Ο Στάθης Λιβαθινός παραιτήθηκε από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου
Ο Στάθης Λιβαθινός παραιτήθηκε από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ύστερα από καταγγελίες που είχαν γίνει από σπουδαστές εις βάρος του.
Την παραίτησή του από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου υπέβαλε ο γνωστός σκηνοθέτης και πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής της πρώτης κρατικής σκηνής της χώρας, Στάθης Λιβαθινός. Αναμένεται η επίσημη ανακοίνωση από το Εθνικό Θέατρο.
Όπως μετέδωσε η ΕΡΤ, ο κ. Λιβαθινός παραιτήθηκε από τη σχολή του Εθνικού, ύστερα από καταγγελίες που είχαν γίνει από σπουδαστές εις βάρος του. Οι καταγγελίες δεν αφορούν σε σεξουαλική βία αλλά σύμφωνα με την έντονη φημολογία των τελευταίων ωρών, μιλούν για αυταρχική συμπεριφορά.
Eπικοινώνησαμε χθες, Δευτέρα, με τον κ. Λιβαθινό, ο οποίος σε μια λιτή δήλωσή του διέψευσε ότι σκοπεύει να παραιτηθεί: «Δεν έχω υποβάλει την παραίτησή μου από τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Η Σχολή άλλωστε αυτήν τη στιγμή είναι κλειστή, δεν γίνονται μαθήματα. Δεν κάνω καμία άλλη δήλωση» είπε χαρακτηριστικά.
Όπως όλα δείχνουν, στο πλαίσιο των καταγγελιών για βία (λεκτική, σωματική, ψυχολογική) στον χώρο των Τεχνών, στο Εθνικό Θέατρο συντελείται τις τελευταίες ημέρες μια προσπάθεια «εκκαθάρισης» και αποδόμησης ανάρμοστων συμπεριφορών.
Το χρονικό της παραίτησης του Στάθη Λιβαθινού
Τις τελευταίες ώρες υπήρχε έντονη φημολογία για την παραίτηση του κ. Λιβαθινού από τη Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Η αφορμή είχε δοθεί αρκετό καιρό πριν, από την ανακοίνωση που δημοσίευσε ο Σύλλογος Σπουδαστών στις 30 Ιανουαρίου στην επίσημη σελίδα του στο Facebook, στην οποία μεταξύ άλλων ανέφερε: «Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και έφτασε η ώρα να φανερωθούν τα αμέτρητα περιστατικά εργασιακού εκφοβισμού, σεξιστικής βίας, ρατσισμού, ομοφοβίας, τρανσοφοβίας, μισοαναπειρισμού, ηλικισμού και αποκλεισμών του θεάματος – έναν χώρο, που αν και φαινομενικά μοιάζει ρόδινος, είναι γεμάτος από ανθρώπους που εκμεταλλευόμενοι τη θέση ισχύος μπορούν να υποτιμούν ή ακόμη και να συμπεριφέρονται παραβιαστικά, να εκβιάζουν συναισθηματικά και παρενοχλούν σεξουαλικά.
Εμείς οι ίδιες και οι ίδιοι, άλλες περισσότερο, άλλοι λιγότεροι, άλλοι ευτυχώς καθόλου, έχουμε βιώσει αντίστοιχα περιστατικά – τα οποία δυστυχώς δεν έχουμε μπορέσει να αρθρώσουμε λόγω φόβου μήπως εμείς κάτι δεν καταλάβαμε καλά και μήπως μελλοντικά στιγματιστούμε.»
Στις 6 Φεβρουαρίου οι σπουδαστές της σχολής του Εθνικού είχαν διαδικτυακή συνάντηση με τους καθηγητές τους (συνάντηση που ζήτησαν οι ίδιοι οι σπουδαστές) και το τοπίο ξεκαθάρισε. Σε μια έντονα φορτισμένη ατμόσφαιρα οι σπουδαστές κατονόμασαν συγκεκριμένο καθηγητή, τον Στάθη Λιβαθινό, κατηγορώντας τον για αλαζονική, αυταρχική συμπεριφορά και «πρακτικές διδασκαλίας» με χρήση «μειωτικών, απαξιωτικών και ομοφοβικών σχολίων, τα οποία τραυμάτιζαν την αξιοπρέπειά τους και δημιουργούσαν ένα κλίμα διακρίσεων και φόβου».
