Τα κρούσματα βίας κατά αλλοδαπών μεταναστών έχουν αναδειχθεί εδώ και αρκετό καιρό σε μείζον κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα, θέτοντας σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα, αλλά πολλές φορές και την ίδια τη ζωή των θυμάτων των επιθέσεων.
Το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας παρουσίασε χθες τα αποτελέσματα της καταγραφή πράξεων βίας κατά τους πρώτους εννέα μήνες του 2012. Το Δίκτυο, που εκτός από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) και την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Ε.Ε.Δ.Α.) περιλαμβάνει σήμερα 23 μη κυβερνητικές οργανώσεις και άλλους φορείς, κατέγραψε, με βάση τις μαρτυρίες των ίδιων των θυμάτων, 87 περιστατικά ρατσιστικής βίας εναντίον προσφύγων και μεταναστών από τον Ιανουάριο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2012.
Τα αποτελέσματα της έρευνας υπήρξαν άκρως ανησυχητικά: περισσότερα από τα μισά περιστατικά συνδέονται με εξτρεμιστικές ομάδες που δρουν οργανωμένα και βάσει σχεδίου, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις τα θύματα ή οι μάρτυρες ανέφεραν ότι ανάμεσα στους δράστες αναγνώρισαν άτομα που συνδέονται με τη Χρυσή Αυγή.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στην αυξημένη βιαιότητα των καταγεγραμμένων επιθέσεων, στις οποίες έγινε χρήση όπλων όπως ρόπαλα, σιδηρολοστοί, γκλομπ, αλυσίδες, σιδηρογροθιές, μαχαίρια και σπασμένα μπουκάλια, ενώ για τους ίδιους σκοπούς οι εν λόγω ομάδες κρούσης δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν και μεγαλόσωμους σκύλους. Ειδική κατηγορία αποτελούν τα 15 περιστατικά όπου συνδέεται η αστυνομική με τη ρατσιστική βία.
Σύμφωνα με το Δίκτυο, το κυριότερο πρόβλημα που προέκυψε από την καταγραφή των περιστατικών είναι η αδυναμία ή απροθυμία των διωκτικών αρχών να καταγράψουν τα περιστατικά ρατσιστικής βίας και να προβούν σε επαρκή έρευνα και συλλήψεις, αλλά ακόμα και η αποθάρρυνση των θυμάτων ρατσιστικής βίας που στερούνται νόμιμων εγγράφων παραμονής να καταγγείλουν περιστατικά βίας στις αστυνομικές αρχές. Χαρακτηριστικό στοιχείο αποτελεί η μέχρι στιγμής απουσία επίσημου κρατικού φορέα για την καταγραφή και τη παραπομπή στη δικαιοσύνη τέτοιων περιστατικών, με αποτέλεσμα κανένας από τους δράστες βίαιων ρατσιστικών επιθέσεων να μην έχει καταδικαστεί από τη δικαιοσύνη ως σήμερα.
Τα αποτελέσματα της καταγραφής δεν χρήζουν ιδιαίτερης ανάλυσης για να μας οδηγήσουν σε σαφή συμπεράσματα. Η ρατσιστική βία θεριεύει, υποδαυλιζόμενη από την ανικανότητα ή/και την απροθυμία της πολιτείας να ασχοληθεί σοβαρά και υπεύθυνα με την καταπολέμηση των εγκλημάτων μίσους, δηλαδή την εγκληματική πράξη σε βάρος ατόμου λόγω εθνικής ή εθνοτικής προέλευσης, χρώματος, θρησκείας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου.
Η βία πλέον δεν στοχοποιεί μόνο τα άτομα διαφορετικού χρώματος και προέλευσης, αλλά οποιονδήποτε και οποιανδήποτε η εικόνα του οποίου δεν αντιστοιχεί στα «ιδανικά» των εν λόγων ομάδων και συμμοριών. Τα καταγεγραμμένα περιστατικά δεν αποτελούν παρά την κορυφή του παγόβουνου της βίας, η οποία απειλεί καθημερινά τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων και δημιουργεί αιχμαλώτους σε ένα κλίμα τρομοκρατίας και ανομίας.
