Χριστίνα Πάντζου
Στο πλαίσιο της προσπάθειάς της να επανασυστηθεί στον γαλλικό λαό με νέους όρους ώστε να προσελκύσει νέες ψήφους, η Μαρίν Λεπέν «έπαιξε το χαρτί» της αλληλεγγύης στις γυναίκες, αυτοαποκαλούμενη μάλιστα «φεμινίστρια που δεν εχθρεύεται τους άντρες» • Ωστόσο, παρά το «λίφτινγκ» που επιχείρησε, οι θέσεις της δεν ξέφυγαν από το κλασικό «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια», από το οποίο προκύπτει και ο ιδιόμορφος «φεμοεθνικισμός» της: μια ευκαιρία να ξερνάει κανείς ρατσισμό με πρόσχημα τα γυναικεία δικαιώματα.
Η Μαρίν Λεπέν παρουσιάζεται ως «μια φεμινίστρια που δεν εχθρεύεται τους άντρες», υποσχόμενη μέτρα που ξεκινούν από την ενίσχυση των μόνων μητέρων ώς την αυστηρή τιμωρία όσων παρενοχλούν γυναίκες. Είναι με ανάλογες προτάσεις που η Λεπέν κατάφερε να προσελκύσει τη γυναικεία ψήφο, στην οποία οφείλει μεγάλο μέρος της επιτυχίας της στις προεδρικές.
Σύμφωνα με το περιοδικό Decideurs, στον δεύτερο γύρο το 29% των γυναικών (έναντι 25% των αντρών) τασσόταν υπέρ του Μακρόν, ένα 25% (έναντι 21% των αντρών) προτιμούσε τη Μαρίν Λεπέν, ενώ αντίθετα τον Μελανσόν επέλεγαν περισσότεροι άντρες απ’ ό,τι γυναίκες: 18% έναντι 15%, αντίστοιχα.
Στις προεδρικές του 2017 ήταν αντίστροφη η τάση: την ψήφισε το 22% των αντρών έναντι 21% των γυναικών. Εκτοτε, μαζί με την αποδαιμονοποίηση του κόμματός της, προσπάθησε να «φεμινικοποιήσει» τη ρητορική και την εικόνα της. Αυτοσυστήνεται μάλιστα ως μια δυναμική μόνη μητέρα τριών παιδιών που διεκδικεί τα δικαιώματα των γυναικών: από μέτρα διασφάλισης της διατροφής των παιδιών μετά το διαζύγιο ώς τη δωρεάν αντισύλληψη για όλες (τις Γαλλίδες).
Με καταλυτική την ψήφο των γυναικών (52% του εκλογικού σώματος) και στις βουλευτικές της 12ης-19ης Ιουνίου που θα αναδείξουν ποιος θα έχει τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη και ποιος θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση, δεν είναι τυχαίο που επαναλαμβάνει «θα σταθώ απέναντι σε όποιον απειλεί τις γυναίκες».
Πρόκειται για ένα απατηλό makeover που πρέπει να προβληματίσει τις ψηφοφόρους, προειδοποιούσε στο France 24 η Αν Σεσίλ Μαϊλφέρ, πρόεδρος του Ιδρύματος Γυναικών. «Η Μαρίν Λεπέν δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ στο πλευρό των γυναικών γιατί είναι ακροδεξιά. Κι όπου η Ακροδεξιά είναι στην εξουσία, τα δικαιώματα των γυναικών έχουν οπισθοχωρήσει. Κοιτάξτε με ποιους συμμαχεί (τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπαν και τον Βραζιλιάνο πρόεδρο Ζαΐρ Μπολσονάρο)… Πέντε χρόνια μετά το #MeToo ανακάλυψε πως είναι φεμινίστρια. Ξέρει ότι δεν μπορεί να αγνοήσει τον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών στη Γαλλία και ως λαϊκίστρια λέει ό,τι θέλει να ακούει ο κόσμος».
Ας δούμε τις θέσεις της
Η οργάνωση Osez le Féminisme (Τολμήστε τον Φεμινισμό) εκπόνησε ένα είδος «φεμινιστικού βαρόμετρου» των κομματικών προγραμμάτων. Και αυτό αποκαλύπτει πως καμία από τις θεματικές ενότητες της Λεπέν στην ψηφιακή της καμπάνια δεν μιλά για γυναίκες και αυτές αναφέρονται μόνο στην ενότητα της Οικογένειας δύο φορές: ως μητέρες και στο τμήμα που αφορά την παρένθετη μητρότητα. Μόνο στην μπροσούρα που έστειλε στους ψηφοφόρους υπάρχουν άλλες αναφορές, οι οποίες ωστόσο φέρουν «υποσημειώσεις» που αναιρούν την οικουμενικότητα των δικαιωμάτων που υποτίθεται ότι θέλει να προασπιστεί.
