Παρά την Οικουμενική Διακήρυξη του Ανθρώπου και του Πολίτη (1789), ιστορικά, τα κράτη δεν δίσταζαν να παραβιάσουν κατά κόρο αυτά τα δικαιώματα. Ιδιαίτερα μετά από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και στη συνέχεια με την άνοδο των ολοκληρωτικών καθεστώτων, εκατομμύρια άνθρωποι οδηγήθηκαν στην ανιθαγένεια (statelessness).

Δεν είναι, δε, τυχαίο ότι η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συντάχτηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1948. Δυστυχώς όμως, και πάλι, παρόλο που η Διακήρυξη αυτή μιλά για οικουμενικά και αναφαίρετα δικαιώματα, τα κράτη δεν δίσταζαν να τα παραβιάσουν συστηματικά.

Ένας άνθρωπος που χάνει την ιθαγένειά του, ουσιαστικά εξοστρακίζεται. Εξορίζεται από την όποια πολιτική κοινότητα, χάνοντας όλα του τα δικαιώματα.