Σε απόγνωση γονείς μαθητών με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς χιλιάδες παιδιά μένουν χωρίς εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης. ● Οι πιστώσεις του υπουργείου Παιδείας είναι για 14.000 εκπαιδευτικούς, την ώρα που υπάρχουν αιτήματα για 20.000.Περίπου 6.000 παιδιά δεν θα βρουν φέτος εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης ειδικά γι’ αυτά, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια… Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από όσα έχουν γίνει ήδη γνωστά σχετικά με τις προσλήψεις που έγιναν και που επίκεινται. Οι πιστώσεις που έχει το υπουργείο είναι για 14.000 κι έχουν προσληφθεί στην Α’ φάση 9.500, άρα οι νέες προσλήψεις θα είναι 4.500 είτε στη Β’ φάση είτε και αργότερα. Αν υλοποιηθεί αυτός ο προγραμματισμός, γίνεται κατανοητό ότι θα μείνουν χωρίς παράλληλη στήριξη 6.000 παιδιά αφού τα αιτήματα είναι 20.000.
Ολα αυτά τα παιδιά θα αναγκαστούν είτε να μοιραστούν τους λιγοστούς εκπαιδευτικούς με άλλα παιδιά που δικαιούνται αυτή τη βοήθεια σε άλλα τμήματα και τάξεις, μειώνοντας έτσι κατά πολύ τις ώρες που στηρίζονται -οι οποίες έχουν αποφασιστεί από επιστημονική γνώμη των ΚΕΔΑΣΥ- είτε οι οικογένειές τους θα εξαναγκαστούν, εφόσον το αντέχουν, να προσφύγουν σε ιδιωτική βοήθεια, πληρώνοντας κάτι που η πολιτεία όφειλε να τους παρέχει δωρεάν.
Δραματική επιστολή
Γονείς από τη Λέσβο σε επιστολή τους στην υφυπουργό Παιδείας αποκαλύπτουν τη δραματική κατάσταση στην ειδική αγωγή και εκπαίδευση και ξεσκεπάζουν τις διακηρύξεις του υπουργείου Παιδείας για προτεραιότητα στα παιδιά με αναπηρία.
Ανάμεσα σε άλλα οι γονείς σημειώνουν: «Εμείς οι γονείς δεν είμαστε πολίτες β’ κατηγορίας, ούτε τα παιδιά μας ενός κατώτερου Θεού… Κάθε καθυστέρηση στη συμπλήρωση των κενών θέσεων στην παράλληλη στήριξη και ένταξη, όπως ο νόμος προβλέπει, “υπονομεύει” αργά, αλλά σταθερά, την πρόοδο και το μέλλον τους, δημιουργώντας εις βάρος τους μη αναστρέψιμες καταστάσεις (…), “σκοτώνοντας” εμάς και εκείνα ψυχικά και όχι μόνο για το ζήτημα που ταλανίζει κάθε χρόνο, από την έναρξη της σχολικής περιόδου, πολλούς γονείς της Λέσβου, βλέποντας τα “αδικημένα” από τη φύση παιδιά μας, με μαθησιακές δυσκολίες, διάσπαση προσοχής κ.ά., κάθε μέρα/εβδομάδα/μήνας/χρόνος που περνά, να μένουν όλο και πιο πίσω από τους συμμαθητές τους, μεγαλώνοντας το χάσμα που τα χωρίζει, εκτιθέμενα μελλοντικά και σε ενδεχόμενο μπούλινγκ και όχι μόνο (…) Είναι πολύ οδυνηρό για μας. Η καθημερινότητά μας είναι δραματική. Αδικηθήκαμε από τη φύση, ας μην αδικηθούμε και από την πολιτεία (…)».
Από την άλλη, αρκετοί γονείς, βρισκόμενοι σε απόγνωση, επιλέγουν, και συχνά μέσα στην απελπισία τους πιέζουν τους εκπαιδευτικούς, να αποδεχτούν τους ιδιώτες ειδικούς βοηθούς (που βρίσκονται πολλές φορές ανασφάλιστοι σε δημόσια σχολεία), προσπαθώντας να βρουν ατομική λύση στον Γολγοθά που ανεβαίνουν.
