Αποκλείοντας τους δημοσιογράφους από τα χοτ σποτ: Στρατιωτικός χώρος, μιλιταριστική αντιμετώπιση, διολίσθηση στην καταστολή της ελευθερίας του Τύπου

Αποκλείοντας τους δημοσιογράφους από τα χοτ σποτ: Στρατιωτικός χώρος, μιλιταριστική αντιμετώπιση, διολίσθηση στην καταστολή της ελευθερίας του Τύπου

 

 

hotspot

 

Με την προ δύο ημερών, οδηγία του, η οποία χαρακτηρίζεται «προσωρινή», ο αναπληρωτής υπουργός Μετανάστευσης, ο διακοσμητικός στον ρόλο του, Γιάννης Μουζάλας, ενημερώνει δημοσιογράφους (των τηλεοπτικών συνεργείων και όχι μόνο) και κοινή γνώμη ότι μέχρι νεωτέρας θα απαγορεύεται η είσοδος και η κάλυψη όσων συμβαίνουν εντός των υπό ίδρυση ή κατασκευή χοτ σποτ σε όλη την Ελλάδα.

Η δια­τύ­πω­ση βέ­βαια της οδη­γί­ας – εντο­λής είναι πιο ανοι­χτή. Μιλά γε­νι­κά για όλους τους πι­θα­νούς χώ­ρους όπου φι­λο­ξε­νού­νται πρό­σφυ­γες, πάντα μέχρι νε­ω­τέ­ρας – έξοχο δά­νειο από ημε­ρή­σια δια­τα­γή στρα­τιω­τι­κής μο­νά­δας. Ως πρό­σχη­μα εμ­φα­νί­ζε­ται η απρό­σκο­πτη ερ­γα­σία εκεί­νων που έχουν ανα­λά­βει να στή­σουν τα χοτ σποτ ή τους άλ­λους χώ­ρους φι­λο­ξε­νί­ας καθώς και η σχε­τι­κή προ­συ­νεν­νό­η­ση με τους συ­ντο­νι­στές του κάθε κέ­ντρου – στρα­το­πέ­δου συ­γκέ­ντρω­σης, προ­κει­μέ­νου να επι­βλη­θεί η σχε­τι­κή απα­γό­ρευ­ση.

Μέχρι την ώρα που γρά­φο­νται αυτές οι γραμ­μές, με­σά­νυ­χτα Τε­τάρ­της προς Πέμ­πτη, η αντι­με­τώ­πι­ση αυτής της απα­γό­ρευ­σης από πλευ­ράς δη­μο­σιο­γρα­φι­κού κό­σμου υπήρ­ξε αμ­φί­ση­μη, χλια­ρή και ελά­χι­στα κα­τα­δι­κα­στι­κή και κα­ταγ­γελ­τι­κή. Μόνο η ΠΟΕΣΥ έβγα­λε με σχε­τι­κή κα­θυ­στέ­ρη­ση, ανα­κοί­νω­ση η οποία στη­λί­τευε την εν τοις πράγ­μα­σι επι­βο­λή κα­τά­στα­σης έκτα­κτης ανά­γκης σε όλη την επι­κρά­τεια με πε­ρι­στο­λή των συ­νταγ­μα­τι­κών δια­τά­ξε­ων περί ελευ­θε­ρί­ας του Τύπου. Γιατί ενώ η αρ­χι­κή ανά­γνω­ση φαί­νε­ται να αφορά μόνο τα τη­λε­ο­πτι­κά συ­νερ­γεία, ο σύν­δε­σμός «και» προ­σθέ­τει τους δη­μο­σιο­γρά­φους γε­νι­κά και προ­φα­νώς και τους φω­το­ρε­πόρ­τερ ανά­με­σα τους.

Την ίδια στιγ­μή βρέ­θη­καν ουκ ολί­γοι κον­δυ­λο­φό­ροι υπο­στη­ρι­κτές της τρι­το­μνη­μο­νια­κής συ­γκυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛ, οι οποί­οι θε­ω­ρούν το εν λόγω μέτρο και την απα­γό­ρευ­ση, «στοι­χειώ­δη προ­στα­σία της αξιο­πρέ­πειας των προ­σφύ­γων(!)». Προ­χω­ρούν μά­λι­στα ένα βήμα πα­ρα­πά­νω και υπο­στη­ρί­ζουν ότι «φυ­σι­κά δεν θα υπάρ­χει πρό­βλη­μα, αν ο πρό­σφυ­γας δίνει την άδεια του και πα­ρα­χω­ρεί συ­νέ­ντευ­ξη ή βι­ντε­ο­σκο­πεί­ται ΕΞΩ (!!!) από τον χώρο φι­λο­ξε­νί­ας του».

