Δεν χρειάζεται, Κατερίνα Ντούσκα, να είσαι πολιτικός για να μιλήσεις για τα εγκλήματα κατά του λαού της Παλαιστίνης.
Εγώ, που πολιτικός δεν είμαι, μα ελεύθερη να έχω πολιτική σκέψη, θα αναφέρω μόνο κάποια ονόματα από τα εκατοντάδες. Μπορεί κάποτε να τ’ άκουσες.
Abdullah Tawalbeh, 19 χρονών.
Ραζάν αλ-Ναζαρ. Νοσηλεύτρια – διασώστρια 21 χρονών
Αχμεντ Αμπου Αμπεντ, 5 χρονών.
Α’έντ Αμπού Άμρο, 20 χρονών.
Momen Aby Eyada, αγνώστου ηλικίας, ανήλικος.
Μπιλάλ Μουσταφά Χαφάτζα, 17 χρονών.
Sajid Mazhar, διασώστης, 17 χρονών.
Είναι όλοι νεκροί από ισραηλινά όπλα.
Δεν έχει να μου πει κάτι το τραγούδι σου λοιπόν. Τίποτα απολύτως. Έχει να μου πει η απόγνωση της Ραζάν, όσο προσπαθούσε να περιθάλψει τραυματίες στη Λωρίδα της Γάζας πριν πέσει νεκρή. Όχι, δεν χρειάζεται να είσαι πολιτικός. Δεν χρειάζεται καθόλου. Χρειάζεται να έχεις διαλέξει πλευρά. Είμαι με τους Παλαιστίνιους. Είμαι με τις Ραζάν. Εσύ;
@ Gianna Kouka
