Η Κορίνα ντε Μπόνις είναι Αργεντινή δασκάλα. Εστησε «κατσαρόλες» (συλλογικές αλληλέγγυες κουζίνες) έξω από το σχολείο όπου δουλεύει για να έχουν ένα πιάτο φαγητό τα παιδιά.
Την απήγαγαν τρεις άντρες, της έβαλαν μια κουκούλα στο κεφάλι, όπως ακριβώς έκαναν στη διάρκεια της δικτατορίας, την ξυλοκόπησαν και έπειτα την άφησαν ελεύθερη έχοντας χαράξει πάνω στην κοιλιά της δύο λέξεις: «όχι κατσαρόλες».
Το μήνυμα είναι σαφές. Οι «κατσαρόλες» στους δρόμους είναι ανατρεπτικές γιατί καθιστούν ορατή την πείνα αλλά και υφαίνουν ένα δίχτυ οργάνωσης και αλληλεγγύης που φαντάζει ιδιαίτερα απειλητικό για την εξουσία: γίνονται χώροι συνάντησης και συντροφικότητας, τόποι όπου πλέκεται σε πυκνό ιστό η αντίσταση κι όπου όλες οι γυναίκες ενώνονται σε ένα κοινό σώμα απέναντι στην πείνα, μαγειρεύοντας για να αντιταχθούν στη φτώχεια και την παραίτηση.
Μετά τις 2 Αυγούστου, όταν μια έκρηξη στο 49ο σχολείο σκότωσε δύο δασκάλους, τα περισσότερα δημόσια σχολεία του Δήμου Μορένο έπαψαν να λειτουργούν καθώς όπως κι εκείνο δεν πληρούσαν τις ελάχιστες συνθήκες ασφαλείας.
Η Κορίνα ντε Μπόνις είχε καταγγείλει το δημοτικό σχολικό συμβούλιο γιατί δεν έστελνε, όπως όφειλε, γεύματα για τα παιδιά.
Τότε πολλά σχολεία προσπάθησαν να ξεκινήσουν συλλογικές κουζίνες, αλλά το δικό της ήταν το μόνο που κατάφερε να βρίσκει τις απαραίτητες προμήθειες και όπου δασκάλες, μανάδες, γειτόνισσες έστηναν καθημερινά μια «κατσαρόλα».
Οι απειλές δεν άργησαν να έρθουν: «άγνωστοι» προκάλεσαν ζημιές στα αυτοκίνητα των δασκάλων γράφοντας «η επόμενη είσαι εσύ» κι άφησαν εκφοβιστικό μήνυμα να σταματήσουν γιατί «η επόμενη “κατσαρόλα” θα είναι στο νεκροταφείο».
Μετά τον βασανισμό της, η Κορίνα αλλά και οι συντρόφισσές της τρόμαξαν, όμως δεν υποχώρησαν. Εστησαν ξανά τις κατσαρόλες τους στους δρόμους (όπως το έκαναν πριν και μετά την κρίση του 2001), γιατί όπως και τότε έτσι και τώρα απέναντι στη λαίλαπα των πολιτικών λιτότητας αναδύεται η τεχνογνωσία της κοινότητας, η ικανότητα να καταστήσεις όσα έχεις (όσο λίγα κι αν είναι) αγαθά κοινά για όλους και να θέσεις σε πρώτο πλάνο την προάσπιση της ζωής με αξιοπρέπεια.
Κι αν χαράζουν πάνω στο σώμα μιας γυναίκας το «όχι κατσαρόλες», γράφει η φεμινιστική κολεκτίβα «Ούτε Μία Λιγότερη», είναι γιατί τις φοβούνται:
«Γιατί η κατσαρόλα αποκαλύπτει όλα όσα συγκαλύπτουν οι λέξεις της χρηματοπιστωτικής τρομοκρατίας που ζούμε: το διαβόητο μηδενικό έλλειμμα και το άυλο των χρηματιστηριακών αγορών καταρρέουν μπροστά στη δύναμη μιας κατσαρόλας που μετατρέπει σε αδιαμφισβήτητη εικόνα το τι σημαίνει πληθωρισμός και δημοσιονομική προσαρμογή στην καθημερινή ζωή».
Η κρίση στην Αργεντινή, που μεγαλώνει στον ρυθμό των μαζικών απολύσεων και των περικοπών των δημόσιων υπηρεσιών, έχει αναγκάσει πολλές γυναίκες να μη δειπνούν πια για να μπορούν να μοιράσουν λίγο περισσότερο φαγητό στα παιδιά τους, συνεχίζει η κολεκτίβα, καταλήγοντας:
«Κι αν ο τεχνικός όρος για αυτή την πραγματικότητα είναι “διατροφική ανασφάλεια”, σε όρους πολιτικής σημαίνει πως οι γυναίκες βάζουν -μεταφορικά και κυριολεκτικά- το σώμα τους απέναντι στην κρίση. Δασκάλες, μητέρες, αδελφές, γειτόνισσες, όλες είναι εκεί και στηρίζουν η μία την άλλη, γιατί ξέρουν ότι η βία που ασκείται στο σώμα της μιας έχει στόχο να εγγραφεί στο σώμα όλων τους. Και γι’ αυτό απαντούν συλλογικά, συνεχίζοντας με αυτό το συλλογικό σώμα να προασπίζονται συλλογικά δικαιώματα».
Πηγή:http://www.efsyn.gr/