Ορι­σμέ­νοι δεί­χνουν ή κά­νουν πως δεν κα­τα­λα­βαί­νουν. Ας θυ­μη­θού­με λοι­πόν την αλ­φα­βή­τα…

1. Ο δη­μο­σιο­γρά­φος είναι εκεί­νος που πάει, βλέ­πει, κα­τα­γρά­φει, τεκ­μη­ριώ­νει, ανα­με­τα­δί­δει, γρά­φο­ντας, μι­λώ­ντας, επι­κε­ντρώ­νο­ντας, σχο­λιά­ζο­ντας. Με το μο­λύ­βι, το πλη­κτρο­λό­γιο, το μι­κρό­φω­νο, τη φω­το­γρα­φι­κή μη­χα­νή (όταν μι­λά­με για φω­το­ρε­πόρ­τερ). Σε μια χώρα που βρί­σκε­ται αντι­μέ­τω­πη με τα τε­ρά­στια αδιέ­ξο­δα της τρι­το­μνη­μο­νια­κής συ­γκυ­βέρ­νη­σης και την μι­λι­τα­ρι­στι­κή αντι­με­τώ­πι­ση της προ­σφυ­γιάς, επι­βάλ­λε­ται η πα­ρου­σία δη­μο­σιο­γρά­φων πα­ντού. Με γνώ­μο­να μόνο τις αρχές και τη δε­ο­ντο­λο­γία. Αν όμως και πι­θα­νώς βρε­θού­με μπρο­στά σε πε­ρι­στα­τι­κά του στυλ της Ουγ­γα­ρέ­ζας δη­μο­σιο­γρά­φου που έβαζε τρι­κλο­πο­διές σε οι­κο­γέ­νειες προ­σφύ­γων, τότε η αντι­με­τώ­πι­ση και η απο­μό­νω­ση των κατ΄όνομα λει­τουρ­γών του Τύπου θα πρέ­πει να είναι άμεση, ρι­ζι­κή και χωρίς κα­θυ­στε­ρή­σεις. Αυτό όμως είναι ένα εν­δε­χό­με­νο το οποίο δεν χρειά­ζε­ται ούτε προ­α­παι­τεί γε­νι­κή, κα­θο­λι­κή και επι­κίν­δυ­νη απα­γό­ρευ­ση δη­μο­σιο­γρα­φι­κής κά­λυ­ψης. Και φυ­σι­κά το πα­ρα­πά­νω πα­ρά­δειγ­μα δεν απο­τε­λεί και δεν απο­τε­λού­σε άσκη­ση δη­μο­σιο­γρα­φί­ας, αλλά ρα­τσι­στι­κή, εκ­μη­δε­νι­στι­κή και επι­θε­τι­κή συ­μπε­ρι­φο­ρά και πράξη και ως τέ­τοια πρέ­πει να αντι­με­τω­πί­ζε­ται και να απο­μο­νώ­νε­ται. Μα­ντέψ­τε όμως : Την αθλιό­τη­τα της Ουγ­γα­ρέ­ζας «δη­μο­σιο­γρά­φου» την κα­τέ­γρα­ψε συ­νά­δελ­φος της, ο οποί­ος ήταν δίπλα της την ώρα του πε­ρι­στα­τι­κού και κα­τέ­γρα­φε τα γε­γο­νό­τα. Φα­ντα­στεί­τε να ίσχυε… απα­γό­ρευ­ση δη­μο­σιο­γρα­φι­κής κά­λυ­ψης. Δεν θα το μά­θαι­νε άν­θρω­πος.

