Ο Θανάσης Καμπαγιάννης, συνήγορος του Βασίλη Δημάκη ενημέρωσε πως το Συμβούλιο Φυλακών έκανε δεκτό το αίτημά του, δηλαδή τη μεταγωγή του σε κατάστημα κράτησης κοντά στο ακαδημαϊκό ίδρυμα στο οποίο σπουδάζει, στον Κορυδαλλό.
Ο Θ. Καμπαγιάννης δήλωσε τα εξής:
Σήμερα, η μέρα ξεκίνησε με την υποβολή συμπληρωματικού Υπομνήματος στο Συμβούλιο των Φυλακών Γρεβενών, στο οποίο η Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής διαβίβασε το αίτημα του Βασίλη Δημάκη για επαναμεταγωγή. Επρόκειται για την αποθεώση της “διάσωσης του προσώπου”: η απόφαση της επαναμεταγωγής μετά τον σάλο έπρεπε να ληφθεί από άλλο όργανο από αυτό που αποφάσισε τη μεταγωγή. Και ενώ η διεύθυνση των φυλακών Γρεβενών πραγματικά έσκυψε με ευαισθησία στο πρόβλημα και ήταν καθ’ όλα πρόθυμη και τυπικη, το Συμβούλιο των Φυλακών δεν μπορούσε να συγκληθεί λόγω κωλύματος (ή “κολλήματος” όπως θα έλεγε και το Υπουργείο) των μελών του. Αντιπροτείναμε με καλή πίστη την διά περιφοράς λήψη της απόφασης, αλλά υπήρχε ζήτημα. Ένα κατεξοχήν πολιτικό ζήτημα γινόταν “διαδικαστικό” και “γραφειοκρατικό”. Κληθήκαμε από διάφορες πλευρές (όχι από τη διεύθυνση των φυλακών Γρεβενών) να πιέσουμε τον Βασίλη Δημάκη να διακόψει με μια “προφορική δέσμευση”. Αλλά αντί για αγωγοί της πίεσης προς το Βασίλη, επιλέξαμε εξαρχής να είμαστε παραστάτες στον αγώνα του. Η δεύτερη τηλεφωνική επικοινωνία με την Γενική Γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής ήταν εξίσου ατελέσφορη με την πρώτη: μας είπε “κάντε ο,τι θέλετε”, αλλά ότι η ίδια δεν μπορεί “να παρέμβει σε ανεξάρτητο όργανο”. Στο τέλος αυτού του δραματικού εξάωρου, το τηλέφωνο χτύπησε, το Συμβούλιο είχε συνεδριάσει “διά περιφοράς” και η απόφασή του ήταν η εξής: “Το Συμβούλιο των Φυλακών Γρεβενών κάνει δεκτό το αίτημα του κρατούμενου, ήτοι τη μεταγωγή του σε κατάστημα κράτησης πλησίον του ακαδημαϊκού ιδρύματος στο οποίο σπουδάζει”.
Ο Βασίλης ετοιμάζει τη δήλωση λήξης της απεργίας πείνας και δίψας. Νίκησε γιατί είχε όλες και όλους εσάς: είχε τους καθηγητές του, τους συμφοιτητές του, τον κόσμο που κινητοποιήθηκε, έβγαλε ψηφίσματα, υπέγραψε, μίλησε ανοιχτά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πρόεδρο του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών Κυριάκο Αθανασίου και όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, που έσωσαν μια ζωή: απέδειξαν ότι είναι δάσκαλοι. Και αυτή είναι μια μεγάλη λέξη.
