Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (International Day of Persons with Disabilities) τιμάται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου και καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με την υιοθέτηση του Προγράμματος Δράσης για τα ΑμεΑ το Δεκέμβριο του 1992.

«Με παραδέχεσαι ρε; με την πρώτη τον βρήκα στο κεφάλι»: Έτσι πανηγύριζε ο φασίστας χουντικός αξιωματικός Ντερτιλής όταν πυροβόλησε πισώπλατα τον 20χρονο Μιχάλη Μυρογιάννη, στα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Ο Μυρογιάννης ήταν ηλεκτρολόγος από τη Μυτιλήνη που ζούσε στην Αθήνα. Το μεσημέρι 18 Nοέμβρη 1973, στην καταστολή που ακολούθησε την εισβολή της αστυνομίας στο Πολυτεχνείο, ο Μυρογιάννης δέχθηκε επίθεση απο χωροφύλακες. Τραυματισμένος απο το ξύλο, άρχιζε να τρέχει για να ξεφύγει. Όταν ο Ντερτιλής είδε τον νεαρό να τρέχει τον πυροβόλησε εν ψυχρώ στο κεφάλι, στην διασταύρωση Πατησίων και Στουρνάρη.

Την παραμονή της 28ης Οκτωβρίου, και ανήμερα φυσικά, τα… αντιφασιστικά τραγούδια της Σοφίας Βέμπο έχουν την τιμητική τους. Ακόμη κι αν θελήσεις να τ’ αποφύγεις δεν γίνεται. Κάπου θα πέσεις πάνω τους. Στους δρόμους (κατά τη διάρκεια των παρελάσεων), στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο… Βεβαίως, ακόμη κι αν δεν τα πάρεις χαμπάρι τώρα είναι σίγουρο πως τα ξέρεις από τότε που ήσουνα παιδί και στα έκαναν κατάπλασμα στο σχολείο μαζί με τα… «Ζήτω ο Στρατός», «Ζήτω το Έθνος» και τ’ ανάλογα.
Για ποια τραγούδια όμως συζητάμε; Μα για τα «Κορόιδο Μουσολίνι», «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά», «Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του», «Στον πόλεμο βγαιν’ ο Ιταλός» κ.λπ. Υπήρχαν κι άλλα, φυσικά, που ήταν ακόμη πιο ολοφάνερα γελοία, αλλά αυτά δεν παίζονται στις γιορτές και τις επετείους –αφού ψιλοκρύφτηκαν μέσα στα χρόνια– οπότε φτηνά τη γλιτώνουμε.