Η συμφωνία Ε.Ε.–Τουρκίας, που οριστικοποιήθηκε στις 18 Μαρτίου, φανερώνει το αποκρουστικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επισημοποιεί τους φράχτες σε κάθε χώρα, παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, ενεργοποιεί μηχανισμούς καταστολής, μετατρέπει το Αιγαίο σε πεδίο μάχης απέναντι στους Αυτή η συμφωνία έχει την υπογραφή και της ελληνικής κυβέρνησης. Πίσω από τα «δάκρυα για τους κατατρεγμένους πρόσφυγες», η κυβέρνηση Τσίπρα ξεκίνησε ήδη το ανθρωποκυνηγητό, τις συλλήψεις και τις απελάσεις. Χωρίς αναστολές κάνει “τη βρώμικη δουλειά”. Διαχωρίζει τους πρόσφυγες ανάλογα με τη χώρα καταγωγής τους, μετατρέπει τα hotspot σε κέντρα κράτησης – στρατόπεδα συγκέντρωσης, προκαλώντας ακόμη και την αντίδραση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ που αναστέλλει δραστηριότητες της στα ελληνικά νησιά. Οι κυβερνήσεις των χωρών της Ε.Ε. συνεχίζουν να εφαρμόζουν πολιτικές ενάντια στους πρόσφυγες και υπηρετούν το κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού, που καλλιεργεί η οικονομική ολιγαρχία και οι φασίστες, ότι δήθεν οι πρόσφυγες είναι απειλή για την ασφάλεια των Ευρωπαίων, όταν οι ίδιοι προξενούν πολέμους, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, υποδαυλίζουν θρησκευτικούς φανατισμούς, έθρεψαν διάφορες φονταμενταλιστικές οργανώσεις. Είναι οι ίδιοι που επιβάλλουν τη λιτότητα εναντίον όλων των ντόπιων πληθυσμών της Ευρώπης, με ακραία εκδοχή τις λαϊκές τάξεις της Ελλάδας. Αντίθετα το μεγαλύτερο μέρος του λαού, θεωρεί τους πρόσφυγες και μετανάστες/τριες καλοδεχούμενους, θέλει να σταματήσουν οι πόλεμοι και ο ξεριζωμός, παλεύει ενάντια στο ΝΑΤΟ και τις αντιπροσφυγικές πολιτικές των κυβερνήσεων και της Ε.Ε.
Η Αφρική μοιάζει να είναι η ήπειρος με την μεγαλύτερη και μακροβιότερη «τεχνογνωσία» στην διαχείριση προσφύγων. Ως γνωστόν, οι περισσότεροι άνθρωποι γίνονται πρόσφυγες για να αποφύγουν τον πόλεμο και τη βία. Η Αφρική λίγο μετά την εκδίωξη των ευρωπαϊκών αποικιοκρατικών στρατών επιβαρύνθηκε με πλείστες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Συνδυάζοντας στρατιωτική και οικονομική πίεση, με «ειρηνευτικές αποστολές» ή απροκάλυπτες εισβολές, στηρίζοντας ντόπιους δικτάτορες και τμήματα ή έμβρυα εγχώριων αστικών τάξεων, οι ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις, της Δύσης αλλά όχι μόνον, έχουν καθορίσει ότι στην Αφρική μαίνονται σήμερα πάνω από 20 πολεμικές συγκρούσεις, από το Σουδάν και τη Λιβύη ως τη Νιγηρία και τη Σομαλία. Όπως και το ότι από την Αφρική προέρχεται ένας στους τρεις πρόσφυγες παγκοσμίως, αν και η ήπειρος έχει μόλις το 16% του παγκόσμιου πληθυσμού.