Φυσικά συναγελάζονται μεταξύ τους, φυσικά γελάνε δυνατά και φωνάζουν εν μέσω των διάφανων Ελβετών, φυσικά και κρατάνε το χαρακτήρα τους, ούτε ένας όμως δεν βρίσκεται να κακολογήσει επίσημα την Ελβετία, τη χώρα που τους δέχτηκε και τους ενσωμάτωσε στην παραγωγική διαδικασία.
Λίγο πολύ τα ίδια ισχύουν και για τους μετανάστες των άλλων χωρών, όπως για παράδειγμα των αλβανόφωνων Κοσοβάρων, με τη διαφορά πως αυτοί απευθύνονται στις κατώτατες βαθμίδες.
Η Ελβετία θεωρεί το μετανάστη ευλογία: Θα δουλέψει και θα φορολογηθεί.
Αντιπαραλληλισμός με εμάς:
- Πότε αντιληφθήκαμε την ισχύ του κράτους πάνω στο μετανάστη;
- Πότε πήραμε είδηση πως ο μετανάστης αυξάνει το ΑΕΠ μας:
- Πότε δώσαμε σ’ αυτούς την ψευδαίσθηση της ασφάλειας;
- Γενικότερα, πότε ήμασταν κανονικά αφεντικά, που συνειδητοποιήσαμε τι όπλο είχαμε στα χέρια μας, και εκμεταλλευτήκαμε ανάλογα;
Στην Ελλάδα κάποιοι συζητούν για το πώς ο Αλβανός δε θα γίνει Έλληνας ποτέ, λες κι αυτός είναι ο δικός του καημός.
Θα ήθελα απλώς να προσθέσω παρακάτω κάποια στοιχεία που θεωρώ πολύ ενδιαφέροντα, αναφορικά με το δημογραφικό και το μεταναστευτικό στην Ελβετία.
Στον πρώτο πίνακα φαίνεται η δημογραφική κατανομή του πληθυσμού, ενώ πιο λεπτομερής ανάλυση των ξένων που μένουν στην Ελβετία φαίνεται στον δεύτερο πίνακα που παραθέτω.
Όπως μπορείτε να παρατηρήσετε, το ποσοστό των ξένων που ζουν στην Ελβετία είναι αρκετά υψηλό, σε σχέση με το συνολικό πληθυσμό της χώρας.
Αναλυτικές πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα της στατιστικής υπηρεσίας της Ελβετίας, καθώς και στην αρμόδια υπηρεσία για τη μετανάστευση.
Πηγη:lifo.gr
