Κεφάλαιο 1

«Η τελευταία μαύρη γάτα» είναι το εκατοστό βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά, το οποίο αποτελεί παράλληλα και το πρώτο του μυθιστόρημα για μικρούς και μεγάλους.

Σε ένα μακρινό νησί, τα μέλη μιας μυστικής αδελφότητας προληπτικών πιστεύουν ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν γρουσουζιά και αποφασίζουν να τις εξολοθρεύσουν με δηλητήρια, παγίδες και χίλιους δυο απάνθρωπους τρόπους. Σε λίγο έχουν σχεδόν επιτύχει το σκοπό τους. Μόνο μια μαύρη γάτα απομένει ζωντανή. Τα μέλη της αδελφότητας είναι αποφασισμένα να τη βρουν και να την εξοντώσουν.

Ο συγγραφέας πλάθει ένα μυθικό αλλά και πειστικό κόσμο, με σκοτεινές δολοπλοκίες, εμφύλιες διαμάχες, διαψευσμένες προσδοκίες, ανελέητα κυνηγητά και σπαρταριστούς χαρακτήρες.

Η «Τελευταία Μαύρη Γάτα» καταφέρεται εναντίον του ρατσισμού, της προκατάληψης και της δεισιδαιμονίας.

Πηγη:http://www.protoporia.gr/i-teleytaia-mayri-gata-p-129497.html

«Tα παιδιά είναι περίεργα. Kάνουν πολλές ερωτήσεις και περιμένουν συγκεκριμένες και πειστικές απαντήσεις. Δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει από τις ερωτήσεις ενός παιδιού. H κόρη μου μου έκανε ερωτήσεις για το ρατσισμό, όταν με συνόδεψε σε μια διαδήλωση εναντίον ενός νομοσχεδίου για τη μετανάστευση. Tα παιδιά έχουν περισσότερο απ’ οποιονδήποτε άλλο τη δυνατότητα να καταλάβουν ότι δε γεννιέται κάποιος ρατσιστής, αλλά γίνεται. Mερικές φορές. Tούτο το βιβλίο, που προσπαθεί ν’ απαντήσει στις ερωτήσεις της κόρης μου, απευθύνεται στα παιδιά, που δεν έχουν ακόμα προκαταλήψεις και θέλουν να καταλάβουν. Όσο για τους μεγάλους που θα το διαβάσουν, ελπίζω ότι θα τους βοηθήσει να απαντήσουν στις ερωτήσεις των δικών τους παιδιών, οι οποίες μπορεί να είναι περισσότερο ενοχλητικές απ’ ό,τι πιστεύει κανείς».
Ταχάρ Μπεν Ζελούν

διαβάστε/κατεβάστε το στο παρακάτω λινκ:

Ιάσων Χανδρινός: Η βία της αριστεράς προέκυψε ως αντίδραση στη θεσμοποιημένη εκστρατεία εξόντωσής της.

Η έρευνα του Ιάσονα Χανδρινού “Το τιμωρό χέρι του Λαού: Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1942-1944”, πριν ακόμα βρεθεί στο τυπογραφείο των εκδόσεων «Θεμέλιο» απέσπασε το Α’ Βραβείο του Ιδρύματος Βασιλικής και Όλγας Σταυροπούλου.

Αυτό που κατ’ ουσίαν αντιλήφθηκα και συνεχίζω να πιστεύω είναι πως η μεταπολεμική πορεία της Ελλάδας βασίστηκε πάνω στις εμπειρίες του πολέμου και της Κατοχής.

Η μελέτη της δεκαετίας του ’40 έλκει εδώ και δύο δεκαετίες το ενδιαφέρον της ιστορικής κοινότητας. Ωστόσο η ΟΠΛΑ, η πλέον άγνωστη και “καταραμένη” πτυχή του ελληνικού αντιφασιστικού αγώνα, παραμένει στο περιθώριο. Ο 26χρονος ιστορικός Ιάσονας Χανδρινός την τοποθέτησε στο επίκεντρο της έρευνάς του επιδιώκοντας να απαντήσει σε ενοχλητικά όσο και απαραίτητα πια ζητήματα. “Η βία της αριστεράς δεν προκύπτει εν κενώ αλλά απαντά σε μια οργανωμένη και θεσμοποιημένη εκστρατεία εξόντωσής της” μας εξηγεί, επισημαίνοντας παράλληλα ότι πέρα από “δαίμονες και αγγέλους την ΟΠΛΑ οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε πλέον ως μια αμιγώς αντιστασιακή οργάνωση”.