Οι εκπαιδευτικοί αντιδρούν
Με υπερβάλλοντα ζήλο και υλοποιώντας οδηγίες του ΥΠΑΙΘΑ, διοικητικά και παιδαγωγικά στελέχη διευθύνσεων Εκπαίδευσης προτρέπουν τους διευθυντές σχολείων να ζητήσουν από τα ΚΕΔΑΣΥ «τροποποίηση των ωρών» που αρχικά υπήρχαν σε αξιολογήσεις μαθητών, προκειμένου να υλοποιηθεί το πρόγραμμα «εξοικονομώ» στην παράλληλη στήριξη.
Από την πλευρά τους οι εκπαιδευτικοί, που ξεκίνησαν ήδη κινητοποιήσεις για το ζήτημα, τονίζουν προς κάθε κατεύθυνση ότι μόνο αρμόδιο όργανο για την τεκμηρίωση της παράλληλης στήριξης για κάθε μαθητή είναι το ΚΕΔΑΣΥ και όχι οι διευθύνσεις των σχολείων ή οι σύλλογοι διδασκόντων.
Οπως επισημαίνει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Α’ Αθηνών, οι διευθυντές/ντριες των σχολικών μονάδων δεν είναι δυνατόν να οδηγούνται στην ανάληψη της ευθύνης προτεραιοποίησης των αναγκών των μαθητών των σχολείων καθώς δεν προκύπτει καμία εμπλοκή τους βάσει νόμου. Επομένως, για την περίπτωση που ζητηθεί να επιλέξει ο σύλλογος διδασκόντων, είτε τώρα είτε σε μελλοντικό χρόνο, σε ποιους μαθητές θα διατεθεί εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης ή σε πόσα παιδιά θα «μοιραστεί», το σωστό είναι να απαιτήσουν να γίνουν από πλευράς της διεύθυνσης Εκπαίδευσης όλα τα απαραίτητα βήματα για να υπηρετηθούν οι ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών με αναπηρία/ή και ειδικές εκπαιδευτικές δυσκολίες του σχολείου μας και να ενημερωθούν οι εκπαιδευτικοί ποιους μαθητές με αναπηρία του σχολείου τους θα υποστηρίξουν οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί της παράλληλης στήριξης που τοποθετήθηκαν.
Η Δόμνα Μιχαηλίδου
Για την υφυπουργό Παιδείας Δόμνα Μιχαηλίδου, δεν είναι σωστό για το ίδιο το παιδί να υπάρχει ένας εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης για κάθε παιδί που το έχει ανάγκη!
Αυτό ακριβώς είπε σε συνέντευξη που έδωσε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. Η κ. Μιχαηλίδου επιχείρησε να στηρίξει τον φετινό «κόφτη» στην παράλληλη και, αγνοώντας (;) ότι τα ίδια τα ΚΕΔΑΣΥ και συνεπώς η επιστήμη ορίζουν ποια παιδιά έχουν ανάγκη υποστήριξης και για πόσο χρόνο, αποφάνθηκε ότι η πρακτική του ΥΠΑΙΘΑ να μοιράζει τους εκπαιδευτικούς αυτούς σε περισσότερα παιδιά και τάξεις είναι σωστή. Γιατί;
«Αυτό που γινόταν πολλές φορές παλαιότερα ήταν ότι υπήρχαν δύο ή τρία παιδιά στο τμήμα με ανάγκες για παράλληλη στήριξη και γινόταν έτσι η παροχή ώστε να υπήρχαν 2-3 εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής μαζί με τον δάσκαλο, σύνολο τέσσερις! Αυτό δεν είναι σωστό ούτε για την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά ούτε, γιατί σας λέω έχω ασχοληθεί πολύ με την ειδική αγωγή και με την αναπηρία, δεν είναι σωστό -πέραν εξαιρέσεων- ούτε για το ίδιο το παιδί με την αναπηρία. Το παιδί με την αναπηρία χρειάζεται κάποιον να το βοηθάει εκπαιδευτικά, δεν χρειάζεται κάποιον να γίνει η σκιά του, για να το πω απλά…».
Μόνο που αυτό που είπε η υφυπουργός αποτελεί εξαίρεση, ενώ αντιθέτως σήμερα έχουμε το φαινόμενο όχι τεσσάρων δασκάλων για ένα τμήμα, αλλά ενός εκπαιδευτικού παράλληλης για πολλά παιδιά, σε διαφορετικά τμήματα και ενίοτε σε διαφορετικά σχολεία…
Πηγή: efsyn.gr
