Παιδιά μεταναστών σε χώρο κράτησης στο Tornillo, Tex.CreditCreditMike Blake / Reuters
Από τον Caitlin Dickerson
Σε καταυλισμούς από το Κάνσας έως τη Νέα Υόρκη, εκατοντάδες παιδιά μεταναστών τις τελευταίες εβδομάδες, αφυπνίστηκαν στη μέση της νύχτας και επιβιβάστηκαν σε λεωφορεία, με σακίδια και πρόχειρο φαγητό, για ένα ταξίδι στο νέο σπίτι τους: έναν άγονο καταυλισμό με σκηνές σε μια μεγάλη περιοχή στην έρημο του Δυτικού Τέξας.
Μέχρι τώρα, τα περισσότερα παιδιά, χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, που κρατούνταν από τις ομοσπονδιακές αρχές μετανάστευσης, είχαν φιλοξενηθεί σε ανάδοχες οικογένειες ή σε καταυλισμούς και κοιμόταν δύο ή τρία σε ένα δωμάτιο. Αυτά πήγαιναν σχολείο και είχαν τακτικές επαφές με τους νόμιμους εκπροσώπους που τους είχαν ανατεθεί οι υποθέσεις μετανάστευσης των παιδιών.
Αλλά, στις σειρές των σκηνών στο χρώμα της άμμου στο Tornillo, Tex., τα παιδιά είναι χωρισμένα σε ομάδες των 20, κατά με το φύλο και κοιμούνται σε κουκέτες. Δεν υπάρχει σχολείο: Στα παιδιά έχουν δοθεί φυλλάδια εργασίας, την οποία δεν έχουν καμία υποχρέωση να ολοκληρώσουν. Η πρόσβαση στις νομικές υπηρεσίες είναι περιορισμένη.
Αυτά τα νυχτερινά ταξίδια έγιναν σε ολόκληρη τη χώρα, καθώς η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προσπαθεί να βρει χώρο για πάνω από 13.000 κρατούμενα παιδιά μεταναστών – ο μεγαλύτερος πληθυσμός όλων των εποχών – των οποίων ο αριθμός αυξήθηκε πάνω από πέντε φορές σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο.
Ο μέσος χρόνος που τα παιδιά των μεταναστών κρατούνται σχεδόν διπλασιάστηκε κατά την ίδια περίοδο, από 34 σε 59 ημέρες, σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών, το οποίο έχει αναλάβει τη φροντίδα τους.
Για να αντιμετωπιστεί ο αυξανόμενος πληθυσμός στους καταυλισμούς, οι οποίοι βρίσκονται περίπου στο 90% της δυναμικότητάς τους ήδη από το Μάιο, έχει ξεκινήσει μια μαζική αναδιάρθρωση που δεν δείχνει κανένα σημάδι επιβράδυνσης. Κάθε εβδομάδα εκατοντάδες παιδιά στέλνονται στο Δυτικό Τέξας από τους καταυλισμούς, συνολικά έως τώρα άνω των 1.600.
Ο καταυλισμός στο Tornillo, εξοπλισμένος με κινητές τουαλέτες, λειτουργεί σαν μια μικρή, αναδυόμενη πόλη, περίπου 35 μίλια νοτιοανατολικά του El Paso, στα σύνορα με το Μεξικό. Οι κλιματιζόμενες σκηνές ποικίλουν σε μέγεθος και χρησιμοποιούνται για τη στέγαση, την αναψυχή και την ιατρική περίθαλψη. Αρχικά ο καταυλισμός άνοιξε τον Ιούνιο για 30 ημέρες, με χωρητικότητα 400 άτομα, επεκτάθηκε τον Σεπτέμβριο για να μπορεί να φιλοξενήσει 3.800 άτομα και αναμένεται να παραμείνει ανοικτός τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους.
«Είναι συνηθισμένο να χρησιμοποιούνται καταυλισμοί υποδοχής, όπως γινόταν σε στρατιωτικές βάσεις στο παρελθόν, και πρόθεση είναι να χρησιμοποιηθούν αυτές οι προσωρινές εγκαταστάσεις μόνο όσο χρειάζεται», δήλωσε η Evelyn Stauffer, εκπρόσωπος του Τμήματος Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών.
