Περίπου 4.000 απεργοί στα ορυχεία λευκόχρυσου της Μαρικάνα αντιμετώπισαν βαριά οπλισμένους αστυνομικούς την προηγούμενη εβδομάδα (11/9/2012).
Τα συνθήματα των απεργών ήταν «Οι λευκοί τρέμουν!» και «Η αστυνομία που πυροβολούσε εναντίον μας τρέμει!» κατά την αναμέτρηση με την αστυνομία στα ορυχεία.
Οι απεργοί παραμένουν αποφασισμένοι παρά τη συμφωνία στην οποία κατέληξε η διοίκηση και το επίσημο εθνικό συνδικάτο των εργατών των ορυχείων (National Union of Mineworkers – NUM).
Οι εργάτες που απεργούν είναι μέλη του αντίπαλου συνδικάτου (Association of Mineworkers and Construction Union – AMCU), το οποίο τοποθετήθηκε στο περιθώριο κατά τις διαπραγματεύσεις.
Η αστυνομία πυροβόλησε και σκότωσε 34 εργάτες απεργούς στις 16 Αυγούστου. Ο εκπρόσωπος των εργατών Θολακέλε Ντλάνγκα δήλωσε στους δημοσιογράφους «Η διαμαρτυρία συνεχίζεται. Δε θα επιστρέψουμε στη δουλειά μέχρι τα αφεντικά μας στα ορυχεία μας δώσουν περισσότερα λεφτά».
Ταυτόχρονα, αναταραχή στον τομέα της εξόρυξης μεταλλευμάτων εξαπλώθηκε σε όλη τη Νότια Αφρική. Μέχρι το τέλος του Αυγούστου 12.000 εργάτες ορυχείων χρυσού στο βασικό κέντρο διανομής στο Ανατολικό ορυχείο αποχώρησαν – εν μέρει οργισμένοι που το επίσημο συνδικάτο NUM δεν υπερασπίστηκε τα συμφέροντά τους.
Η διοίκηση επιχείρησε να αποκαταστήσει τις σχέσεις, μόνο για να αντιμετωπίσει νέο απεργιακό κύμα 15.000 εργατών που αποχώρησαν από το ορυχείο λευκόχρυσου, Ίμπλατς (Implats), την Κυριακή 9/9. Επιπλέον, περισσότεροι από 15.000 εργάτες του ορυχείου Ίμπλατς απαιτούν αύξηση μισθών κατά 10% παρά το ότι δεν έχουν συμμετάσχει στην απεργία ακόμα.
Ο Σύριλ Ραμαφόσα (Cyril Ramaphosa), ο ριζοσπάστης πρώην πρόεδρος του σωματείου εργατών NUM, έγραψε ότι η σφαγή στη Μαρικάνα «πρέπει να ήταν η χειρότερη στιγμή στη σύντομη ιστορία μιας δημοκρατικής Νοτίου Αφρικής».
Εντούτοις ο Ραμφόσα είναι πλέον εκατομμυριούχος και στο συμβούλιο μετόχων του ορυχείου Μαρικάνα, όπως και ηγετική μορφή στη νοτιοαφρικανική κυβέρνηση Αφρικανικού Εθνικού Κονγκρέσου (African National Congress – ANC). Η απεργία και η σφαγή δημιουργούν μία προοδευτικά εντεινόμενη κρίση για την κυβέρνηση ANC.
Όλο και περισσότεροι πολίτες απομακρύνονται και ορκίζονται ποτέ να μην ξαναψηφίσουν την παράταξη αυτή. Ένας απεργός, ο Σαμκέλε Μαμπάνι, είπε στους δημοσιογράφους, «Δε θα ψηφίσω ξανά ANC. Σκότωσαν τους εργάτες μας. Δεν αναγνωρίζω το ANC πλέον. Ο Γιάκομπ Ζούμα θα πρέπει να παραιτηθεί. Τελείωσε τώρα. Τελείωσε».
Ένας άλλος απεργός, ο Πασέκα Ραμοσεμπέτσι είπε αναφερόμενος στην κυβέρνηση ANC, «Θέλουν μονάχα τα λεφτά για να αποκτήσουν πανέμορφα σπίτια και αυτοκίνητα, ενώ εμείς υποφέρουμε. Δεν ενδιαφέρονται για εμάς».
Οι εργάτες των ορυχείων έδειξαν την περιφρόνησή τους όταν 3.000 από αυτούς συμμετείχαν σε πορεία προς τα ορυχεία για να αντιμετωπίσουν τη διοίκηση. Είχαν μαζί τους ρόπαλα και φωτογραφίες των συναδέλφων τους που σκότωσε η αστυνομία τον περασμένο μήνα.
Οι κάτοικοι της περιοχής βγήκαν από τα σπίτια τους και τους επευφήμησαν ενώ περνούσαν. Η πορεία επισκιάστηκε από την παρουσία αστυνομικών σε οπλισμένα οχήματα.
Μία πρόσφατη δημοσίευση στον νοτιοαφρικανικό τύπο από τον βραβευμένο με Πούλιτζερ δημοσιογράφο, Γκρεγκ Μαρίνοβιτς επιβεβαίωσε ότι οι περισσότεροι εργάτες χτυπήθηκαν από τις σφαίρες των αστυνομικών στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν ή να κρυφτούν.
Ένας εργάτης, ο Λουνγκισίλε Λουτσχέτου, είπε στον Μαρίνοβιτς, «Τρέξαμε πίσω προς τον λοφίσκο και εκεί βρήκα μία κρυψώνα ανάμεσα σε βράχους, αλλά η αστυνομία βρισκόταν ήδη σε όλη την περιοχή. Οι μπροστινοί μου πυροβολήθηκαν σε κοντινή ακτίνα και έπεσαν από πάνω μου και έτσι σώθηκε η ζωή μου».
Πηγή: Socialist Worker http://www.socialistworker.co.uk/art.php?id=29533
Μετάφραση: Μαρία Καμπούρη