Η εμπειρία της νομικής συμπαράστασης είναι μια ιδιαίτερη ανθρώπινη εμπειρία, ειδικά όταν παραστέκεσαι σε έναν άνθρωπο σε μια τέτοια κατάσταση ανάγκης. Υπήρξαν σήμερα στιγμές που η καρδιά μου πήγε να σπάσει. Είχα ευτυχώς, εκτός από τον Βασίλη, συμπαραστάτη και συνοδηγό σ’ αυτή τη μάχη έναν πολύ εκλεκτό άνθρωπο, τον Petros Damianos. Αν και τον ξέρω κάποια 24ωρα, νιώθω ήδη πως με συνδέει μαζί του μια βαθιά φιλία. Σας ευχαριστώ για όλα τα μηνύματα, δεν μπορώ να απαντήσω σε όλα, σας φιλώ όλες και όλους!
Θανάσης Καμπαγιάννης, δικηγόρος του Βασίλη Δημάκη.
Ο Βασίλης Δημάκης είχε απαχθεί από κουκουλοφόρους των ΕΚΑΜ στις 16 Απρίλη λόγω της συμμετοχής του στις ειρηνικές κινητοποιήσεις των κρατουμένων των φυλακών Κορυδαλλού με αίτημα τη λήψη μέτρων υγιεινής, ασφάλειας και αποσυμφόρησης των φυλακών σε συνθήκες πανδημίας (περισσότερα εδώ). Ο Δημάκης είχε πραγματοποιήσει και στο παρελθόν σκληρή απεργία πείνας διεκδικώντας εκπαιδευτικές άδειες για να μπορέσει να σπουδάσει υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις στη σχολή που είχε περάσει ενώ ήταν ήδη κρατούμενος. Μετά την απαγωγή και τη μεταγωγή του στις φυλακές Γρεβενών, άρχισε απεργία πείνας στις 21 Απρίλη με αίτημα την επιστροφή του στον Κορυδαλλό για να μπορέσει να συνεχίσει τις σπουδές του. Από τις 27 Απρίλη είχε κλιμακώσει με απεργία δίψας.
Η κυβέρνηση, κόντρα σε κάθε κοινή αλλά κι υγιειονομική λογική δεν έχει προχωρήσει μέχρι τώρα στα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλεια των κρατουμένων. Η αποσυμφόρηση των ασφυκτικά γεμάτων φυλακών παρέμεινε κενό γράμμα ενώ λείπουν και τα στοιχειώδη μέσα αυτοπροστασίας όπως μάσκες, γάντια και καθαριστικά, τη στιγμή που η ίδια κυβέρνηση μοιράζει αφειδώς δημόσιο χρήμα σε καναλάρχες κι ημέτερους επιχειρηματίες. Με πρόσχημα την ειρηνική διαμαρτυρία των κρατουμένων κι ενεργώντας με μαφιόζικες μεθόδους προσπάθησε να καταστρέψει τη ζωή ενός ανθρώπου κι αγωνιστή δίνοντας το μήνυμα πως όποιος αντιστέκεται θα τσακίζεται.
Όμως τον σχεδιασμό της κυβέρνησης σμπαράλιασε με την αποφασιστικότητά του ο Βασίλης Δημάκης και το κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε γύρω από τον αγώνα του. Το μήνυμα της νίκης της απεργίας πείνας είναι πολλαπλό. Ακόμη και υπό τις πιο δυσμενείς συνθήκες πάντα υπάρχει χώρος να αναπτύσσονται νικηφόροι αγώνες. Αυτό θα πρέπει να μας εμπνέει στη δύσκολη περίοδο που έρχεται για το σύνολο της κοινωνικής βάσης. Είναι βασικό όμως να μην ξεχνάμε πως ποτέ δεν πρέπει να παρατήσουμε τους αγώνες για τα δικαιώματα των κρατουμένων. Οι φυλακισμένοι είναι ένα από τα πιο καταπιεσμένα τμήματα της κοινωνίας κι αν τους αφήσουμε μόνους είναι σαν να αφήνουμε τον ίδιο τον αγώνα.
Με πληροφορίες από: Αλληλεγγύη στον κρατούμενο φοιτητή Βασίλη Δημάκη μέσω https://www.alerta.gr
