της Κωνσταντίας Παπανίκου
Και «κάηκε» ο Ιμπραήμ σαν τον Κερέμ, όπως η Helin κι ο Mustafa, δώσανε τη ζωή τους για να γενούνε τα σκοτάδια λάμψη. ‘Εδωσε τη ζωή του για μπορούν να τραγουδάνε ελέυθεροι οι άνθρωποι. Να τραγουδάνε τις ιδέες και τα ιδανικά τους. Δεν παρακάλεσε, διεκδίκησε μέχρι τέλους όπως κάνανε πάντα απ’τη δημιουργία του Grup Yorum το 1985.
Από την ίδρυσή του , το συγκρότημα Grup Yorum συμμετέχει στους κοινωνικούς αγώνες στην Τουρκία, στο πλευρό των λαών. Στα τραγούδια τους, που τραγουδιούνται στα τουρκικά, τα κουρδικά και τα αραβικά, μιλούν για την καταπίεση και τα βάσανα του λαού, αναφέρονται στην ανάγκη για την αδελφοσύνη των λαών, την ενότητα και τη δικαιοσύνη. Τα τραγούδια τους ακούγονται σε απεργίες, πένθη, κηδείες, διαδηλώσεις και γάμους. Η δημοτικότητά τους και η υποστήριξη των μαχητών και των καταπιεσμένων λαών της χώρας είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο το Grup Yorum υπέστη πάντα διώξεις από την ίδρυσή του το 1985.
Η εκδίκηση του τουρκικού κράτος συνεχίζεται μετά το θάνατό του. Δεν επιτρέπεται στη Sultan Gökçek τη γυναίκα του να παρευρεθεί στην κηδεία. Στα 5 χρόνια που υπήρξαν παντρεμένοι τα 4 ήταν κι οι δυό φυλακισμένοι. Δε μπόρεσαν να ειδωθούνε ούτε στο δικαστήριο.
