Όταν σας λένε ότι ο φεμινισμός δεν είναι αναγκαίος στην Ελλάδα, να θυμάστε ενδεικτικά:

Όταν σας λένε ότι ο φεμινισμός δεν είναι αναγκαίος στην Ελλάδα, να θυμάστε ενδεικτικά:

της Νικολέττας Γεροντάκη

1) ότι ο όρος γυναικοκτονια (femicide) είναι δημιουργημένος από την εγκληματολογία, για να ορίσει τις πατριαρχικές αντιλήψεις (πχ αίσθημα «τιμής», εγκλήματα «πάθους») που οδηγούν εκεί. Δολοφονούνται ακριβώς επειδή είναι γυναίκες.

2) Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (2013) έχει ανακαλύψει πως κύρια αιτία θανάτου των γυναικών 16-44 στην Ευρώπη είναι η δολοφονία από κάποιο οικείο πρόσωπο. (Όπως είπαμε, η γυναίκα είναι «κτημα».) Επίσης το συμβούλιο της Ευρώπης με έρευνα του 2005 απέδειξε ότι μεταξύ 15-44 ετών, η 1η αιτία θανάτου ή αναπηρίας των γυναικών είναι η ενδοοικογενειακή βία. Τα στατιστικά δεν έχουν αλλάξει κατά πολύ, είναι ακόμα στις πρώτες αιτίες.

3) Το μισθολογικό χάσμα στην Ελλάδα μεταξύ ανδρών και γυναικών, ανέρχεται σε 12,5%. (Στοιχεία από ιστοσελίδα του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου).

4) Σύμφωνα με τη γραμμή sos για τη βία των γυναικών, το 2018 κάλεσαν για συμβουλευτική ή για να αναφέρουν ότι είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας, 5.088, γυναίκες ή τρίτα πρόσωπα για αυτές. Η διαφορά στον αριθμό που όντως μπόρεσε να ξεφύγει, είναι τεράστια.

5) Τα σεξιστικά αστεία είναι τόσο κανονικοποιημένα που ακόμα και γυναίκες γελάνε, αναπαράγοντας έτσι στερεότυπα. Ακόμα ένας άνδρας που κάνει σεξ θεωρείται μάγκας, ενώ μια γυναίκα ανήθικη και ούτω καθεξής.

6) Η οικιακή εργασία από κάποιον τρίτο θεωρείται εργασία. Για την ίδια τη γυναίκα, είναι προφανώς απλήρωτη και συχνά δεν εκτιμάται τι προσφέρει στο σπίτι, θεωρείται κάτι το αυτονόητο. Αν πρέπει να αφήσει σε μια σχέση τη καριέρα/εργασία ένα μέλος για τη φροντίδα του σπιτιού, κατά πάσα πιθανότητα θα είναι γυναίκα.

7) Δεν υπαρχει συμπερίληψη, ούτε διαθεματικότητα. Τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα δεν έχουν σαφώς ίσα δικαιώματα, οι εργαζόμενες στο σεξ κινδυνεύουν επίσης, στις ανάπηρες γυναίκες διαρκώς αμφισβητείται μέχρι και η σεξουαλικότητα τους ή περιορίζεται η δυνατότητα συμμετοχής τους σε φεμινιστικά κινήματα, αφού συχνά δεν υπάρχει προσβασιμότητα.

8) Πολλοί βιασμοί ή σεξουαλικές παρενοχλήσεις δεν καταγγέλονται καν και αν καταφέρει μια γυναίκα ή και ένας άνδρας να καταγγείλει κάτι, αμφισβητείται διαρκώς και μπαίνει σε μια ψυχοφθόρα διαδικασία, καθώς το στίγμα είναι πολύ μεγάλο και είναι πολύ μικρά τα στατιστικά που όντως ένας άνθρωπος θα πει ψέματα για κάτι τέτοιο. Όλοι οι άνθρωποι ανεξάρτητα από το φύλο τους ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους μπορεί να βιαστούν και να βιάσουν, όμως συχνότερη είναι η σεξουαλική κακοποίηση που υφίσταται μια γυναίκα από έναν άνδρα.

9) Ακόμα δικαιολογούμε έναν βιαστή, ψάχνοντας να δούμε τι φορούσε το θύμα, που ήταν, αν τον είχε προκαλέσει. Στη πραγματικότητα, μπορεί να αλλάξει γνώμη ένας άνθρωπος και κατά τη διάρκεια της πράξης. Η συναίνεση δεν είναι κάτι το αυτονόητο.

10) Υπάρχουν συγκεκριμένα εμφυλα στερεότυπα ή απαιτήσεις που περιορίζουν τόσο τις γυναίκες, όσο και τους άνδρες. Πχ οι άνδρες δεν κλαίνε, οι άνδρες πρέπει να κερνανε πάντα, οι γυναίκες πρέπει να μην είναι δυναμικές, να μη ντύνονται με συγκεκριμένα ρούχα κλπ. Όλα αυτά φυσικά καταπιέζουν και πολλούς άνδρες, είτε είναι ΛΟΑΤΚΙ είτε είναι cis straight.

Ο σεξισμός επηρεάζει κάθε φύλο και ο φεμινισμός ήταν και θα είναι αναγκαίος και μας αφορά όλες/ους/α.

304

ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Γράψτε μια απάντηση