Eίμαι σε αποστολή διάσωσης με το Sea-Watch τις τελευταίες εβδομάδες. Νιώθω ότι θέλω να μοιραστώ αυτό που συνέβη με ένα από τα σκάφη που πήγαμε να σώσουμε. Η βάρκα νο 4, μία από τις πέντε βάρκες στα 5 σκάφη διασώθηκε. Μια λαστιχένια βάρκα που βυθιζόταν, με πάνω από 50 άτομα στο νερό, εντοπίστηκε από αεροπλάνο. Ήταν πάνω από 10 μίλια μακριά.
Δέκα μίλια με το ταχύπλοο χρειάζονται λίγο για να τα διασχίσεις. Είχα πατήσει τέρμα το γκάζι. 37 κόμβοι σχεδόν σε όλη τη διαδρομή, σαρώνοντας τον ορίζοντα. Κοιτάζοντας. Όλο αυτό το διάστημα γνωρίζοντας ότι οι άνθρωποι πνίγονταν. Ήξερα ότι δεν θα μπορούσαμε να τους σώσουμε όλους και δεν το κάναμε.
Μετά από λίγο μπορούσαμε να δούμε μικρές κουκκίδες που έγιναν μεγαλύτερες. Πρώτα οι βάρκες και μετά οι άνθρωποι. Μπορούσαμε να δούμε ότι η Λιβυκή Ακτοφυλακή είχε φτάσει εκεί πρώτη. Υπήρχαν ακόμη πολλοί άνθρωποι στο νερό που ούρλιαζαν για διάσωση, αγκωμαχούσαν απεγνωσμένα, οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να κολυμπήσουν.
Όταν φτάσαμε εκεί, είδαμε ότι κάποιοι είχαν μικρούς εσωτερικούς σωλήνες από καουτσούκ γύρω τους, που εξακολουθούσαν να κλωτσούν δυνατά για να κρατήσουν το κεφάλι τους έξω από το νερό, οι γαμημένες πανικόβλητες μανιακές απελπισμένες τελικές προσπάθειες επιβίωσης. Ήταν ήδη στο νερό πολλή ώρα. Αυτές ήταν οι τελευταίες τους στιγμές.
Πιάσαμε τους δύο πρώτους ανθρώπους που βρήκαμε και που αγωνίζονταν για τον ίδιο σωλήνα ελαστικού και αρχίσαμε να τους τραβάμε μέσα. Ένας άλλος δίπλα μας κολυμπούσε προς το μέρος μας, τόσο ξέφρενα που μόλις έφτασε στο σκάφος και πλησίασε κοντά τον τραβήξαμε κι αυτόν μέσα.
Αυτοί που είχαν ανέβει στη βάρκα ξάπλωσαν στο πάτωμα εξουθενωμένοι και ούρλιαζαν. Ένας από τους διασωθένες ανέκτησε την αναπνοή του. Έτρεμε δυνατά από υποθερμία. Μέσα από τα χείλη του που έτρεμαν συνέχιζε να λέει «Όχι Λιβύη, Όχι Λιβύη». Φοβόταν τόσο πολύ να τον γυρίσουν πίσω που έλεγε μόνο αυτό.
Ήταν σε κακή κατάσταση. Με υποθερμία και αφρό να τρέχει από το στόμα και τη μύτη τους. Μερικοί από αυτούς άρχισαν να βοηθούν στην διάσωση των άλλων, μόνο να τους μεταφέρουν, να τους βάλουν να καθίσουν. Δεν υπάρχει χρόνος για πρώτες βοήθειες ή κουβέρτες διάσωσης, απλώς τους βάζεις σε μια θέση και φέρνεις τον επόμενο και τον επόμενο και τον επόμενο.
