Στην αρχή νόμισα ότι ήταν κούκλα, του Γιώργου Τσιάκαλου

Στην αρχή νόμισα ότι ήταν κούκλα, του Γιώργου Τσιάκαλου

Τα μικρά παιδιά γύρω του, που το κοιτούσαν με λατρεία, ενίσχυαν αυτή την εντύπωση.

Κάποια στιγμή τα ματάκια του, καρφωμένα επάνω μου, έπαιξαν.

Μόλις τότε κατάλαβα: Μωράκι.

Κατάχαμα στην Πλατεία Βικτωρίας, όπως και τα άλλα 40 μικρά παιδιά μαζί με τους γονείς τους, που έφτασαν προχθές από τη Μόρια στην Αθήνα.

«Ευάλωτες οικογένειες» ονομάζονται στη γλώσσα της γραφειοκρατίας. Και σωστά η κυβέρνηση είπε: «Για σας δεν ισχύει ο (ούτως ή άλλως παράνομος σε όλες τις περιπτώσεις) γεωγραφικός περιορισμός, μπορείτε να πάτε όπου θέλετε στην Ελλάδα, μέχρι την ημέρα που θα σας καλέσουμε, για να υποβάλετε την αίτηση ασύλου».

Διεθνή ΜΜΕ πληροφόρησαν τον κόσμο: «Η ελληνική κυβέρνηση επιτέλους αδειάζει τα νησιά».

Ήρθαν, αλλά που έστω ένας στάβλος να τις φιλοξενήσει;

Η κυβέρνηση βαυκαλιζόταν ότι είχε μπροστά της απλώς ένα γόρδιο δεσμό, που εύκολα λύνεται με το σπαθί. Με αυτήν ψευδαίσθηση, τίποτε δεν ετοίμασε, κι ας έβλεπαν όλοι ότι ήταν άνθρωποι, όχι άψυχος κόμπος ενός σχοινιού.

Έφτασαν στην πλατεία Βικτωρίας, όπως είχαν κάνει κι άλλοι πριν απ’ αυτούς πριν πέντε περίπου χρόνια. Τότε λέγαμε ότι αιφνιδιαστήκαμε. Τώρα;

Ήμουν σήμερα εκεί.

Ίσως διηγηθώ μια άλλη φορά τις ιστορίες αυτών των ανθρώπων. Τον αγώνα τους για επιβίωση των παιδιών τους, την αξιοπρέπεια που επιδεικνύουν ακόμη και στις πιο απάνθρωπες συνθήκες.

Αυτή την ώρα ένα πράγμα υπενθυμίζω: Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι το πολυτιμότερο αγαθό, γιατί αυτή μας χαρακτηρίζει ως ανθρώπους. Και είναι το μοναδικό αγαθό, που το κατέχουμε όλοι οι άνθρωποι εξ αδιαιρέτου. Συνεπώς όταν προσβάλλεται η αξιοπρέπεια και ενός μόνον ανθρώπου, προσβάλλεται και η δική μας αξιοπρέπεια.
Γι’ αυτό, όταν κινδυνεύει στο πρόσωπο ακόμη και μόνον ενός μωρού, που στην αρχή νόμισα ότι είναι μια κούκλα χωρίς ζωή, τότε μόνον η άμεση αλληλεγγύη στην πράξη και η φιλοξενία επιτρέπουν στην κοινωνία μας να χαρακτηρίζεται «ανθρώπινη».

Στην Πλατεία Βικτωρίας υπερασπιζόμαστε την Κοινωνία της Ανθρωπιάς και της αξιοπρέπειας.
——————————
Αναρτώ την ανακοίνωση της Χρύσας Δουζένη (Chrisa Douzeni)

«Χρειάζονται επειγόντως νερά, πάνες, μωρομάντηλα, κονσέρβες έτοιμου φαγητού, παιδικές τροφές και γάλατα.
Συγκεντρώνονται στα εξής σημεία:
1. Γιουσουρούμ Σουλτάνη 11, Εξάρχεια από τις 3μμ-11μμ καθημερινά.
2. Hairytales Λεωφόρος Πεντέλης 27, Χαλάνδρι, ώρες και μέρες καταστημάτων.
3. ΜιΑΖω Αριστοτέλους 84, Χαλάνδρι, Δευτ.-Παρ. 10πμ-8μμ & Σάββατο 10πμ-3μμ.

Επίσης έχει ενεργοποιηθεί το δίκτυο αλληλέγγυων ατόμων που συλλέγουν σε διάφορες περιοχές. Η επικοινωνία μαζί τους με μήνυμα στο μέσσεντζερ.
Eliza Giannakaroni Αργυρούπολη, Ελληνικό
Ελισάβετ Σπύρου Ηλιούπολη και γύρω περιοχές
Chrisa Douzeni Ηλιούπολη
Ντασιου Μαρια Ν.Ιωνία, Μεταμόρφωση».
———————————————

Και ξεκινούμε την εκστρατεία για εύρεση κατοικιών, για να μη θεωρείται από κανέναν η φιλόξενη Πλατεία Βικτωρίας «μόνιμη λύση» ενός προβλήματος, που δημιουργεί κάθε τόσο μια πολιτική απάνθρωπη και επικίνδυνη για ολόκληρη την κοινωνία.

Αύριο στις 4 μ.μ. θα βρίσκομαι μαζί με το δύο μηνών μωράκι, που στην αρχή νόμισα ότι ήταν άψυχη κούκλα, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας. Του το υποσχέθηκα.

984

ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Γράψτε μια απάντηση