Δάφνη Καραγιάννη*
Δεν είχε μόνο πολύχρωμες τουλίπες και λευκές ορχιδέες. Είχε και τρεις-τέσσερις κίτρινες ζέρμπερες και μερικά λίλιουμ με διάπλατα ανοιγμένα πέταλα. Και σαν να μην έφταναν αυτά στη μέση κρύβονταν επτά τριαντάφυλλα. Τα ηγετικά στελέχη. Όχι, όχι σε τίποτα παλ χρώματα. Άλλο για τα μέλη. Στην κορυφή της ιεραρχίας δεν φτάνουν παρά μόνο τα κόκκινα τριαντάφυλλα. Και όχι μόνο τα ανθισμένα. Και μπουμπούκια, αρκεί να είναι έτοιμα να ξεπροβάλλουν και να φέρουν έστω μερικά απειλητικά αγκάθια ως ελαφρύ οπλισμό. Τα οβάλ φύλλα τόσο τα μικρά όσο και τα μεγάλα αναλαμβάνουν την κάλυψη.
Δεν ήταν συμμορία, ήταν μια ολόκληρη οργάνωση με διαρκή δομημένη δράση, που επιδιώκει να τρυπήσει, να πονέσει, να ματώσει χωρίς έλεος τα δάχτυλα που θα τολμήσουν να την ακουμπήσουν. Όχι μόνο να την ακουμπήσουν. Που θα την πλησιάσουν και θα την αμφισβητήσουν αυτήν και το σκοπό της.
Κάπως έπρεπε να βγει έξω όμως. Δεν μπορούσε να τριγυρίζει σαν αλήτισσα μέρα μεσημέρι στις γειτονιές της Αθήνας, να σουλατσάρει στα πεζοδρόμια και στις λαϊκές αγορές. Για τα αγκάθια όμως τι θα έλεγε; Ότι τα θέλει για τη δουλειά της; Τι δουλειά θα έλεγε ότι κάνει μια ανθοδέσμη; Αν δούλευε σε ψαραγορά μέχρι και μαχαίρι θα μπορούσε να έχει να κόβει τα τσέρκια. Αλλά τα αγκάθια δε μπορούσε να τα δικαιολογήσει. Χρειαζόταν ένα περιτύλιγμα.
Αυτά των ανθοπωλείων. Τα ανθοπωλεία εξάλλου είχαν άποψη και όλος ο κόσμος τα εμπιστευόταν. Αυτό είναι! Ήταν πιο εύκολο απ’ ότι νόμιζε, πήγε στο καλύτερο μάλιστα. Είδε τα αρχικά που της είπανε. ΑΠ «Άνθη-Ποώδη Φυτά». Κατέθεσε το καταστατικό της και πήρε το πιο όμορφο περιτύλιγμα. Τώρα μπορούσε να τριγυρνάει σε γάμους και βαφτίσεις νόμιμα.
Μέχρι και από μαγαζί με μπαλόνια τη ζητήσανε.Μια Κυριακή βρέθηκε μαζί με πολλές άλλες σε κεντρικό πεζόδρομο της πόλης. Δεν πρόλαβε να κάνει πολλά. Η διμοιρία εμφανίστηκε και την κυκλώσανε. Ένας την άρπαξε κρατώντας το περιτύλιγμα. Κοίταξε γύρω του. Είπε στους άλλους να κρατάνε τσίλιες. Την πήρε και δεν την πέταξε. Δεν την πάτησε. Ήθελε να τη χτυπήσει πρώτα για παραδειγματισμό. Είχε μόλις πιάσει μια ολόκληρη οργάνωση. Και είχε ήδη εντοπίσει και τα αγκάθια της. Της φέρθηκε όπως της άξιζε. Κατατρόπωσε τα διευθυντικά τριαντάφυλλα έτσι που πετάχτηκαν σαν κηλίδες αίματος στο πεζοδρόμιο.
-Εε τι κάνεις εκεί; Αφησέ την! Δεν είναι αυτή που ψάχνετε!
-Το ξέρω.
*Δικηγόρος μέλος του Παρατηρητηρίου στη Δίκη της Χρυσής Αυγής (Golden Dawn Watch)
Πηγή: efsyn.gr