Οι Λίβυοι ήταν ήδη εκεί. Είδα μια γυναίκα στο πλοίο της Λιβυκής Ακτοφυλακής. Πάλεψε με τον φρουρό και μετά πήδηξε στο νερό. Κολύμπησε προς το μέρος μας. Αργότερα έμαθα ότι δεν ήξερε κολύμπι, αλλά επέλεξε αυτό από το να επιστρέψει στη Λιβύη. Ήταν όλοι τόσο τρομοκρατημένοι.
Κοιτάξαμε κάτω από την ξεφούσκωτη βάρκα που βυθιζόταν, καθώς συνεχίζαμε την αναζήτηση. Γύρω μας ακούγαμε το τρίξιμο των δοντιών, τον βήχα, το κλάμα, την προσευχή. Με απίστευτα τραυματισμένους ανθρώπους στο σκάφος μας, απλώς συνεχίσαμε να ψάχνουμε.
Ήταν πολύ περίεργο και δεν το είχα ξαναδεί (προφανώς έχει ξαναγίνει), αλλά η Λιβυκή Ακτοφυλακή μετέφερε τους ανθρώπους σε εμάς. Πρώτα από το φουσκωτό τους και μετά από το μεγάλο τους σκάφος. Κοιτάξαμε γύρω γύρω αλλά δεν μπορούσαμε να δούμε κανέναν άλλο
Τότε κάποιος εντόπισε κάτι. Ένα χέρι που έβγαινε έξω από το νερό. Τρέξαμε όσο πιο γρήγορα γινόταν, αλλά ήταν πολύ αργά. Καθώς φτάσαμε εκεί, είδαμε το άτομο κάτω από το νερό. Πνίγηκε ακριβώς μπροστά μας, αφρός και φυσαλίδες ανέβηκαν στην επιφάνεια. Χάθηκε.
Ένα αγόρι μου είπε ότι είχε χάσει τον αδερφό του. Ψάξαμε όλη την περιοχή αλλά τίποτα. Ρώτησα έναν αό αυτούς πόσα άτομα ήταν στο σκάφος που είχε φύγει από τη Λιβύη. Είπε 55. Κάναμε μια καταμέτρηση. 38. Άρα είχαν πνιγεί 17 άτομα. Οι περισσότεροι είχαν πνιγεί πριν φτάσουμε εκεί, κάποιοι ακριβώς κάτω από τη μύτη μας.
Εκείνη τη στιγμή όμως, τα 38 άτομα ήταν η προτεραιότητά μας. Μερικοί κινδύνευαν να πεθάνουν από υποθερμία, καθώς είχαν μείνει στο νερό για πολλή ώρα. Κάποιοι δεν μπορούσαν καν να καθίσουν όρθιοι, κάποιοι έχαναν κι επανακτούσαν τις αισθήσεις τους, κάποιοι έτρεμαν βίαια, άλλοι καθόλου.
Κάποιοι φορούσαν όλα τα ρούχα τους, κάποιοι είχαν βγάλει τα ρούχα τους στον απεγνωσμένο αγώνα τους να επιβιώσουν. Είχε γαμηθεί το σύμπαν. Τους βάλαμε κουβέρτες διάσωσης και τους πήγαμε πίσω στο πλοίο.
Δύο από τις γυναίκες ήταν έγκυες, με προχωρημένη εγκυμοσύνη. Ένας άντρας έχανε και ξανάβρισκε τις αισθήσεις του. Τους είχαμε σώσει από τη θάλασσα, αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή. Το να τους σηκώσουμε και να τους μεταφέρουμε στο πλοίο μας ήταν δύσκολο. Μετά τους πήρε η ομάδα του καταστρώματος.
I’ve been away with Sea-Watch for the last few weeks. I feel that I want to share what happened with one of the boats we went to rescue. Boat 4 out of 5 boats rescued. A sinking rubber boat, with over 50 people in the water had been spotted by a plane. It was over 10 miles away. pic.twitter.com/cXFIeGSUML
— Bren Dan (@_Brendan01_) April 22, 2022
