Δολοφονήθηκε από το ΚΡΑΤΟΣ στις 17/11/1985. Οι δολοφονίες των έμμισθων μπράβων του κράτους καταγράφονται στη συλλογική μνήμη.
….Δεν ήξερε. που να ‘ξερε. Δεν το περίμενε. Στα δεκαπέντε σου χρόνια δεν είσαι ούτε αναρχικός ούτε κομμουνιστής. Είσαι κάτι πολύ περισσότερο. Ερωτευμένος με την Ζωή. Ερωτευμένος με την εξέγερση. Ερωτευμένος με την επανάσταση. Ερωτευμένος με ένα τραγούδι και δυό μαύρα μάτια….
Πέντε χρόνια μετά την δολοφονία της Κανελλοπούλου και του Κουμή.Οι “σοσιαλιστές” είναι στη εξουσία με σύνθημα “για ακόμα καλύτερες μέρες” και με άγρια οικονομικά μέτρα.O «λήθαργος» της κομμουνιστικής αριστεράς συνεχίζεται με μικρά διαλείμματα. Έτσι κι αλλιώς όλοι μαζί έχουν δώσει το ΠΑΡΩΝ στο προσκλητήριο για την ενίσχυση του «σοσιαλιστικού μετασχηματισμού» με το αζημίωτο, βέβαια, πάντοτε σε πολιτικά προνόμια, παροχές και θέσεις στον κρατικό μηχανισμό.Υπουργοί δημόσιας “τάξης” ήταν ο Τσούρας, Κουτσόγιωργας. Στην “Επέτειο του Πολυτεχνείου” , στη “καθιερωμένη πορεία” στο κέντρο της Αθήνας όλα κυλούσαν ομαλά.Μοναδική απώλεια η τζαμαρία του ξενοδοχείου Χίλτον. Μια κλούβα με αστυνομικούς παραμένει στην οδό Στουρνάρη στο πολυτεχνείο.Διαδηλωτές και αναρχικοί προσπαθούν να την απομακρύνουν απο το σημείο. Ο Μιχάλης βρίσκεται κάπου εκεί τριγύρω.Γίνεται επίθεση στην κλούβα των ΜΑΤ, που είναι σταθμευμένη στη συμβολή των οδών Στουρνάρη και Μπόταση. Οι μπάτσοι βγαίνουν έξω και ο μπάτσος των ΜΑΤ, Αθανάσιος Μελίστας γονατίζει,σημαδεύει ευθεία και δολοφονεί με το υπηρεσιακό του περίστροφο τον 15χρονο Μιχάλη Καλτεζά σκοπεύοντας και πυροβολώντας τον από πίσω στο κεφάλι. Ακολουθεί τεράστια πορεία η πόλη »καίγεται».Το χημείο στην Σόλωνος καταλαμβάνεται με αίτημα την καταδίκη του Μελίστα. Ο πρύτανης Σταθόπουλος σε συνεννόηση με τον Παπανδρέου αποφασίζουν την άρση του ασύλου κάτι που δεν είχε συμβεί ποτέ μετά την εξέγερση του πολυτεχνείου το 1973..Η αστυνομία δίνει »υπόσχεση» για ειρηνική εκκένωση του κτιρίου κάτι που δεν τηρεί ποτέ! Την εκκένωση ακολουθούν δακρυγόνα, 37 συλλήψεις και άγριοι ξυλοδαρμοί..Δεν είναι τυχαία η δολοφονία του Μιχάλη. Ήταν μια πράξη τρομοκράτησης, μια ενέργεια προμελετημένη. Άλλωστε ο δολοφόνος Μελίστας δεν ήταν κάποιος τυχαίος μπάτσος, ήταν το πρότυπο των εκσυγχρονιστών της κρατικής θηριωδίας. Εκπαιδευμένος και πολύ καλός σκοπευτής. Αυτό που ζητούν όλοι για τους ραβδούχους εγκληματίες.Ένα τέτοιο υποκείμενο σε μια τέτοια εμπόλεμη ζώνη δεν στέλνεται τυχαία στην συγκεκριμένη μέρα. Η επιλογή είχε περίτεχνα γίνει και η δολοφονία είχε στηθεί για τα καλά. Ίσως, όπως λέγεται, να στόχευε σε άλλο πρόσωπο που πρωταγωνιστούσε στις συγκρούσεις. Σημασία πάντως έχει πως το έγκλημα ήταν προμελετημένο. Γι’ αυτό και ο δολοφόνος αθωώθηκε στην κυριολεξία.Το δικαστήριο τον »καταδικάζει» πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση (με ανασταλτικό χαρακτήρα) και αθωώνεται στις 25/1/1990 από το Εφετείο“.Οι διαδηλώσεις, η κατάληψη του χημείου είναι η απόδειξη ότι πάθος και η οργή μερικών ανθρώπων δεν μπορούν να προκαλέσουν συγκρούσεις αν δεν συντεθούν με τις διαθέσεις πολλών ακόμη (εκατοντάδων και χιλιάδων).
Πηγη:http://parodos.wordpress.com/2007/11/17/%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%84%CE%B5%CE%B6%CE%B1%CF%83-%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%B7%CE%BB-%CE%B5%CF%84%CF%8E%CE%BD-15-%CF%83%CF%87%CE%AE%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85/