Η κ. Stauffer δήλωσε ότι η ανάγκη ύπαρξης μιας πόλης από σκηνές αντικατοπτρίζει τα σοβαρά προβλήματα στο μεταναστευτικό σύστημα.
«Ο αριθμός των οικογενειών και των ασυνόδευτων αλλοδαπών παιδιών που συλλαμβάνονται είναι σύμπτωμα ενός μεγαλύτερου προβλήματος, δηλαδή ενός αποδιοργανωμένου συστήματος μετανάστευσης», ανέφερε η κ. Stauffer. «Οι ηλικίες τους και το επικίνδυνο ταξίδι που κάνουν τα ασυνόδευτα αλλοδαπά παιδιά τα καθιστούν ευάλωτα στο εμπόριο ανθρώπων, στην εκμετάλλευση και στην κακοποίηση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο H.H.S. προστρέχει στον πρόεδρο για να καλέσει το Κογκρέσο να μεταρρυθμίσει αυτό το αποδιοργανωμένο σύστημα «.
Όμως, οι μαζικές αυτές μεταφορές προκαλούν ανησυχία στους υποστηρικτές των μεταναστών, οι οποίοι ήδη ανησυχούσαν για τις μεγάλες χρονικές περιόδους που τα παιδιά των μεταναστών βρίσκονταν υπό ομοσπονδιακή επιμέλεια.
Οι περίπου 100 καταυλισμοί, που μέχρι σήμερα ήταν οι κύριες τοποθεσίες για τη στέγαση κρατουμένων παιδιών των μεταναστών, έχουν λάβει άδεια καταλληλότητας και παρακολουθούνται από κρατικές αρχές για την προστασία των παιδιών, οι οποίες επιβάλλουν απαιτήσεις ασφάλειας και εκπαίδευσης καθώς και πρόσληψη και κατάρτιση προσωπικού.
Ο καταυλισμός με σκηνές στο Tornillo, από την άλλη, δεν έχει άδεια καταλληλότητας παρά μόνο οδηγίες που έχουν δημιουργηθεί από το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών. Για παράδειγμα, η σχολική φοίτηση δεν απαιτείται εδώ, όπως συμβαίνει στους κανονικούς καταυλισμούς για τα παιδιών των μεταναστών.
Ο Mark Greenberg, ο οποίος επόπτευε τη φροντίδα παιδιών των μεταναστών υπό τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, βοήθησε να δημιουργηθούν οι κατευθυντήριες γραμμές για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Είπε ότι ο οργανισμός προσπάθησε «στο μέγιστο δυνατό βαθμό» να εξασφαλίσει ότι οι συνθήκες σε εγκαταστάσεις όπως αυτή στο Tornillo θα είναι παρόμοιες με αυτές των κανονικών καταυλισμών «, όμως σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό είναι δύσκολο ή αδύνατο να γίνει».
Αρκετοί εργαζόμενοι, που απασχολούνταν στους καταυλισμούς, οι οποίοι μίλησαν ανώνυμα, υπό το φόβο απόλυσης, περιέγραψαν ότι η μετακίνηση των παιδιών έχει γίνει συνήθης πρακτική: Για να αποφευχθούν οι απόπειρες διαφυγής, οι μετακινήσεις πραγματοποιούνται αργά τη νύχτα, γιατί τότε τα παιδιά είναι ποιο δύσκολο να ξεφύγουν. Για τον ίδιο λόγο, στα παιδιά παρέχεται γενικά περιορισμένη πληροφόρηση ότι θα μετακινηθούν.
Τα παιδιά από ένα καταυλισμό στο Midwest, ήταν μεταξύ εκείνων που μεταφέρθηκαν πρόσφατα στο Tornillo. Από αυτά περίπου δύο δωδεκάδες παιδιά πληροφορήθηκαν, μόλις λίγες ώρες πριν από την επιβίβασή τους στα λεωφορεία για την επικείμενη μετακίνησή τους- σύμφωνα με έναν από τους εργαζόμενους στον καταυλισμό, και τα παιδιά μπορεί να πανικοβλήθηκαν ή να προσπαθήσαν να διαφύγουν.