2. Ο Μου­ζά­λας ομο­λο­γεί στην ανα­κοί­νω­ση του ότι η απα­γό­ρευ­ση προ­ήλ­θε έπει­τα από προ­συ­νεν­νό­η­ση με τους συ­ντο­νι­στές λει­τουρ­γί­ας των χοτ σποτ. Τα χοτ σποτ είναι χώροι πρώην στρα­το­πέ­δων. Ανή­κουν στο υπουρ­γείο Άμυ­νας. Γε­νι­κός και ει­δι­κοί συ­ντο­νι­στές είναι στρα­τιω­τι­κοί. Οι στρα­τιω­τι­κοί εχθρεύ­ο­νται τον Τύπο, εχθρεύ­ο­νται την (απο)κά­λυ­ψη των πι­θα­νών, απάν­θρω­πων πρα­κτι­κών και συν­θη­κών δια­βί­ω­ση στα χοτ σποτ, εχθρεύ­ο­νται την ανά­δει­ξη των ελ­λεί­ψε­ων, σε τρό­φι­μα, νερό, κλι­νο­σκε­πά­σμα­τα, έχουν αλ­λερ­γία στον δη­μό­σιο έλεγ­χο και τη λο­γο­δο­σία. Είναι προ­φα­νές ότι δεν θέ­λουν δη­μο­σιο­γρά­φους στα πόδια τους, πέραν ίσως των λίγων εκλε­κτών που είναι οι πά­γιοι και στα­θε­ροί ρε­πόρ­τερ του υπουρ­γεί­ου Άμυ­νας και όσο να ‘ναι απο­τε­λούν «γνω­στές φυ­σιο­γνω­μί­ες» και (εν­δε­χο­μέ­νως πάλι) μπο­ρούν να εξω­ρα­ΐ­σουν κα­τα­στά­σεις και γε­γο­νό­τα, απο­κρύ­πτο­ντας τις ενο­χλη­τι­κές για τη στρα­τιω­τι­κή ηγε­σία, λε­πτο­μέ­ρειες με… αρετή και τόλμη! Υπεν­θυ­μί­ζε­ται ότι εθνι­κός συ­ντο­νι­στής για την ίδρυ­ση και τη λει­τουρ­γία των χοτ σποτ – στρα­το­πέ­δων συ­γκέ­ντρω­σης είναι ο προ­ερ­χό­με­νος από τις ει­δι­κές δυ­νά­μεις, υπο­στρά­τη­γος Κων­στα­ντί­νος Φλώ­ρος, ο οποί­ος έχει υπο­κα­τα­στή­σει ου­σιω­δώς τον Μου­ζά­λα στη δια­χεί­ρι­ση της κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας των προ­σφύ­γων και της κα­τά­λη­ξης των αν­θρώ­πων αυτών στα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης.

3. Η απα­γό­ρευ­ση Μου­ζά­λα «δι­καιώ­νει» το «κε­κτη­μέ­νο Δέν­δια», στα δη­μο­σιο­γρα­φι­κά άβατα της Αμυ­γδα­λέ­ζας, του Πα­ρα­νε­στί­ου και της Κο­ρίν­θου. Έρ­χε­ται επί­σης να νο­μι­μο­ποι­ή­σει τις κατά και­ρούς αθλιό­τη­τες των ΜΑΤ που είχαν επι­τε­θεί και εξω­θή­σει βίαια δη­μο­σιο­γρά­φους και συ­νερ­γεία για πα­ρά­δειγ­μα στην Ει­δο­μέ­νη στα μέσα του φθι­νο­πώ­ρου, λίγο πριν την εκ­κα­θά­ρι­ση του εκεί πρό­χει­ρου κα­ταυ­λι­σμού. Η δια­τύ­πω­ση μά­λι­στα που επι­λέ­γει ο δια­κο­σμη­τι­κός υπουρ­γός Με­τα­νά­στευ­σης για απα­γό­ρευ­ση μέχρι νε­ω­τέ­ρας σε όλους τους «χώ­ρους φι­λο­ξε­νί­ας» αφή­νει ανοι­κτό το εν­δε­χό­με­νο νέων επι­χει­ρή­σε­ων κα­τα­στο­λής και βίας στην Ει­δο­μέ­νη, σε ση­μεία της εθνι­κής οδού, ακόμη και στην πλα­τεία Βι­κτω­ρί­ας, προ­κει­μέ­νου να γί­νουν επι­χει­ρή­σεις – σκού­πα, επι­χει­ρή­σεις μα­ζι­κής με­τα­φο­ράς και εγκλει­σμού των προ­σφύ­γων, μα­κριά από το ελεγ­κτι­κό και δη­μο­κρα­τι­κό μάτι του Τύπου.

