Όταν πρωτογνώρισα τον Ηλία Παναγιώταρο, ήταν στο βαριά οχυρωμένο κατάστημα που λειτουργούσε ως επιχείρηση ένδυσης και πολιτικό αρχηγείο του. Σκληροτράχηλοι άντρες φύλαγαν την πόρτα, ενώ ορισμένες εσωτερικές πόρτες ήταν οχυρωμένες με χαλύβδινες πλάκες. Οι τοίχοι της αυλής ήταν ψηλοί και γύρω-γύρω υπήρχε σύρμα ξυραφιού. «Είμαστε σε εμφύλιο πόλεμο», μου είπε. «Ένα νέο είδος εμφυλίου πολέμου: από τη μία πλευρά θα υπάρχουν εθνικιστές σαν εμάς. Από την άλλη πλευρά θα υπάρξουν αναρχικοί και άνθρωποι που κατέστρεψαν αυτή τη χώρα».