Τα παιδιά φορούσαν ζώνες που έφεραν γραμμένους αριθμούς τηλεφώνου για τις επαφές έκτακτης ανάγκης τους. Ένα νεαρό αγόρι ρώτησε έναν εργαζόμενο του καταυλισμού αν θα τον φροντίζουν στο Τέξας. Ο εργαζόμενος του απάντησε θετικά, και του είπε η μετακίνησή δίνει τη δυνατότητα να δημιουργηθεί χώρος για άλλα παιδιά όπως αυτός, που παραμένουν στα σύνορα και χρειάζονταν ένα μέρος για να ζήσουν.
Μερικοί υπάλληλοι φώναζαν όταν έμαθαν για τη μετακίνηση, δήλωσε εργαζόμενος στον καταυλισμό, φοβούμενοι για τις συνθήκες των νέων καταλυμάτων για τα παιδιά που είχαν φροντίσει. Ορισμένοι προσπάθησαν να διαμαρτυρηθούν. Αλλά οι διευθυντές εξήγησαν ότι έπρεπε να γίνουν αυτές οι επιλογές για να αντιμετωπιστεί ο υπερπληθυσμός.
Η ανάγκη για καταυλισμούς παιδιών των μεταναστών εντάθηκε αυτό το καλοκαίρι, όταν στον ήδη μεγάλο αριθμό προστέθηκαν πάνω από 2.500 παιδιά που πέρασαν τα σύνορα και διαχωρίστηκαν από τους γονείς τους, σύμφωνα με την πολιτική μηδενικής ανοχής της διοίκησης του Trump. Αλλά αυτά τα παιδιά είναι μόνο ένα μέρος του συνολικού αριθμού των ατόμων που κρατούνται σήμερα.
Τα περισσότερα από τα κρατούμενα παιδιά διέσχισαν μόνα τους τα σύνορα, χωρίς τους γονείς τους. Κάποια τα διέσχισαν παράνομα. άλλα ζητώντας άσυλο.
Τα παιδιά που θεωρούνται «ασυνόδευτοι ανήλικοι» είτε επειδή διαχωρίστηκαν από τους γονείς τους είτε διέσχισαν μόνα τα σύνορα, κρατούνται υπό ομοσπονδιακή επιτήρηση μέχρις ότου μπορέσουν να βρεθούν ανάδοχοι, συνήθως συγγενείς ή οικογενειακοί φίλοι, οι οποίοι θα δεχθούν να τα φιλοξενήσουν μέχρις ότου η υπόθεση τους εκδικαστεί.
Η παραμονή στο Τέξας πρέπει να είναι προσωρινή. Η κυβέρνηση από το να στέλνει νέες αφίξεις εκεί, στέλνει παιδιά που πιθανόν να απελευθερωθούν νωρίτερα και έτσι θα περάσουν λιγότερο χρόνο εκεί – κυρίως μεγάλα παιδιά ηλικίας 13 έως 17 ετών, για τα οποία θεωρείται ότι μπορεί εύκολα να βρεθεί ανάδοχος. Παρόλα αυτά, επειδή η διαδικασία αναδοχής είναι συχνά παρατεταμένη, οι υποστηρικτές των μεταναστών δήλωσαν ότι υπάρχει πιθανότητα πολλά από τα παιδιά να ζήσουν στον καταυλισμό με τις σκηνές για μήνες.
Η Leah Chavla, δικηγόρος της επιτροπής για τις γυναίκες πρόσφυγες, ενός υποστηρικτικού ομίλου, δήλωσε: «Προφανώς ανησυχούμε για τα παιδιά, αν λαμβάνουν επαρκή φροντίδα, εφόσον τη χρειάζονται και αν δέχονται τη συναισθηματική ή ψυχική στήριξη που απαιτείται»,
«Αυτή δεν μπορεί να είναι η σωστή λύση», δήλωσε η κυρία Chavla. «Πρέπει να επικεντρωθούμε στο ότι θα διασφαλιστεί πως τα παιδιά μπορούν να τα αναλάβουν ανάδοχοι και να βγουν από την επιμέλεια.»
Ο αριθμός των κρατουμένων παιδιών των μεταναστών έχει αυξηθεί έστω και αν οι μηνιαίες εισροές από τα σύνορα έχουν παραμείνει σχετικά αμετάβλητες, επειδή εν μέρει η σκληρή ρητορική και οι πολιτικές που υιοθετήθηκαν από τη διοίκηση Trump καθιστούν δυσκολότερη τη διαδικασία της αναδοχής των παιδιών.
