Η χούντα των συνταγµαταρχών 1967-74
Για την ερµηνεία της 7ετούς δικτατορίας στην Ελλάδα (1967-1974), υπάρχει στην Αριστερά (τουλάχιστον αυτή που δεν εµφορείται από συνωµοσιολογικές αντιλήψεις), µια ευρέως διαδεδοµένη εκδοχή: Η πολιτική κρίση που ξεκίνησε µε αφορµή την διαφωνία Βασιλιά – Παπανδρέου για τον έλεγχο του Στρατού, η είσοδος των µαζών στην πολιτική σκηνή µε τα «Ιουλιανά» (70 ηµέρες διαδηλώσεων και de facto πολιτικής απεργίας), η παράτασή της καθώς οι κυβερνήσεις των «αποστατών» (της Ε.Κ.) διαδέχονταν η µία την άλλη, έκαναν αναγκαίο το στρατιωτικό πραξικόπηµα, ως µέσο ανάσχεσης της περαιτέρω ριζοσπαστικοποίησης των εργαζόµενων µαζών και της εξασφάλισης της ασύδοτης κερδοσκοπίας του µεγάλου κεφαλαίου σε βάρος της εργασίας χωρίς «ενοχλητικές» διαδικασίες όπως εκλογές, συνδικάτα κ.λπ.