Σε ηλικία 87 ετών έφυγε από τη ζωή ο γνωστός Αγρινιώτης γλύπτης Θόδωρος Παπαδημητρίου, την Πέμπτη 7 Ιουνίου 2018.
Η κηδεία του θα γίνει στις 12:00 το μεσημέρι της Δευτέρας 11 Ιουνίου στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Ρηγίλλης στην Αθήνα.
Ο ευρύτερα γνωστός ως «γλύπτης Θόδωρος» γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1931 όπου πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, ενώ έλκει την καταγωγή του από το ορεινό χωριό Άγιος Βλάσης.
Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1931 ενώ έλκει την καταγωγή του από το ορεινό χωριό Άγιος Βλάσης. Τελείωσε το γυμνάσιο στο Αγρίνιο το 1949 και το 1951 πέτυχε στις εξετάσεις για την είσοδο στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Συνέχισε με υποτροφία για το Παρίσι, όπου φοίτησε για 3 ακόμα χρόνια στην Εcole S. Des Beaux-Arts. Μετά την επιβολή της Χούντας στην Ελλάδα έφυγε για το Σαν Φρανσίσκο όπου δίδαξε στο Πανεπιστήμιο California State. Μετά από πολλά χρόνια σε Γαλλία και ΗΠΑ, επέστρεψε στην Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση και το 1980-1998 έγινε καθηγητής πλαστικής στη σχολή αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ. Το 2007 αναγορεύτηκε Ομότιμος Καθηγητής του Ε.Μ.Π. και το 2013 Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος στο Αγρίνιο.
Στις 28 Νοεμβρίου 2015 είχε εγκαινιαστεί στην Δημοτική Πινακοθήκη του Αγρινίου η έκθεση «ΣΤΙΓΜΑΤΑ ΠΟΡΕΙΑΣ: ΙΧΝΗ ΣΕ ΧΑΡΤΙ ΜΕ ΜΟΛΥΒΙ, ΜΕΛΑΝΙ, ΚΑΡΒΟΥΝΟ (1947 – 1962)» του κορυφαίου δημιουργού, σε συνεργασία με το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας.
Νωρίτερα, τον Απρίλιο του 2014, με γραπτή του δήλωση, είχε εκφράσει την ικανοποίηση του για την δημιουργία χώρων πολιτισμού στο Αγρίνιο, από την τότε δημοτική αρχή (Δείτε χαρακτηριστικά εδώ)
Ο γλύπτης Θόδωρος έχει πραγματοποιήσει δεκάδες εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει τιμηθεί με διάφορα βραβεία και διακρίσεις. Έργα του υπάρχουν σε διάφορα μέρη του κόσμου και σε αρκετούς δημόσιους χώρους της Ελλάδας, κάποια από τα οποία είναι πολύ γνωστά στο κοινό, όπως η σύνθεσή του «Το Ωρολόγιον του ΜΕΤΡΟ» στο σταθμό ΜΕΤΡΟ της Πλατείας Συντάγματος (2001), Σκηνικό Περιβάλλον για την τραγωδία του Ευριπίδη «Φοίνισσες», στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου (1983), Γλυπτό-Έπαθλο για τα Βραβεία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας «Καλύτερο περιβάλλον στη Βιομηχανία» (1987), «Δωδεκάκτινος Τροχός Ισορροπών σε Συρματόσχοινα με Αντίβαρο Σφαίρα» (1993) , Επιλογή του γλυπτού «Νίκη 67» για το νέο κτίριο του Συμβουλίου της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες (1994), «Ολυμπιακό Δίπτυχο» στην πρόσοψη του κτιρίου της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Λεωφόρος Κηφισίας Χαλάνδρι (1996), «Μετέωροι Δείκτες», γλυπτική σύνθεση στο νέο κτίριο του Χρηματιστηρίου Αθηνών, κ.α.
ΒΡΑΒΕΙΑ – ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ : 1965-Βραβείο Ροντέν, στην Μπιενάλε Νέων, Παρίσι, 1966-Α’ Βραβείο Γλυπτικής της Στέγης Καλών τεχνών & Γραμμάτων, Αθήνα, 1972-Χορηγία Ford Foundation, για μελέτη και εργασία στη γλυπτική, 1973-Χορηγία Ι.Β.Μ. για τη Διεθνή Διάσκεψη Design του Aspen, Κολοράντο, Η.Π.Α., 1997-Grand Prix στο 42ème Salon d’Art Contemporain, Montrouge, Paris.
ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ:
«Ένας γλύπτης στην Αγορά» (Ύψιλον 1981), «Στίγματα πορείας (Ίχνη στην Άμμο των Λέξεων)» (Εστία 1984), «Ίχνη» (Καστανιώτης 1988), «Ένας γλύπτης στον αέρα» (Ύψιλον 1989), «Ανα-Κατάληψη» (Ύψιλον 1992), «Λόγοι» (Αιγόκερως 1994).
Άρθρα του δημοσιεύτηκαν σε διάφορες εφημερίδες, κυρίως στην εφ. “Τα ΝΕΑ”.
Περισσότερα για τη ζωή και το έργο του μεγάλου Αγρινιώτη γλύπτη ΕΔΩ
Πηγή: https://www.agriniopress.gr