Παραδοσιακά, οι περισσότεροι ανάδοχοι είναι οι ίδιοι οι μετανάστες χωρίς επίσημα έγγραφα και φοβούνται ότι στην περίπτωση που θα γίνουν ανάδοχοι ενός παιδιού, θέτουν έτσι σε κίνδυνο τη δική τους δυνατότητα να παραμείνουν στη χώρα. Ο κίνδυνος αυξήθηκε τον Ιούνιο, όταν οι ομοσπονδιακές αρχές ανακοίνωσαν ότι οι δυνητικοί ανάδοχοι και τα άλλα ενήλικα μέλη των νοικοκυριών τους θα έπρεπε να δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα και ότι τα δεδομένα αυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τις αρχές μετανάστευσης.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Matthew Albence, ανώτερος υπάλληλος για τη μετανάστευση και τον έλεγχο των τελωνείων, κατέθεσε ενώπιον του Κογκρέσου ότι ο οργανισμός συνέλαβε δεκάδες άτομα που υπέβαλαν αίτηση για την αναδοχή ασυνόδευτων ανηλίκων. Ο οργανισμός επιβεβαίωσε αργότερα ότι το 70% των συλληφθέντων είχαν λευκό ποινικό μητρώο.
«Περίπου το 80% των ατόμων, που είναι είτε ανάδοχοι είτε μέλη του νοικοκυριού των αναδόχων, διαμένουν στη χώρα παράνομα και ένα μεγάλο μέρος αυτών έχουν ποινικό μητρώο στην αλλοδαπή. Συνεπώς, συνεχίζουμε να παρακολουθούμε αυτά τα άτομα», δήλωσε ο κ. Albence.
Επιδιώκοντας επιτάχυνση της διαδικασίας για τα παιδιά, οι αξιωματούχοι εισήγαγαν νέους κανόνες, οι οποίοι απαιτούσαν την εμφάνιση ορισμένων από αυτά στο δικαστήριο μέσα σε ένα μήνα από την κράτηση, σύμφωνα με τους εργαζόμενους στους καταυλισμούς. και όχι μετά από 60 ημέρες, που ήταν ο προηγούμενος κανόνας. Πολλά παιδιά εμφανίζονται μέσω τηλεδιάσκεψης, αντί αυτοπροσώπως στο δικαστή της μετανάστευσης, προκειμένου να υποστηρίξουν την υπόθεσή τους για νόμιμη παραμονή. Όσα θεωρούνται μη επιλέξιμοι θα απελαύνονται γρήγορα.
Όσο περισσότερο παραμένουν τα παιδιά στους καταυλισμούς, τόσο περισσότερο γίνονται ανήσυχα ή καταθλιπτικά, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε βίαιες εκρήξεις ή προσπάθειες απόδρασης, σύμφωνα με τους εργαζόμενους στους καταυλισμούς και τις αναφορές που έγιναν τους τελευταίους μήνες.
Οι δικηγόροι δήλωσαν ότι οι ανησυχίες αυτές αυξάνονται σε μια μεγαλύτερη εγκατάσταση όπως είναι το Tornillo, όπου οι αντιδράσεις που εμφανίζει ένα παιδί είναι πιο πιθανό να μη γίνονται αντιληπτές λόγω του μεγέθους του καταυλισμού. Πρόσθεσαν ότι, η μετακίνηση των παιδιών στον καταυλισμό με τις σκηνές που έγινε, χωρίς να τους δοθεί αρκετός χρόνος για να προετοιμασθούν συναισθηματικά ή να αποχαιρετήσουν τους φίλους τους, είναι δυνατόν να έχει προκαλέσει ένα τραύμα που πολλά από αυτά προσπαθούν να το ξεπεράσουν.
Το άρθρου αυτό έχει εκδοθεί σε έντυπη μορφή την 1 Οκτωβρίου 2018 στη σελίδα A14 των New York Times με τον τίτλο: Παιδιά μεταναστών μετακινούνται μέσα στη νύχτα σε καταυλισμό με σκηνές στο Texas.
Μετάφραση: Αγγέλα Λούμου
Πηγή: https://www.nytimes.com