4. Αυτή την αθλιό­τη­τα Μου­ζά­λα, βρέ­θη­καν «δη­μο­σιο­γρά­φοι» να την υπο­στη­ρί­ξουν, με άξονα τη δήθεν ευαι­σθη­σία για την αξιο­πρέ­πεια των προ­σφύ­γων… Η αξιο­πρέ­πεια των προ­σφύ­γων δο­κι­μά­ζε­ται από τον κα­τα­να­γκα­στι­κό εγκλει­σμό σε χοτ σποτ, δο­κι­μά­ζε­ται από την αναλ­γη­σία της τρι­το­μνη­μο­νια­κής συ­γκυ­βέρ­νη­σης, δο­κι­μά­ζε­ται από τις τα­λαι­πω­ρί­ες και τις κα­κου­χί­ες, από τα συρ­μα­το­πλέγ­μα­τα στα σύ­νο­ρα, από τα τρύ­πια σω­σί­βια στη θά­λασ­σα, την έλ­λει­ψη τρο­φής και νερού, την έλ­λει­ψη αν­θρω­πιάς. Αυτά όμως χρειά­ζο­νται και κά­ποιους ώστε να τα δεί­ξουν, να τα ανα­δεί­ξουν, να τα προ­βά­λουν και να τα πα­ρου­σιά­σουν, δί­νο­ντας φωνή, ει­κό­να, λόγο και ήχο στο δράμα και τη δο­κι­μα­σία. Αυτοί είναι οι δη­μο­σιο­γρά­φοι, έλ­λη­νες και ξένοι, είναι φω­το­ρε­πόρ­τερ, όπως ο καί­ριος Μά­ριος Λώλος ή ο ικα­νός Γιάν­νης Μπε­χρά­κης, των οποί­ων τη δου­λειά στην Ει­δο­μέ­νη ή την εθνι­κή οδό πα­ρα­κο­λου­θή­σα­με και προ­βάλ­λα­με και στο Rproject. Μάλ­λον όμως υπάρ­χουν και… «δη­μο­σιο­γρά­φοι» που θέ­λουν να φι­μώ­σουν τη δου­λειά ενός Λώλου ή ενός Μπε­χρά­κη και να κου­κου­λώ­σουν με πέπλο μυ­στη­ρί­ου και αδια­φά­νειας τις δρα­μα­τι­κές εξε­λί­ξεις στην τρα­γω­δία των προ­σφύ­γων, των παι­διών και των οι­κο­γε­νειών τους.

5. Το γιατί θέλει η συ­γκυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛ να φι­μώ­σει τον Τύπο στο ζή­τη­μα της προ­σφυ­γιάς μάλ­λον προ­κύ­πτει από τις δικές της ιδιαί­τε­ρες ικα­νό­τη­τες στη διο­λί­σθη­ση σε ένα όλο και πιο ασφυ­κτι­κό πε­ρι­βάλ­λον για τις ατο­μι­κές ελευ­θε­ρί­ες και τα αν­θρώ­πι­να δι­καιώ­μα­τα. Όταν προ­γραμ­μα­τί­ζε­ται το στή­σι­μο στρα­το­πέ­δων συ­γκέ­ντρω­σης σε όλη σχε­δόν την επι­κρά­τεια, το τε­λευ­ταίο που πρέ­πει να προ­κύ­ψει είναι μια διαρ­κής, ελεγ­κτι­κή, απο­κα­λυ­πτι­κή, κα­ταγ­γελ­τι­κή και διαρ­κής κά­λυ­ψη γε­γο­νό­των, ανε­παρ­κειών, ελ­λεί­ψε­ων και ρα­τσι­στι­κών συ­μπε­ρι­φο­ρών ή πα­ρα­βιά­σε­ων σε βάρος των προ­σφύ­γων κάθε ηλι­κί­ας και φύλου. Η απά­ντη­ση από τους αν­θρώ­πους του Τύπου πρέ­πει να είναι άμεση και καί­ρια: Η απα­γό­ρευ­ση Μου­ζά­λα πρέ­πει να μεί­νει στα χαρ­τιά… Μια ημε­ρή­σια δια­τα­γή χωρίς προ­σκλη­τή­ριο πρό­θυ­μων φα­ντά­ρων. Γιατί οι (σω­στοί) δη­μο­σιο­γρά­φοι δεν είναι τα στρα­τιω­τά­κια κα­νε­νός.

Πηγή:rproject.gr

126

ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Γράψτε μια απάντηση