Αυτό που δεν αποτόλμησε κανένας στα προηγούμενα 320 χρόνια ανελλιπούς έκδοσης της αρχαιότερης, μέχρι σήμερα εκδιδόμενης, ημερήσιας εφημερίδας στον κόσμο, επιχειρεί τώρα η αυστριακή κυβέρνηση συνασπισμού του δεξιού Λαϊκού Κόμματος και των Πράσινων, η οποία, με τα σχέδιά της να διακόψει οριστικά την έντυπη έκδοση, βάζει «ταφόπλακα στην πολιτιστική κληρονομιά μοναδικής αξίας», τη «Βίνερ Τσάιτουνγκ».
Η εφημερίδα, η οποία πρωτοκυκλοφόρησε το 1703, έχει επιβιώσει από πολέμους, κρίσεις και καταστροφές: από τη Γαλλική Επανάσταση, το καθεστώς Μέτερνιχ, την Επανάσταση του 1848, τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την παγκόσμια οικονομική κρίση της δεκαετίας του 1920, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον ναζισμό, μέχρι τη μετέπειτα δεκαετή διαίρεση της Αυστρίας σε τέσσερις ζώνες επιρροής.
Αλλά, η ίδια –που από τα μέσα του 2023 δεν θα υπάρχει πλέον– πάντα επέστρεφε και ενημέρωνε τους ανθρώπους στη χώρα, για τα εσωτερικά και παγκόσμια γεγονότα, πάντοτε ανεξάρτητα, αδέσμευτα, σωστά, πραγματικά, με μια υποδειγματικά υψηλής ποιότητας δημοσιογραφία, που ολοένα και περισσότερο σπανίζει σε διεθνές επίπεδο και αντικαθίσταται από την ασυδοσία και τη φτήνια του διαδικτύου και των αποκαλούμενων «social media».
Η κυβερνητική πρόθεση (απόφαση) για διακοπή της έντυπης έκδοσης της εφημερίδας, της οποίας ιδιοκτήτης εξ ολοκλήρου είναι εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες η Αυστριακή Δημοκρατία (μοναδικό φαινόμενο στον κόσμο), προκαλεί τις τελευταίες ημέρες θύελλα διαμαρτυριών στο εσωτερικό και στο εξωτερικό από γνωστούς πολιτικούς, επιστήμονες, καλλιτέχνες, οικονομικούς παράγοντες, αλλά και πολλούς απλούς πολίτες-αναγνώστες που, όπως διατρανώνουν, θεωρούν τη «Βίνερ Τσάιτουνγκ» μία «όαση» στον κυκεώνα της σήμερα τόσο παρεξηγημένης επικοινωνίας.
«Τα σχέδια της αυστριακής κυβέρνησης να διακόψει την έντυπη έκδοση της “Βίνερ Τσάιτουνγκ”, μιας πολύ σημαντικής φωνής, όχι μόνο για την Αυστρία, είναι λάθος και συνιστούν βαρύ πλήγμα», τονίζει χαρακτηριστικά σε ανακοίνωσή της η Ενωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου στη Βιέννη, η οποία, λόγω της θέσης της αυστριακής πρωτεύουσας στο μεταίχμιο Ανατολής-Δύσης, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες δημοσιογραφικές οργανώσεις στην Ευρώπη και της οποίας ο υπογράφων υπήρξε στο παρελθόν επί είκοσι χρόνια πρόεδρος.
Στην ανακοίνωση επισημαίνεται πως «η διακοπή της έντυπης έκδοσης θα μπορούσε να είναι η αρχή του οριστικού τέλους της εφημερίδας, και αυτό θα κατέστρεφε για πάντα μια παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά των μέσων ενημέρωσης. Ως η αρχαιότερη εφημερίδα στον κόσμο, η “Βίνερ Τσάιτουνγκ” ήταν και είναι φάρος ποιοτικής δημοσιογραφίας στην Ευρώπη».
«Από τη σκοπιά των Ξένων Ανταποκριτών στη Βιέννη, η αμετάκλητη καταστροφή αυτής της περιουσίας, λόγω εξοικονόμησης μερικών εκατομμυρίων ευρώ, είναι κοντόφθαλμη, αμελής και επικίνδυνη, και η αυστριακή κυβέρνηση καλείται να διορθώσει τα σχέδιά της», προστίθεται στη χαρακτηριστική ανακοίνωση-διαμαρτυρία.
Σε δεκάδες άλλες τοποθετήσεις, από όλες τις πλευρές, υπογραμμίζεται η αδιαμφισβήτητη και ισορροπημένη ποιότητα της εφημερίδας που δημιουργείται από μια «μικρή ομάδα με εξαιρετικούς συντάκτες», ενώ απευθύνονται εκκλήσεις να βρεθεί «ένας πολιτικός με αγάπη για την τέχνη και τον πολιτισμό να παρέμβει με επιτυχία για τη διάσωσή της, τη στιγμή που δισεκατομμύρια ευρώ σπαταλήθηκαν και χάνονται στα γνωστά σκάνδαλα, και ως εκ τούτου λείπουν για τη διατήρηση του κύρους της Αυστρίας ως πολιτιστικού έθνους».
Σαν αιτιολόγηση των σχεδίων της για διακοπή της έντυπης έκδοσης της εφημερίδας και διατήρηση –προφανώς για άγνωστο, βραχύ χρόνο– μιας διαδικτυακής παρουσίας, η κυβέρνηση Δεξιάς – Πρασίνων αναφέρει την κατάργηση των τελών για τις υποχρεωτικές δημοσιεύσεις (ανακοινώσεις, προκηρύξεις, δημοπρασίες, κ.ά.) που καταχωρίζονταν σε ένθετο της εφημερίδας και αποτελούσαν σημαντική πηγή εσόδων της.
Ωστόσο, κυβερνητική ήταν η απόφαση γι’ αυτή την κατάργηση και μετατροπή του, κατά κάποιο τρόπο, έντυπου ΦΕΚ σε έναν ψηφιακό πίνακα ανακοινώσεων της Δημοκρατίας με γνώμονα τις υπηρεσίες, πολλαπλασιαστικά συνδεόμενο και (υποτιθέμενο) επεκτάσιμο στην υπηρεσία των πολιτών, των επιχειρήσεων, της πολιτικής και της διοίκησης.
Για τους πολιτικούς αναλυτές στη Βιέννη, «εν όψει των δισεκατομμυρίων ευρώ που, κατά τα άλλα, σπαταλάει αυτή η κυβέρνηση, η παρουσίαση της κατάργησης των υποχρεωτικών δημοσιεύσεων ως σχεδόν αναπόφευκτης αιτίας θανάτου της “Βίνερ Τσάιτουνγκ” φαίνεται αυθαίρετη δικαιολογία, που δεν θα χρειαζόταν απαραίτητα να γίνει εάν κάποιος ενδιαφερόταν πραγματικά να παραμείνει μια πολύ καλή ημερήσια εφημερίδα και να δώσει πίστη στο διεκδικούμενο ενδιαφέρον για διαφορετικότητα απόψεων».
Πηγή: efsyn.gr
