«Αλέξανδρος Παναγούλης – Πρόβες Θανάτου», τιτλοφορείται το βιβλίο του δημοσιογράφου-συγγραφέα Κώστα Μαρδά, που κυκλοφορεί σε επανέκδοση από τις εκδόσεις Νίκας και παρουσιάζεται την Τρίτη, 3 Μαΐου, στις 7 μ.μ, στο Πάρκο Ελευθερίας, στην αίθουσα Τέχνης του Δήμου Αθηναίων, δίπλα από τον μνημειακό χώρο του ΕΑΤ-ΕΣΑ (Ειδικό Ανακριτικό Τμήμα Ελληνικής Στρατιωτικής Αστυνομίας).
Συμπληρώνονται σήμερα έξι χρόνια χωρίς τον Γιάννη Καλαϊτζή. Η απώλειά του συνέπεσε με την ανάδειξη του σημερινού πρωθυπουργού στην προεδρία της Ν.Δ. Και ένα από τα τελευταία του σκίτσα αναφερόταν ακριβώς στον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του κόμματος της Δεξιάς μεταξύ Μεϊμαράκη και Μητσοτάκη (σκίτσο 1).
Ο ακροδεξιός πινοτσετιστής Χοσέ Αντόνιο Καστ και ο αριστερός Γκαμπριέλ Μπόριτς, η ελπίδα του δημοκρατικού μετώπου στον β’ γύρο/AP Photo/Esteban Felix – Aliosha MarquezΕφιαλτικά αποτελέσματα έβγαλε ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στη Χιλή, καθώς πρώτος -και με πολλές πιθανότητες για νίκη και στον β’ γύρο- αναδείχθηκε ο ακροδεξιός, νοσταλγός του Πινοτσέτ και ομοϊδεάτης των Τραμπ-Μπολσονάρο, Χοσέ Αντόνιο Καστ. ● Θα συστρατευθούν οι δημοκρατικές δυνάμεις υπέρ του έτερου μονομάχου, του αριστερού Γκαμπριέλ Μπόριτς;
Στιγμιότυπο από τη διαδήλωση κατά Μπολσονάρο στην Μπραζίλια AP Photo/Eraldo Peres
Δεκάδες χιλιάδες Βραζιλιάνοι διαδήλωσαν χθες σε πολλές πόλεις της χώρας, αποκρινόμενοι σε κάλεσμα κινημάτων και κομμάτων της Αριστεράς, για να ζητήσουν για άλλη μια φορά την αποπομπή του ακροδεξιού προέδρου Ζαΐρ Μπολσονάρο και να καταγγείλουν τις αυξήσεις στο κόστος διαβίωσης.
Συνήθως, τα καλοκαίρια στην Ελλάδα δεν υπάρχουν «ειδήσεις». Οι μαθητές – σπουδαστές πηγαίνουν στον τόπο καταγωγής τους, εργάζονται εποχικά και ξεκλέβουν χρόνο για τη θάλασσα. Οι εργαζόμενοι ελπίζουν σε ολιγοήμερες διακοπές («τα μπάνια του λαού»). Τα δικαστήρια, και πολλές επιχειρήσεις κλείνουν τον Αύγουστο. Τα αστικά-πολιτικά επιτελεία ξεκουράζονται τρόπο τινά και αυτά, χωρίς να παραλείπουν την εξεργασία «αναπτυξιακών» και άλλων νομοθετικών πρωτοβουλιών, έχοντας κατά νου την υπερψήφιση σημαντικών «μεταρρυθμίσεων» στις φθινοπωρινές ολομέλειες της Βουλής. Ωστόσο, τα καλοκαίρια του 1965 και του 2015 ήταν από τα πιο «ζεστά» πολιτικά, σταθμοί στην ιστορία της Αριστεράς και του κινήματος στην Ελλάδα. Το 1965 είχαμε τα «Ιουλιανά» (ένα κίνημα καθημερινών διαδηλώσεων – συγκρούσεων ενάντια στα «παλατιανά» κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα που κράτησε πάνω από 70 ημέρες) και το 2015 είχαμε την κύκνειο άσμα του «αντιμνημονιακού» αγώνα του ελληνικού λαού με τα (κατόπιν εορτής) capital controls, το δημοψήφισμα και την ταξική – πολιτική διαίρεση της κοινωνίας και την ντροπιαστική προδοσία του Συριζα που υπέγραψε 3ο μνημόνιο ξεπουλήματος και λιτότητας για να ξανακερδίσει τις εκλογές ξαναβαφτισμένος (μεταλλαγμένος) διαχειριστής του TINA (There Is No Alternative).
Και στις δύο περιπτώσεις ο φτωχός κόσμος, οι εργαζόμενοι υπερασπίστηκαν την «φιλολαϊκή» κυβέρνησή «τους» και άνοιξαν τα αυτιά και το μυαλό στα λόγια της Αριστεράς. Αλλά, φευ, και τις δύο φορές η Αριστερά αποδείχτηκε φοβική, κατώτερη των περιστάσεων, ανίκανη να καθοδηγήσει μια νίκη και πολύ πίσω από την κίνηση και διαθέσεις του εργατόκοσμου.
Αλλά ας βάλουμε, πρώτα, τα γεγονότα σε μια σειρά (με έμφαση στο καλοκαίρι του 1965, ως πιο ξεθωριασμένο στην συλλογική μνήμη).
Δεν χωράνε περισσότερα από 40 χρόνια αγωνιστικής πορείας σε 250 λέξεις. Από το Πολυτεχνείο του 1973 μέχρι όλους τους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες της Μεταπολίτευσης: εργατικές κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις ενάντια στην κρατική τρομοκρατία που κόσμια αναφέρεται ως καταστολή, κινήσεις για την υπεράσπιση των «συνήθων υπόπτων» πολιτικών κρατουμένων, συλλογικές προσπάθειες βάσης και αλληλεγγύης. Κάθε έμπρακτη αμφισβήτηση της εξουσίας που βρισκόταν στον δρόμο για να διεκδικήσει όχι μόνο δικαιοσύνη αλλά για να ανοίξει και μια χαραγματιά στην ουτοπία ήταν ο τόπος συνάντησης με τον Μάκη.
