Η κ. Δήμητρα, το περίσσευμα, η αγάπη
► «Έμεινα μια βδομάδα στα παγκάκια με τα σκυλιά μου. Ήταν φρικτή εμπειρία. Για μεγάλο διάστημα μετά, ακόμα και το θρόισμα των φύλλων με τάραζε. Φοβήθηκα και για τη ζωή μου, είδα πολλά άσχημα πράγματα. Μια κυρία που ήταν πελάτισσά μου με βρήκε, κατάλαβε και μου είπε ότι η μητέρα της είχε μια αποθήκη στην πολυκατοικία όπου έμενε. Μου την πρόσφερε και έμεινα εκεί μαζί με τα σκυλιά μου. Έβαζα συνέχεια αγγελίες για οποιαδήποτε δουλειά, αλλά η ηλικία μου ήταν πάντα ανασταλτικός παράγοντας. Ένιωθα ότι περισσεύω στην ίδια μου τη ζωή και σκέφτηκα ότι πρέπει να πάψω να υπάρχω. Έκανα μια τρέλα, αλλά ευτυχώς με τράβηξε το σκυλί μου και με έσωσε. Εκεί κατάλαβα ότι δεν έχω το δικαίωμα να κάνω βλακείες.
Ένα πρωινό είδα σε μια εκπομπή τη «σχεδία». Πήγα στο σταθμό του μετρό στους Αμπελοκήπους, βλέπω μια πωλήτρια και, αφού αγόρασα το περιοδικό, τη ρώτησα. Πήρα τηλέφωνο και μου είπαν θα με ειδοποιήσουν. Πέρασε μια εβδομάδα αγωνίας μέχρι να ξεκινήσω. Είμαι στο περιοδικό από το τρίτο τεύχος. Μετά από ένα χρόνο, έπιασα το δικό μου σπίτι.
Όταν ξεκίνησα, ντρεπόμουν πάρα πολύ. Αυτό που έκανα στο δρόμο είχα την εντύπωση ότι δεν ήταν ορθόδοξο, ότι για τον κόσμο σημαίνει χλευασμός, περηφρόνηση. Βλέποντας, όμως, τη ζεστασιά και την εκτίμηση του κόσμου, πήρα ώθηση να συνεχίσω. Με ανεβάζει πολλές φορές, έστω κι αν δεν είμαι καλά ή πονάω.
Ο κόσμος σε αγαπάει όταν δει ότι τον προσέχεις και τον σέβεσαι, παίρνει δύναμη από σένα. Πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Υπάρχει και ο κόσμος που έχει τις πίκρες του, τα προβλήματά του, τις στενοχώριες του, αλλά αντιδρά βίαια».
Η κ. Δήμητρα, στα 70 της πια, είναι στη «σχεδία» μας από τον πρώτο καιρό. Κάποια στιγμή, μας έκανε την τιμή να μοιραστεί μαζί μας την προσωπική της ιστορία, ένα κομμάτι της ψυχής της. Και της δικής μας ψυχής.
Το πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: http://shedia.gr/vendors/dhmhtra-piagkoy-65-etwn/
Πηγή:http://www.enallaktikos.gr
314