Διατείνεται πως θα προωθήσει νόμο για τη στήριξη των μονογονεϊκών οικογενειών με διπλασιασμό του σχετικού επιδόματος. Αλλά θα κάνει πιο αυστηρό το πλαίσιο για να αποτραπούν οι «απάτες». «Ενα μέτρο που μοιάζει φεμινιστικό, αλλά στιγματίζει τις μόνες μητέρες: τις βοηθάμε, αλλά τις υποπτευόμαστε κιόλας… Ενώ οι επιπλέον γραφειοκρατικές απαιτήσεις θα δυσχεράνουν την πρόσβαση πολλών γυναικών σε αυτό το επίδομα», εξηγεί η ερευνήτρια Φαμπιέν Ελ Κουρί, εκπρόσωπος της Osez le Féminisme.
Προτείνει την κατάργηση της κρατικής ιατρικής βοήθειας, που επιτρέπει στους ξένους χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα να έχουν πρόσβαση στη δωρεάν υγεία, και τη θέσπιση της υποδοχής τους μόνο για επείγοντα περιστατικά, κάτι που συνιστά τεράστια οπισθοδρόμηση, λέει η γυναικολόγος Γκάντα Χατέμ-Γκαντσέρ, ιδρύτρια της οργάνωσης Οίκος των Γυναικών. «Περιθάλπουμε πολλές ξένες, αρκετές από τις οποίες ζουν σε επισφαλέστατες συνθήκες και δεν θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να ακολουθήσουν μια θεραπεία προτού η κατάστασή τους επιδεινωθεί. Είναι καταστροφικό. Διαβάζοντας το μανιφέστο της ανατριχιάζεις».
Η Λεπέν σπάνια αναφέρεται ρητά στην κακοποίηση ή τους βιασμούς, προτιμώντας να υπονοήσει πως σε αντίθεση με τους «Δυτικούς» είναι οι ξένοι -και δη οι μουσουλμάνοι- η βασική αιτία αυτής της βίας. Ενδεικτική είναι η πρότασή της να περιληφθούν τα ονόματα όσων παρενοχλούν στο μητρώο των σεξουαλικών εγκληματιών: σπεύδει να συσχετίσει το φαινόμενο με τους ξένους, υποσχόμενη νόμο για την άμεση απέλαση «όσων ξένων επιδίδονται σε αυτή την εξοργιστική πρακτική».
«Φεμοεθνικισμός»
Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα που δείχνουν πως «Το πρόγραμμά της βρίθει μισογυνίας… Μιλά για τα δικαιώματα των γυναικών από μια ρατσιστική προοπτική, όταν τα χρησιμοποιεί για να επιτίθεται στους ξένους», σημειώνει η Ελ Κουρί.
Κι είναι αυτή ακριβώς η στρατηγική που αναδεικνύει τη Μαρίν Λεπέν σε εξέχουσα εκπρόσωπο του «φεμοεθνικισμού» στην Ευρώπη, όπως αναλύει το κείμενο «Ομοεθνικισμός και Φεμοεθνικισμός στην Ελλάδα: η δεξιοποίηση των έμφυλων πολιτικών ταυτότητας» (από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έρευνα «Η Κανονικοποίηση του Ακροδεξιού Λόγου στην Ελλάδα: Φύλο, ΜΜΕ, Ενοπλες Δυνάμεις, Εκκλησία» – Ιδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ).
Ο «φεμοεθνικισμός» (femonationalism) είναι όρος που πρωτοδιατυπώθηκε πριν από μία δεκαετία από τη Σάρα Φάρις και συνιστά μια ιδεολογική προσέγγιση και μια πολιτική τακτική: «Το φύλο εργαλειοποιείται από τον δεξιό εθνικισμό με σκοπό την παραγωγή ενός αντιμεταναστευτικού λόγου και ενός ισλαμοφοβικού κλίματος… μιας ισλαμοφοβίας που έχει έμφυλες προεκτάσεις και στοχεύει στην αναπαραγωγή έμφυλων πολιτισμικών στερεοτύπων», σημειώνει το κείμενο. Οπως συμβαίνει με τη διαμάχη για τη χρήση της μαντίλας, που ο Εθνικός Συναγερμός της Λεπέν «όπως άλλα δεξιά, νεοφιλελεύθερα ή εθνικιστικά κόμματα εκμεταλλεύονται για να στιγματίσουν συνολικά τους μουσουλμάνους».
Θα καταφέρει και στις βουλευτικές να πείσει τις γυναίκες;
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Harris Interactive που δημοσιοποιήθηκε τη Δευτέρα (αλλά διεξήχθη πριν από την ανακοίνωση της συμφωνίας του Ζαν-Λικ Μελανσόν με τους Πράσινους), εάν τα κόμματα κατέβουν μόνα τους, οι υποψήφιοι της προεδρικής συμμαχίας θα έπαιρναν 338-378 από τις 577 έδρες της Εθνοσυνέλευσης ενώ η Λεπέν θα κατακτούσε 65-95 από 8 που έχει ώς σήμερα.
Πηγή: efsyn.gr