Σε επιστολή μάλιστα προς τους καθηγητές τους (η οποία προηγήθηκε της συνάντησης) οι σπουδαστές σημείωναν πως «η επώνυμη καταγγελία συγκεκριμένων περιστατικών που συνέβησαν στο παρελθόν στη σχολή μας είναι μια πολύπλοκη και επώδυνη διαδικασία και δεν μπορεί κανένας και καμία να πιεστεί επί τούτου».
«Οι σχέσεις μεταξύ σπουδαστών και καθηγητών αποκαταστάθηκαν και η σχολή έχει προχωρήσει ήδη στη διερεύνηση των περιστατικών που αναφέρθηκαν, ώστε να επιλυθούν τα ζητήματα» ανέφερε η κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν μετά τη συνάντηση η διευθύντρια Σπουδών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, Δηώ Καγγελάρη, ο Σύλλογος Καθηγητών και ο Σύλλογος Σπουδαστών.
Ποιος είναι ο Στάθης Λιβαθινός
Ο Στάθης Λιβαθινός είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής του Πέλου Κατσέλη και της Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε σκηνοθεσία στο Κρατικό Ινστιτούτο Θεάτρου της Μόσχας,από όπου αποφοίτησε αριστούχος με Μ.Α.
Εργάστηκε ως ηθοποιός με το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη (1981-83). Την περίοδο 1991-1997 συμμετείχε ως ηθοποιός σε παραστάσεις του Θεάτρου Αμόρε, του Θεάτρου Εξαρχείων και του Θεάτρου Αθηνών.
Έχει σκηνοθετήσει πολλές παραστάσεις. Κάποιες από αυτές είναι: «Πεθαίνω σα χώρα» του Δ. Δημητριάδη, «Το κτήνος στο φεγγάρι» του Καλινόσκι, «Πριν την αποχώρηση» του Τόμας Μπέρνχαρντ, «Φρεναπάτη» του Κούσνερ, «Οικόπεδα με θέα» του Ντ. Μάμετ, «Αγάπης αγώνας άγονος» του Σαίξπηρ, «Μήδεια» του Ευριπίδη, «Βάσσα» του Γκόρκι, «Ηλίθιος» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, «Ένας ήρωας, το καμάρι της Δύσης» του Τζ. Μ. Σινγκ, «Bασιλιάς Ληρ» του Ο. Σαίξπηρ, «Ερωτόκριτος» του Β. Κορνάρου, «Φόνισσα» του Α. Παπαδιαμάντη, «Ιλιάδα» του Ομήρου, «Ο γάμος του Φίγκαρο» του Πιέρ Μπωμαρσαί.
Βραβεύτηκε με το Βραβείο Κριτικών Μόσχας για τη διπλωματική του παράσταση «Οι Ρόζενγκραντς και Γκίλντενστερν πέθαναν» καθώς και με το βραβείο Νέων Δημιουργών από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και με το βραβείο Φώτος Πολίτης (2001-2003)
Διατέλεσε πριν από τον Δημήτρη Λιγνάδη, καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου από τον Απρίλιο του 2015 μέχρι τον Αύγουστο του 2019. Από το 2001 εως το 2007 υπήρξε υπεύθυνος της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου και του Εργαστηρίου Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας. Υπό τη διεύθυνσή του η Πειραματική Σκηνή γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση.
Έχει διδάξει Σκηνοθεσία στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών (1997-1999) και Υποκριτική και Σκηνοθεσία στο Τμήμα Μετεκπαίδευσης Ηθοποιών του Πανεπιστημίου Harvard της Βοστώνης.
Πηγή: news247.gr
