της Νικολέττας Γεροντάκη
Συχνά ένα άτομο το οποίο δεν σέβεται στοιχειωδώς δικαιώματα μιας κοινωνικής ομάδας άμεσα, όπως σε ΑμεΑ (άτομα με αναπηρία), παρκάροντας παράνομα σε πεζοδρόμια, ράμπες ή οπουδήποτε δεν θα έπρεπε, δεν είναι καθόλου περίεργο να κάνει και σεξιστικά, ρατσιστικά σχόλια. Τι εννοώ με αυτό; Εννοώ πως όταν ένας άνθρωπος αδιαφορεί για μια μερίδα ανθρώπων η οποία δεν τον βλάπτει, τότε πιθανότατα το κάνει και για άλλες πληθυσμιακές ομάδες.
Πιο άσχημο όμως είναι όταν βλέπουμε μια κυρία η οποία προβαίνει σε σεξιστικά σχόλια, ενώ η ίδια είναι γυναίκα. Προφανώς ο σεξισμός επηρεάζει ποικιλοτρόπως κάθε φύλο, όμως όταν βλέπεις ή μάλλον θυμάσαι ότι η πατριαρχία έχει επηρεάσει και γυναίκες σε σημείο να κάνουν σεξιστικά σχόλια σε κάποιον ευγενικό άνθρωπο επειδή έχουν συγκεκριμένα πρότυπα για την φωνή ενός άνδρα ή για το πώς πρέπει να τους απευθύνει τον λόγο, τότε ξέρεις ότι κάτι δεν πάει καλά στη κοινωνία μας.
Συγκεκριμένα, το περιστατικό έγινε στην οδό Νυμφαίου 12, στα Ιλίσια ,απέναντι απτό θέατρο Ελιζέ, στις 21/1. Μπορείτε να δείτε την αρχική δημοσίευση με την αναλυτική περιγραφή του συμβάντος.
Ο άνθρωπος ο οποίος έκανε την καταγγελία, περίμενε την αστυνομία σχεδόν δύο ώρες, έπειτα από τουλάχιστον 7 τηλεφωνήματα. Ευτυχώς, της επιβλήθηκε πρόστιμο. Σίγουρα θεωρεί πως οι άνθρωποι που αντιδρανε έχουν κακία μέσα τους και όχι η ίδια, η οποία δυσκολεύει την μετακίνηση τόσο σε ΑμεΑ, όσο σε γονείς με καροτσάκια, ηλικιωμένους και γενικότερα κάθε πεζό.
Η συγκεκριμένη κυρία όχι απλά αγνοεί επιδεικτικά την δική της «κακία» (παράνομο παρκάρισμα), αλλά την ενισχύει, προβαίνοντας σε ρατσιστικά, σεξιστικά σχόλια του τύπου «δεν ακούω γυναικείες φωνές», «να μιλάς ανδρικά και όχι γυναικεία». Είναι φράσεις που δεν θέλω να σκέφτομαι καν ότι φαίνονται αθώες και όχι άκρως υποβαθμιστικες για το ίδιο της το φύλο.
Το κάθε περιστατικό παράνομης στάθμευσης θα ήταν άξιο αναφοράς και χωρίς τη ρητορική μίσους. Είναι χρέος όλων των ανθρώπων, να καταδικάσουν τέτοιες συμπεριφορές και να αντιδράνε απέναντι σε αυτά τα περιστατικά. Η αδιαφορία και ο συμβιβασμός τρέφει τον ρατσισμό. Και η κυρία, θα έπρεπε να ακούει κάθε ανθρώπινη φωνή. Κάθε φωνή που θα της έλεγε ότι κάνει λάθος και δεν θα χάιδευε τα αυτιά της. Θα έπρεπε να ζητήσει συγγνώμη και να μετακινηθεί, όχι να προβεί σε αυτά τα σχόλια. Θα έπρεπε να νιώθει η ίδια ένοχη όχι να προσπαθεί να μεταβιβάσει ευθύνες ή να μειώσει ανθρώπους.